2 ໂກຣິນໂທ 11

ໂປໂລ ແລະ ຄູສອນປອມ

1ເຮົາປະສົງຢາກໃຫ້ພວກເຈົ້າອົດທົນຟັງຕໍ່ຄວາມໂງ່ຂອງເຮົາຈັກໜ້ອຍໜຶ່ງ ຈົ່ງອົດທົນເອົາເດີ 2ເຮົາຫວງແຫນພວກເຈົ້າ ຕາມຢ່າງທີ່ພຣະເຈົ້າຫວງແຫນ ເພາະພວກເຈົ້າເປັນດັ່ງເຈົ້າສາວບໍຣິສຸດ ທີ່ເຮົາສັນຍາໝັ້ນໝາຍໄວ້ໃຫ້ແຕ່ງງານກັບຊາຍຄົນດຽວເທົ່ານັ້ນ ຄືແກ່ພຣະຄຣິດ. 3ແຕ່ເຮົາຢ້ານວ່າ, ຄວາມຄິດຂອງພວກເຈົ້າຈະຖືກລໍ້ລວງໃຫ້ຫລົງຜິດໄປ ຈະປະຖິ້ມຄວາມຜູກພັນອັນສັດຊື່ແລະບໍຣິສຸດທີ່ມີຕໍ່ພຣະຄຣິດ ໃນທຳນອງດຽວກັບນາງເອວາທີ່ຖືກຫລອກລວງດ້ວຍກົນອຸບາຍອັນເລິກແລບຂອງງູ. 4ດ້ວຍວ່າ, ຖ້າຜູ້ໃດທີ່ມາປະກາດເລື່ອງພຣະເຢຊູເຈົ້າອົງອື່ນ ທີ່ແຕກຕ່າງໄປຈາກອົງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ປະກາດແກ່ພວກເຈົ້ານັ້ນ ຫລືຮັບເອົາວິນຍານແລະຂ່າວປະເສີດຢ່າງອື່ນ ທີ່ແຕກຕ່າງໄປຈາກພຣະວິນຍານ ແລະຂ່າວປະເສີດ ທີ່ພວກເຈົ້າໄດ້ຮັບຈາກພວກເຮົານັ້ນ ກໍເທົ່າກັບວ່າພວກເຈົ້າໄດ້ຍອມເຊື່ອຟັງຕໍ່ພວກເຂົາງ່າຍເຕັມທີ.

5ເພາະເຮົາຄິດວ່າ, ເຮົາບໍ່ໄດ້ເປັນຜູ້ຕໍ່າຕ້ອຍກວ່າພວກອັກຄະສາວົກຊັ້ນຜູ້ໃຫຍ່ເຫຼົ່ານັ້ນ ແມ່ນແຕ່ໜ້ອຍດຽວ. 6ເຖິງເຮົາບໍ່ເກັ່ງທາງດ້ານການເວົ້າຈາ ແຕ່ເຮົາກໍຍັງມີຄວາມຮູ້ ທີ່ຈິງເຮົາໄດ້ສະແດງເລື່ອງນີ້ ໃຫ້ປາກົດແຈ້ງແກ່ພວກເຈົ້າໃນກິດຈະການທຸກສິ່ງແລ້ວ.

7ເມື່ອເຮົາປະກາດຂ່າວປະເສີດຂອງພຣະເຈົ້າແກ່ພວກເຈົ້ານັ້ນ ເຮົາບໍ່ໄດ້ຄິດໄລ່ເອົາຫຍັງນຳພວກເຈົ້າ ການທີ່ເຮົາຖ່ອມໃຈລົງ ເພື່ອຍົກຊູພວກເຈົ້າຂຶ້ນນັ້ນ ເຮົາໄດ້ເຮັດຜິດຊັ້ນບໍ? 8ເຮົາໄດ້ຍາດຊິງຄຣິສຕະຈັກໜ່ວຍອື່ນດ້ວຍການຮັບເງິນບຳລຸງຈາກພວກເຂົາ ເພື່ອມາບົວລະບັດພວກເຈົ້າ. 9ແລະເມື່ອເຮົາຢູ່ນຳເຈົ້າທັງຫລາຍ ແລະກຳລັງຂາດເຂີນ ເຮົາກໍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ເປັນພາລະອັນໜັກແກ່ຜູ້ໃດ ເພາະວ່າພວກພີ່ນ້ອງທີ່ມາຈາກແຂວງມາເກໂດເນຍ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ມີພໍກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງເຮົາ. ເຮົາໄດ້ລະວັງຕົວບໍ່ໃຫ້ເປັນພາລະອັນໜັກແກ່ເຈົ້າທັງຫລາຍໃນສິ່ງໃດ ແລະຈະລະວັງຢ່າງນັ້ນຕໍ່ໄປ. 10ຄວາມຈິງຂອງພຣະຄຣິດຢູ່ໃນເຮົາສະເໝີສັນໃດ ຄົງບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນແຂວງອະຂາຢານີ້ ຈະຫ້າມເຮົາບໍ່ໃຫ້ອວດອ້າງສິ່ງນີ້ສັນນັ້ນ. 11ການທີ່ເຮົາອວດອ້າງໃນເລື່ອງນີ້ ຄິດວ່າເຮົາບໍ່ຮັກພວກເຈົ້າຊັ້ນບໍ? ພຣະເຈົ້າຊົງຮູ້ວ່າເຮົາຮັກພວກເຈົ້າຫລາຍເທົ່າໃດ?

