مَرقُس 11
11
ورود شاهُنه عیسی به اورشلیم
1وختی به داهاتوی بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیا رسیدِن که نِزیکِ شهر اورشلیم و توو کوه زیتون هَستَه، عیسی به دو تا اَ شاگردُنِ خو ایفِرِستائو 2بهشُ ایگو: «به داهاتی که رو وا روتُن، بِرِی. همی که وارد بودین، به یه کُرَه الاغی که شُبَستِن پیدا اَکُنین که تا حالا کسی روی اُ سوار نِبودِن. وازی بُکنی و بیاری. 3اگه کسی اَ شما ایپُرسی: ”به چه ایطو اَکِردِین؟“ بِگِی: ”خداوند لازم ایشَن و زود ایجا پَسِش اَفِرِستِه.“» 4اُ دو نُفر رفتِن و صَرا، توو کُنچیل کُرَه الاغی شُدی که جلو دری بسته بودَه. پَ به اُ واز شُکِه. 5بعضی اَ کسونی که اُجا ووستادَرِن اَ اُشُ شُپُرسی: «به چه به کُرَه الاغ واز اَکِردِین؟» 6اُ دو نُفر همطو که عیسی بهشُ ایگُفتَه، جواب شُدا؛ پَ اُشُ شُواشت که بِرَن. 7شاگردُ به کُرَه الاغ پهلو عیسی شُوا عبائُو خو رو کُرَه الاغ شُکَردی، و عیسی سوار بو. 8خیلی اَ مردم عباهُ خو سر راه عیسی پهن شُکِه و یه عده هم دُولُ ئُویی که گَرگ ایشَستَه اَ دِرَهتوی سر زمینُ شُبُریدهُ، سر راه پهن شاکِه. 9کسونی که جلوته اَ عیسی شارَفت و کسوئی که اَ پشت سری شاهُندَه، با غار شاگو:
«نجات هادَه!»
«متبارکن، اُ کسی که به نُم خداوند اَتات!»
10«متبارکن، پادشاهی جدمُ داوود که اَتات!»
«نجات بَشِت، توو بالاترین جای آسَمُنُ!»
11عیسی به شهر اورشلیم هُند و داخل معبد رَه. اُجا به همه چی که دور و ورشَ نگاه ایکه، ولی چون دیرَ واکل اُ دوازده تا شاگرد به داهات بِیت‌عَنْیا رَه.
عیسی دِرَهت انجیرُ اِسپار اَکُنت
12صَباش، وختی اَ بِیت‌عَنْیا در شابو، عیسی گُشنه ای بو. 13اَ دور دِرَهت انجیری ایدی که گَرگ ایشَستَه؛ پَ رَه تا بیگینه اِتون رو دِرَهت، انجیر پیدا بُکنت یا نه. وختی نِزیک دِرَهت بو، جُلَ گَرگ چیز دگه پیدا اینَکِه، چون هِنو فصل انجیر نِبودَه. 14عیسی به اُ دِرَهت ایگو: «دگه هیچِوَه کسی اَ تو مِیوَه نَخاره!» شاگردُنی اییُ شُشنُت.
15وختی به شهر اورشلیم رسیدِن، عیسی داخل معبد بو و به کسوئی که توو معبد کاسبی شاکِه در ایکه. اُ میز صرافُ کَپِشو ایکه و بساط کموتر فروشُ بِهَم ایزَه. 16و اینَواشت کسی بِی جا به جا کِردِن بار اَ میونِ دالُن معبد رد بَشِت. 17بعد بهشُ تعلیم ایدا و ایگو: «مگه توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته نِبودِن که،
«”به لَهَر مه لَهَر دعا به همۀ ملتُ اَگِن“؟
ولی شما به اُ ”لُنه دُزُ“ تُکِردِن.»
18کاهنوی گَپ و معلّموی تورات وختی اییُ شُشنُت، دُمبال راهی به اَ بین بُردِن عیسی هَستَرِن، چونکه اَ اُ شاتِرسی، به چه که همۀ جماعت اَ تعلیموی اُ ماتِشُ ایزَدَه. 19زردِ شُم که بو، عیسی و شاگردُن اَ شهر در بودِن.
