ອົບພະຍົບ 15

ບົດເພງຂອງໂມເຊ

1ແລ້ວໂມເຊກັບຊາວອິດສະຣາເອນກໍໄດ້ຮ້ອງເພງນີ້ ສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າຢາເວວ່າ,

“ຂ້ານ້ອຍຈະຮ້ອງເພງຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນພຣະເຈົ້າຢາເວ

ເພາະໄຊຊະນະຂອງພຣະອົງຊ່າລືໄປທົ່ວເທິງແຜ່ນດິນໂລກ.

ພຣະອົງໄດ້ໂຍນຝູງມ້າພ້ອມທະຫານທັງຫລາຍຂອງເອຢິບ

ໃຫ້ມໍຣະນາໃນທ້ອງທະເລອັນໃຫຍ່ກວ້າງ.

2ພຣະເຈົ້າຢາເວເປັນປ້ອມປ້ອງກັນຢ່າງເຂັ້ມແຂງ;

ພຣະອົງເປັນແຫລ່ງແຫ່ງການຊ່ວຍກູ້ຈາກໂພຍໄພຮ້າຍ.

ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າທີ່ຂ້ານ້ອຍຈະຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນ;

ເປັນພຣະເຈົ້າແຫ່ງພຣະບິດາ ຈຶ່ງຂໍຍົກຍໍພຣະຣິດທານຸພາບ.

3ພຣະເຈົ້າຢາເວເປັນນັກຮົບຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່

ພຣະເຈົ້າຢາເວນັ້ນ ແມ່ນນາມອັນກຽງໄກຂອງພຣະອົງ.

4ພຣະອົງໂຍນກອງທັບເອຢິບລົງໃນທ້ອງທະເລ;

ພວກນາຍທະຫານທີ່ເກັ່ງກ້າ ຈຶ່ງຈົມລົງໃນນໍ້າ.

5ທ້ອງທະເລອັນເລິກຈຶ່ງຫຸ້ມຫໍ່ເອົາພວກເຂົາ;

ພວກເຂົາຈົມສູ່ພື້ນທະເລດັ່ງກ້ອນຫີນຈົມລົງດິ່ງໆ.

6ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ມືຂວາຂອງພຣະອົງນັ້ນຊົງຣິດອຳນາດຍິ່ງ

ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ມືຂວາຂອງພຣະອົງນັ້ນທຳລາຍພວກສັດຕູໃຫ້ໝຸ່ນທະລາຍໄປໄດ້.

7ພຣະອົງໂຄ່ນລົ້ມສັດຕູໄດ້ດ້ວຍໄຊຊະນະອັນສະຫງ່າງາມ;

ພຣະອົງເຜົາຜານພວກເຂົາດັ່ງເຟືອງດ້ວຍຄວາມຮ້າຍທີ່ລຸກໄໝ້.

8ພຣະອົງເປົ່າທະເລດ້ວຍລົມຫາຍໃຈ ແລະນໍ້າຈຶ່ງກາຍເປັນຟອງສູງໃຫຍ່;

ຟອງນໍ້າໄດ້ຢືນແຂງຄ້າງເໝືອນດັ່ງກຳແພງ.

ທ້ອງທະເລອັນກວ້າງ ແລະເລິກຢ່າງເຫຼືອຫລາຍ;

ກໍເລີຍກາຍຄ້າງແຂງແໜ້ນໜັກໄປຈົນສິ້ນ.

9ສັດຕູເວົ້າວ່າ, ‘ຂ້ອຍຈະຕາມລ່າຈັບກຸມເອົາພວກເຂົາ

ຂ້ອຍຈະແບ່ງປັນຊັບສິນຂອງພວກເຂົາໃຫ້ໄດ້;

ແລະຢຶດເອົາສິ່ງທີ່ຂ້ອຍຕ້ອງການທັງໝົດໄປ

ຂ້ອຍຈະຊັກດາບແລະຢຶດສິ່ງຂອງທີ່ພວກເຂົາມີນັ້ນ.’

10ເມື່ອພຣະອົງຫາຍໃຈ ພຽງຄັ້ງດຽວເທົ່ານັ້ນ

ຊາວເອຢິບກໍຈົມລົງສູ່ທ້ອງທະເລທັງດີ້ນ.

ພວກເຂົາຈົມລົງດິ່ງໆເໝືອນດັ່ງກ້ອນຂີ້ກົ່ວ

ຕົນຕົວຈົມລົງສູ່ພື້ນທະເລກວ້າງຄຶກຄະນອງ.

11ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ໃນບັນດາພະທັງຫລາຍນັ້ນໃຜແດ່ຄືພຣະອົງ?

ແນ່ວແນ່ຄືພຣະອົງ ຜູ້ຍິ່ງໃຫຍ່ແລະບໍຣິສຸດດ້ວຍ.

ພະໃດເຮັດການອັດສະຈັນຕ່າງໆໄດ້ແດ່?

ແລະເຮັດການອັນໃຫຍ່ຍິ່ງໄດ້ດັ່ງພຣະອົງ?

12ພຽງແຕ່ພຣະອົງຢຽດມືຂວາອອກໃສ່

ພື້ນດິນກໍໄດ້ຍະອອກກຶນກິນສັດຕູຈົນດັບສູນ.

13ໂດຍສັດຊື່ຕໍ່ພຣະສັນຍາ ພຣະອົງຈຶ່ງໄດ້

ຊ່ວຍກູ້ແລະນຳພາປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງ;

ໂດຍກຳລັງອັນສູ້ຊົນຂອງພຣະອົງ

ຈຶ່ງນຳພວກເຂົາສູ່ດິນແດນອັນສັກສິດໄດ້.

14ເມື່ອຊົນຊາດທັງຫລາຍໄດ້ຍິນເລື່ອງ

ກໍແຕກຕື່ນຕົກໃຈກົວ;

ຄວາມຢ້ານກົວອັນໃຫຍ່ຫລວງ

ໄດ້ຄວບຄຸມຊາວຟີລິດສະຕິນໄວ້.

15ສ່ວນພວກເຈົ້ານາຍຊາວເອໂດມກໍຢ້ານໃຫຍ່;

ຊາວໂມອາບຜູ້ເກັ່ງກ້າກໍເກີດຢ້ານໃຈສັ່ນເຊັນ.

ສ່ວນຊາວການາອານຊໍ້າໝົດກຳລັງໃຈຫຼາຍ;

ຕົກໃຈຢ້ານແລະໄຫວຫວັ່ນຍ້ອນຄວາມກົວ.

16ຂ້າແດ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ

ພວກເຂົາເສຍຂວັນແລະຢ້ານກົວໃຫຍ່

ເມື່ອພວກເຂົາເຫັນພຣະເດຊານຸພາບ;

ພວກເຂົາຢືນຢ່າງສິ້ນທ່າດ້ວຍຄວາມຢ້ານກົວ

ຈົນກວ່າປະຊາຊົນຂອງພຣະອົງຜ່ານໄປໄດ້;

ຄືປະຊາຊົນທີ່ພຣະອົງປົດປ່ອຍໃຫ້ມີອິດສະຫລະເສລີ

ຈາກການເປັນທາດຮັບໃຊ້.

17-18ພຣະອົງນຳພວກເຂົາ

ເຂົ້າມາໃກ້ ແລະຕັ້ງໄວ້ທີ່ພູເຂົາສັກສິດ;

ບ່ອນທີ່ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ເລືອກສັນເປັນບ່ອນສະຖິດຢູ່.

ຄືໃນພຣະວິຫານທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງເອງ

ຂ້າແດ່ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ພຣະເຈົ້າຢາເວເອງຈະເປັນກະສັດປົກຄອງສືບໆໄປເປັນນິດ.”

ບົດເພງຂອງມີຣີອາມ

19ເມື່ອທະຫານມ້າກັບລົດຮົບພ້ອມຄົນຂັບຊາວເອຢິບ ໄດ້ແລ່ນລົງໄປໃນທະເລນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ບັນດານໃຫ້ນໍ້າໄຫລຄືນເຂົ້າກັນ ແລະຖ້ວມພວກເຂົາ, ແຕ່ສຳລັບຊາວອິດສະຣາເອນ ພວກເຂົາໄດ້ຍ່າງຂ້າມເທິງໜ້າດິນແຫ້ງໃນພື້ນທະເລໄປຢ່າງປອດໄພ.