12ສິ່ງໃດທີ່ເຮົາເຮັດຢູ່ນັ້ນເຮົາກໍຈະເຮັດຕໍ່ໄປ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ຄົນພວກນັ້ນມີເຫດອວດອ້າງໄດ້ວ່າ ການງານທີ່ພວກເຂົາເຮັດນັ້ນແມ່ນຢ່າງດຽວກັບທີ່ເຮົາດຳເນີນຢູ່. 13ເພາະຄົນເຫຼົ່ານັ້ນ ເປັນພຽງແຕ່ຄູສອນປອມ ເປັນຄົນງານທີ່ຫລອກລວງ ແລະປອມຕົວເປັນອັກຄະສາວົກຂອງພຣະຄຣິດ. 14ການເຮັດຢ່າງນີ້ ບໍ່ເປັນການແປກປະຫລາດຫຍັງດອກ ແມ່ນແຕ່ມານຊາຕານກໍຍັງປອມຕົວເປັນເທວະດາແຫ່ງຄວາມສະຫວ່າງໄດ້. 15ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງບໍ່ເປັນເລື່ອງແປກເລີຍ ທີ່ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງມັນ ປອມຕົວເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງຄວາມຊອບທຳ ບັ້ນສຸດທ້າຍຄົນເຫຼົ່ານັ້ນຈະໄດ້ຮັບຜົນຕາມການກະທຳຂອງພວກເຂົາ.

ຄວາມທົນທຸກຂອງໂປໂລໃນຖານະເປັນອັກຄະສາວົກ

16ເຮົາຂໍກ່າວຢໍ້າອີກວ່າ, ຢ່າໃຫ້ຜູ້ໃດຖືວ່າເຮົາເປັນຄົນໂງ່ ແຕ່ຖ້າເປັນດັ່ງນັ້ນ, ກໍຈົ່ງອົດຮັບຟັງເອົາເໝືອນຟັງຄົນໂງ່ຜູ້ໜຶ່ງສາ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະໄດ້ອວດອ້າງຈັກໜ້ອຍໜຶ່ງ. 17ການທີ່ເຮົາກ່າວຢ່າງນັ້ນ ເຮົາບໍ່ໄດ້ກ່າວຕາມຫລັກຂອງອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ ແຕ່ກ່າວເໝືອນຄົນໂງ່ ທີ່ມີຄວາມໄວ້ໃຈໃນການອວດຂອງຕົນ. 18ເພາະວ່າມີຫລາຍຄົນອວດຕົວຕາມແບບຢ່າງມະນຸດ ເຮົາກໍຈະອວດເໝືອນກັນ. 19ພວກເຈົ້າຜູ້ເປັນຄົນສະຫລາດແທ້ໆ ກໍຍັງອົດທົນຟັງຄົນໂງ່ເວົ້າໜໍ 20ພວກເຈົ້າຍອມກົ້ມໜ້າໃຫ້ພວກເຂົາສັ່ງພວກເຈົ້າດັ່ງທາດ ຫລືຍອມໃຫ້ພວກເຂົາສວຍໃຊ້ພວກເຈົ້າເພື່ອຜົນປະໂຫຍດຂອງພວກເຂົາ ຫລືຍອມໃຫ້ພວກເຂົາຫລອກລວງພວກເຈົ້າ ຫລືຍອມໃຫ້ພວກເຂົາຍົກຍໍພວກເຈົ້າໃຫ້ເປັນໃຫຍ່ ຫລືຍອມໃຫ້ພວກເຂົາຕົບໜ້າພວກເຈົ້າ. 21ເຮົາລະອາຍທີ່ຈະຍອມຮັບວ່າ ພວກເຮົາເປັນຄົນອ່ອນແອເກີນໄປທີ່ຈະປະພຶດຢ່າງນັ້ນ.