یه درس اَ دِرَهت انجیر
20صُحب گاه، توو راه، به اُ دِرَهت انجیر شُدی که اَ ریشه خشک بودَه. 21پطرس کضیه ئو یادی هُند و به عیسی ایگو: «استاد، بیگین! دِرَهت انجیری که اِسپار اِدکه، خشک بودِن.» 22عیسی جواب ایدا: «به خدا ایمن تُبَشِت. 23حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ به ایی کوه بِگِیت، ”اَ جا خو کَنده بَش و توو دیریا بِکَ،“ و توو دل خو شک نَکُن بلکه ایمُن ایبَشِت که، اُنچه که اَگِت اَنجُم اِبو، بهش اِتفاک اَکِت. 24پَ بهتُ اَگَم، اُن چیزیُ که توو دعا تاوا، ایمُن تُبَشِت که اُ رو تُگِفتِن. و اُ مال شما اِبو.
25«پَ هروَه که دعا اَکُنین، اگه اَ کسی چیزی توو دل تُهَه به اُ بُبَخشی، تا بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ بُبَخشِه. 26ولی اگه شما نَبَخشین، بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ نابَخشِت.»
سؤال دربارۀ کُدرَت و اقتدار عیسی
27اُشُ یه بار دگه به شهر اورشلیم هُندِن. موکعی که عیسی توو معبد کَدم شَزَه، کاهنوی گَپ و معلّموی تورات و شیخُ پهلوش هُندِن، 28و اُشُ شُپُرسی: «با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَکُنی؟ که به تو کُدرَت و اقتدارِ اَنجُم ایی کارُئو ایدادِن؟» 29عیسی بهشُ ایگو: «مه هم اَ شما سؤال اُمهَستِن. به مه جواب هادِین مه هم بهتُ اَگَم که با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَکُنُم. 30غسل تعمیدی که یحیی شَدا اَ طَرَه خدائَه یا اَ طَرَه انسان؟ جواب هادِین.» 31اُشُ بین خوشُ شور شُزَه، و شُگُفت: «اگه بِگِیم، ”اَ طَرَه خدائَه“، عیسی اَگِت، ”پَ به چه بهش ایمُن تُنَوا؟“ 32ولی اگه بِگِیم، ”اَ طَرَه انسانَ“...» - اُشُ اَ مردم شاتِرسی، چون همه به یحیی یه پیغُمبَر واکعی شادونِست. 33پَ اُشُ به عیسی جواب شُدا: «نادونیم.» عیسی به اُشُ ایگو: «مه هم به شما ناگَم که با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَنجُم اَدَم.»
Currently Selected:
مَرقُس 11: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
مَرقُس 11
11
ورود شاهُنه عیسی به اورشلیم
1وختی به داهاتوی بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیا رسیدِن که نِزیکِ شهر اورشلیم و توو کوه زیتون هَستَه، عیسی به دو تا اَ شاگردُنِ خو ایفِرِستائو 2بهشُ ایگو: «به داهاتی که رو وا روتُن، بِرِی. همی که وارد بودین، به یه کُرَه الاغی که شُبَستِن پیدا اَکُنین که تا حالا کسی روی اُ سوار نِبودِن. وازی بُکنی و بیاری. 3اگه کسی اَ شما ایپُرسی: ”به چه ایطو اَکِردِین؟“ بِگِی: ”خداوند لازم ایشَن و زود ایجا پَسِش اَفِرِستِه.“» 4اُ دو نُفر رفتِن و صَرا، توو کُنچیل کُرَه الاغی شُدی که جلو دری بسته بودَه. پَ به اُ واز شُکِه. 5بعضی اَ کسونی که اُجا ووستادَرِن اَ اُشُ شُپُرسی: «به چه به کُرَه الاغ واز اَکِردِین؟» 6اُ دو نُفر همطو که عیسی بهشُ ایگُفتَه، جواب شُدا؛ پَ اُشُ شُواشت که بِرَن. 7شاگردُ به کُرَه الاغ پهلو عیسی شُوا عبائُو خو رو کُرَه الاغ شُکَردی، و عیسی سوار بو. 8خیلی اَ مردم عباهُ خو سر راه عیسی پهن شُکِه و یه عده هم دُولُ ئُویی که گَرگ ایشَستَه اَ دِرَهتوی سر زمینُ شُبُریدهُ، سر راه پهن شاکِه. 9کسونی که جلوته اَ عیسی شارَفت و کسوئی که اَ پشت سری شاهُندَه، با غار شاگو:
«نجات هادَه!»
«متبارکن، اُ کسی که به نُم خداوند اَتات!»
10«متبارکن، پادشاهی جدمُ داوود که اَتات!»
«نجات بَشِت، توو بالاترین جای آسَمُنُ!»
11عیسی به شهر اورشلیم هُند و داخل معبد رَه. اُجا به همه چی که دور و ورشَ نگاه ایکه، ولی چون دیرَ واکل اُ دوازده تا شاگرد به داهات بِیت‌عَنْیا رَه.