20ແລ້ວນາງມີຣີອາມ ເອື້ອຍອາໂຣນທີ່ເປັນຜູ້ທຳນວາຍກໍຕີກອງອອກໜ້າ ຕິດຕາມດ້ວຍຜູ້ຍິງທຸກຄົນທັງຕີກອງແລະຟ້ອນລຳ. 21ນາງຮ້ອງເພງຊໍ້າໄປຊໍ້າມາວ່າ,

“ຈົ່ງຍ້ອງຍໍສັນລະສັນພຣະເຈົ້າຢາເວດ້ວຍການຮ້ອງລຳທຳເພງ

ເພາະໄຊຊະນະຂອງພຣະອົງ

ຊ່າລືໄປທົ່ວໂລກ.

ພຣະອົງໄດ້ໂຍນຝູງມ້າ ແລະທະຫານທັງຫລາຍ

ໃຫ້ມໍຣະນາໃນທ້ອງທະເລອັນກວ້າງໃຫຍ່.”

ນໍ້າມີຣົດຂົມ

22ແລ້ວໂມເຊກໍໄດ້ນຳປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນຈາກທະເລແດງ ມຸ້ງໜ້າເຂົ້າໄປສູ່ຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ ຊູເຣ. ພວກເຂົາຍ່າງຢູ່ໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານເຖິງສາມມື້ ແຕ່ບໍ່ພົບນໍ້າ. 23ແລ້ວພວກເຂົາກໍໄດ້ມາຮອດບ່ອນໜຶ່ງທີ່ເອີ້ນວ່າ ມາຣາ, ແຕ່ນໍ້າໃນທີ່ນັ້ນຂົມຫລາຍຈົນດື່ມບໍ່ໄດ້. ສະນັ້ນ ບ່ອນນີ້ຈຶ່ງມີຊື່ວ່າ ມາຣາ. 24ປະຊາຊົນໄດ້ຈົ່ມຮ້າຍໃສ່ໂມເຊ ແລະຖາມເພິ່ນວ່າ, “ພວກເຮົາຈະຫານໍ້າມາແຕ່ໃສດື່ມ?” 25ໂມເຊຈຶ່ງໄດ້ໄຫວ້ວອນພາວັນນາອະທິຖານດ້ວຍໃຈຮ້ອນຮົນຕໍ່ພຣະເຈົ້າຢາເວ ແລະພຣະເຈົ້າຢາເວກໍໄດ້ສຳແດງໃຫ້ໂມເຊເຫັນໄມ້ທ່ອນໜຶ່ງ. ໂມເຊໄດ້ຈັບເອົາໄມ້ທ່ອນນັ້ນຖິ້ມລົງໃສ່ນໍ້າ. ດັ່ງນັ້ນ ນໍ້າຈຶ່ງເຊົາຂົມແລະດື່ມໄດ້.

ໃນທີ່ນັ້ນ ພຣະເຈົ້າຢາເວໄດ້ໃຫ້ກົດບັນຍັດຕ່າງໆເພື່ອການດຳເນີນຊີວິດ ແລະໃນທີ່ນັ້ນພຣະອົງໄດ້ທົດສອບພວກເຂົາດ້ວຍ. 26ພຣະອົງໄດ້ບອກວ່າ, “ຖ້າພວກເຈົ້າເຊື່ອຟັງພຣະເຈົ້າຢາເວ ພຣະເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າໂດຍເຮັດສິ່ງທີ່ຖືກຕ້ອງຕໍ່ສາຍຕາຂອງພຣະອົງ ແລະເຮັດຕາມຂໍ້ຄຳສັ່ງທຸກຂໍ້ຂອງພຣະອົງ ເຮົາກໍຈະບໍ່ລົງໂທດພວກເຈົ້າດ້ວຍໂຣກໄພໄຂ້ເຈັບ ດັ່ງທີ່ໄດ້ນຳມາທຳລາຍຊາວເອຢິບ. ເຮົາແມ່ນພຣະເຈົ້າຢາເວຜູ້ທີ່ປິ່ນປົວຮັກສາເຈົ້າໃຫ້ດີ.”

27ຕໍ່ມາ ພວກເຂົາໄດ້ເດີນທາງມາເຖິງເອລິມ ຊຶ່ງໃນບ່ອນນັ້ນມີນໍ້າອອກບໍ່ສິບສອງແຫ່ງ ແລະມີຕົ້ນຕານເຈັດສິບຕົ້ນ. ສະນັ້ນ ປະຊາຊົນອິດສະຣາເອນຈຶ່ງໄດ້ຕັ້ງຄ້າຍພັກຢູ່ໃກ້ບໍ່ນໍ້າແຫ່ງນີ້.

Currently Selected:

ອົບພະຍົບ 15: ພຄພ

Highlight

Copy