ແຕ່ຖ້າຜູ້ໃດກ້າອວດໃນເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງ (ເຮົາເວົ້າເໝືອນກັບວ່າເຮົາເປັນຄົນໂງ່) ເຮົາກໍກ້າອວດເໝືອນກັນ. 22ພວກເຂົາເປັນຊາວເຮັບເຣີບໍ? ເຮົາກໍເປັນເໝືອນກັນ ພວກເຂົາເປັນຊົນຊາດອິດສະຣາເອນບໍ? ເຮົາກໍເປັນເໝືອນກັນ ພວກເຂົາເປັນເຊື້ອສາຍຂອງອັບຣາຮາມບໍ? ເຮົາກໍເປັນເໝືອນກັນ. 23ພວກເຂົາເປັນຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພຣະຄຣິດບໍ? ເຮົາຂໍເວົ້າດັ່ງຄົນເສຍສະຕິວ່າ, ເຮົາກໍເປັນລື່ນພວກເຂົາອີກ ເຮົາໄດ້ດຳເນີນພາລະກິດໜັກກວ່າພວກເຂົາ ເຮົາໄດ້ຖືກຄຸກຫລາຍກວ່າພວກເຂົາ ເຮົາໄດ້ຖືກຂ້ຽນຖືກຕີຫລາຍກວ່າພວກເຂົາ ແລະໃນການປະເຊີນໄພ ເຮົາເກືອບຕາຍຫລາຍເທື່ອແລ້ວ. 24ເຮົາໄດ້ຖືກພວກຢິວຂ້ຽນຫ້າເທື່ອ ເທື່ອລະສາມສິບເກົ້າບາດ 25ເຮົາໄດ້ຖືກຂ້ຽນຕີດ້ວຍແສ້ຫວາຍສາມເທື່ອ ແລະເຮົາໄດ້ຖືກພວກເຂົາແກວ່ງກ້ອນຫີນໃສ່ໜຶ່ງເທື່ອ ເຮົາປະເຊີນກັບເຮືອຫລົ້ມເຖິງສາມເທື່ອ ແລະເຮົາໄດ້ແຊ່ຢູ່ໃນນໍ້າທະເລໜຶ່ງວັນໜຶ່ງຄືນເທື່ອໜຶ່ງ. 26ໃນການເດີນທາງຫລາຍເທື່ອຂອງເຮົາ ເຮົາໄດ້ຕົກຢູ່ໃນໄພອັນຕະລາຍຈາກນໍ້າຖ້ວມແລະຈາກພວກໂຈນ, ໃນອັນຕະລາຍຈາກພວກຢິວເພື່ອນຮ່ວມຊາດຂອງຕົນເອງແລະຈາກພວກຕ່າງຊາດ, ເຮົາຍັງປະເຊີນຕໍ່ອັນຕະລາຍໃນເມືອງ, ຕໍ່ອັນຕະລາຍໃນຖິ່ນແຫ້ງແລ້ງກັນດານ, ຕໍ່ອັນຕະລາຍໃນທະເລ ແລະຕໍ່ອັນຕະລາຍຈາກພີ່ນ້ອງທີ່ໜ້າໄຫວ້ຫລັງຫລອກ. 27ເຮົາໄດ້ບາກບັ່ນດຳເນີນພາລະກິດ ອັນໜັກໜ່ວງແລະຍາກລຳບາກ ອົດຫລັບອົດນອນເປັນປະຈຳ ອຶດເຂົ້າຢາກນໍ້າ ແລະຫລາຍເທື່ອເຮົາຂາດອາຫານການກິນ ຂາດບ່ອນພັກເຊົາ ຂາດເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ. 28ນອກຈາກທີ່ກ່າວມາທັງໝົດນັ້ນແລ້ວ ເຮົາກໍຍັງມີພາລະປະຈຳວັນຂອງເຮົາ ຄືຄວາມຫ່ວງໃຍທີ່ມີຕໍ່ຄຣິສຕະຈັກໃນທຸກແຫ່ງ. 29ເມື່ອມີຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງອ່ອນແຮງ ເຮົາກໍອ່ອນແຮງເໝືອນກັນ ເມື່ອມີຜູ້ໃດຜູ້ໜຶ່ງຖືກສະດຸດໃຈ ເຮົາກໍເປັນທຸກໃຈຢ່າງເຕັມທີ.

30ຖ້າເຮົາຕ້ອງອວດ ເຮົາກໍຈະອວດເຖິງສິ່ງທີ່ສະແດງວ່າເຮົາອ່ອນແອຢ່າງໃດ. 31ພຣະເຈົ້າອົງເປັນພຣະບິດາເຈົ້າຂອງອົງພຣະເຢຊູເຈົ້າຮູ້ວ່າ, ເຮົາບໍ່ໄດ້ເວົ້າຕົວະ, ຂໍໃຫ້ພຣະນາມຂອງພຣະອົງ ຈົ່ງເປັນທີ່ຍົກຍ້ອງສັນລະເສີນຕະຫລອດໄປເປັນນິດເທີ້ນ. 32ເມື່ອເຮົາຢູ່ໃນນະຄອນດາມັສກັດ ຜູ້ວ່າຣາຊການເມືອງຂອງກະສັດອາເຣຕາ ໄດ້ໃຫ້ທະຫານເຝົ້າຍາມເມືອງໄວ້, ເພື່ອຈະຈັບຕົວເຮົາ. 33ແຕ່ພີ່ນ້ອງຊາວຄຣິສຕຽນໄດ້ເອົາເຮົາໃສ່ກວຍໃຫຍ່ ຢ່ອນລົງທາງປ່ອງຢ້ຽມຕາມກຳແພງເມືອງ. ດັ່ງນັ້ນ ເຮົາຈຶ່ງພົ້ນຈາກເງື້ອມມືຂອງເພິ່ນ.

Currently Selected:

2 ໂກຣິນໂທ 11: ພຄພ

Highlight

Copy