عیسی دِرَهت انجیرُ اِسپار اَکُنت
12صَباش، وختی اَ بِیت‌عَنْیا در شابو، عیسی گُشنه ای بو. 13اَ دور دِرَهت انجیری ایدی که گَرگ ایشَستَه؛ پَ رَه تا بیگینه اِتون رو دِرَهت، انجیر پیدا بُکنت یا نه. وختی نِزیک دِرَهت بو، جُلَ گَرگ چیز دگه پیدا اینَکِه، چون هِنو فصل انجیر نِبودَه. 14عیسی به اُ دِرَهت ایگو: «دگه هیچِوَه کسی اَ تو مِیوَه نَخاره!» شاگردُنی اییُ شُشنُت.
15وختی به شهر اورشلیم رسیدِن، عیسی داخل معبد بو و به کسوئی که توو معبد کاسبی شاکِه در ایکه. اُ میز صرافُ کَپِشو ایکه و بساط کموتر فروشُ بِهَم ایزَه. 16و اینَواشت کسی بِی جا به جا کِردِن بار اَ میونِ دالُن معبد رد بَشِت. 17بعد بهشُ تعلیم ایدا و ایگو: «مگه توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته نِبودِن که،
«”به لَهَر مه لَهَر دعا به همۀ ملتُ اَگِن“؟
ولی شما به اُ ”لُنه دُزُ“ تُکِردِن.»
18کاهنوی گَپ و معلّموی تورات وختی اییُ شُشنُت، دُمبال راهی به اَ بین بُردِن عیسی هَستَرِن، چونکه اَ اُ شاتِرسی، به چه که همۀ جماعت اَ تعلیموی اُ ماتِشُ ایزَدَه. 19زردِ شُم که بو، عیسی و شاگردُن اَ شهر در بودِن.
یه درس اَ دِرَهت انجیر
20صُحب گاه، توو راه، به اُ دِرَهت انجیر شُدی که اَ ریشه خشک بودَه. 21پطرس کضیه ئو یادی هُند و به عیسی ایگو: «استاد، بیگین! دِرَهت انجیری که اِسپار اِدکه، خشک بودِن.» 22عیسی جواب ایدا: «به خدا ایمن تُبَشِت. 23حکیکتاً، بهتُ اَگَم، هَرکَ به ایی کوه بِگِیت، ”اَ جا خو کَنده بَش و توو دیریا بِکَ،“ و توو دل خو شک نَکُن بلکه ایمُن ایبَشِت که، اُنچه که اَگِت اَنجُم اِبو، بهش اِتفاک اَکِت. 24پَ بهتُ اَگَم، اُن چیزیُ که توو دعا تاوا، ایمُن تُبَشِت که اُ رو تُگِفتِن. و اُ مال شما اِبو.
25«پَ هروَه که دعا اَکُنین، اگه اَ کسی چیزی توو دل تُهَه به اُ بُبَخشی، تا بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ بُبَخشِه. 26ولی اگه شما نَبَخشین، بَپ آسَمُنی شما هم، خطائُوتُ نابَخشِت.»
سؤال دربارۀ کُدرَت و اقتدار عیسی
27اُشُ یه بار دگه به شهر اورشلیم هُندِن. موکعی که عیسی توو معبد کَدم شَزَه، کاهنوی گَپ و معلّموی تورات و شیخُ پهلوش هُندِن، 28و اُشُ شُپُرسی: «با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَکُنی؟ که به تو کُدرَت و اقتدارِ اَنجُم ایی کارُئو ایدادِن؟» 29عیسی بهشُ ایگو: «مه هم اَ شما سؤال اُمهَستِن. به مه جواب هادِین مه هم بهتُ اَگَم که با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَکُنُم. 30غسل تعمیدی که یحیی شَدا اَ طَرَه خدائَه یا اَ طَرَه انسان؟ جواب هادِین.» 31اُشُ بین خوشُ شور شُزَه، و شُگُفت: «اگه بِگِیم، ”اَ طَرَه خدائَه“، عیسی اَگِت، ”پَ به چه بهش ایمُن تُنَوا؟“ 32ولی اگه بِگِیم، ”اَ طَرَه انسانَ“...» - اُشُ اَ مردم شاتِرسی، چون همه به یحیی یه پیغُمبَر واکعی شادونِست. 33پَ اُشُ به عیسی جواب شُدا: «نادونیم.» عیسی به اُشُ ایگو: «مه هم به شما ناگَم که با چه کُدرَت و اقتداری ایی کارُئو اَنجُم اَدَم.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company