Рут 1
1
Әлимәләк аилисиниң Моаб елигә бериши
1-2Исраилларға сәрдарлар йетәкчилик қилған чағларда Исраил зиминида ачарчилиқ йүз бериду. У чағда Йәһуда зимининиң Әфрата районидики Бәйтләһәм шәһиридә Әлимәләк исимлиқ бир киши бар еди. У жутидин кетип, аяли Наоми вә оғуллири Махлон билән Килйонни елип, Моаб елигә берип, у йәрдә вақитлиқ туруп қалиду. 3-4Улар у йәрдә он жилчә яшайду. Бу җәриянда Әлимәләк аләмдин өтүп, Наоми икки оғли билән қалиду. Икки оғли моаблиқ қизлардин Орпаһ вә Рутларға өйлиниду. 5Кейин Маһлон вә Килйонларму вапат болуп, Наоми пәрзәнтсиз һәм тул болуп қалиду.
Наоми билән Рутниң Бәйтләһәмгә қайтип келиши
6Наоми Моабта турған вақтида, Пәрвәрдигарниң Өз хәлқигә бәхит ата қилип, мол һосул бәргәнлигини аңлап, жутиға қайтмақчи болиду. 7У икки келини билән туруватқан маканидин кетип, Йәһуда зиминиға қарап кетиватқанда 8икки келинигә:
— Силәр әнди анаңларниң өйигә қайтип кетиңлар. Силәр маңа вә мәрһумлириңларға яхши қаридиңлар, шуңа силәргиму Пәрвәрдигар яхшилиқ ата қилғай. 9Пәрвәрдигар силәрниң йәнә некалинип, өйлүк-очақлиқ болуп, теч-аман яшишиңларға несип қилғай, — деди.
Андин Наоми уларни сөйүп қойди, лекин икки келин:
10— Яқ! Биз сиз билән биргә хәлқиңизниң йениға кетимиз, — дәп үн селип жиғлишип кетишти.
11Бирақ Наоми:
— Қизлирим, қайтип кетиңлар! Немишкә мән билән кетисиләр? Ойлап беқиңлар, мән йәнә силәргә әр болидиған оғул туғалаттиму? 12Қайтип кетиңлар, қизлирим, меңиңлар! Мениң йешим некалиниш йешидин өтүп кәтти. Некалинишимға азирақ үмүтниму бар дәйли, мән бүгүнла бирсигә тегип, оғуллуқ болдумму дәйли, 13силәр у оғуллар балағәткә йәткичә күтүп тураламсиләр? Силәр башқа әргә тәгмәй уларни күтәләмсиләр? Яқ, қизлирим, бундақ болуши әсла мүмкин әмәс! Мени Пәрвәрдигар урди. Пәрвәрдигарниң маңа ата қилған шор пешаниликниң дәрдини силәр тартсаңлар болмайду, — деди.
14Улар йәнә қаттиқ жиғлашти. Орпаһ қейинанисини сөйүп қоюп, қайтип кәтти. Лекин Рут қейинанисини чиң қучақлиди. 15Наоми униңға:
— Келин сиңлиң Орпаһ өз хәлқиниң вә илаһиниң йениға қайтип кәтти. Рут, сәнму униң кәйнидин қайтқин! — деди.
16Бирақ Рут:
— Мени сиздин тенишқа вә қешиңиздин кетишкә зорлимаң. Сиз нәгә барсиңиз, мәнму шу йәргә баримән. Сиз нәдә турсиңиз, мәнму шу йәрдә туримән. Сизниң хәлқиңиз мениңму хәлқим. Сизниң Худайиңиз мениңму Худайим. 17Сиз қәйәрдә өлсиңиз, мәнму шу йәрдә өлимән вә шу йәргә көмүлимән. Өлүмдин башқа һеч қандақ нәрсә бизни айриветәлмәйду! Әгәр мән бу қәсимимгә әмәл қилмисам, Пәрвәрдигар мени қаттиқ җазалисун, — деди.
18Рутниң өзи билән биргә кетишни шунчилик күчлүк тәләп қиливатқанлиғини көргән Наоми уни қайта зорлимиди.
19Улар бирликтә Бәйтләһәмгә йетип кәлди. Улар йетип кәлгәндә, пүтүн шәһәр хәлқи һаяҗанға чөмди. Аяллар һәҗәплинип, бир-биригә:
— У расттинла Наомимиду? — дейишти.
20Наоми:
— Мени Наоми [мәнаси «татлиқ»] демәй, Мара [мәнаси «аччиқ»] дәңлар! — деди. У йәнә уларға:
— Һәммигә қадир Худа мени шор пешанә қилди. 21Мән жутумдин кәткинимдә бәхитлик едим, лекин һазир Пәрвәрдигар мени һәммидин мәһрум қилди. Мени Пәрвәрдигар азапқа салди, һәммигә қадир Худа бәхитсиз қилди. Шундақ турса, силәр йәнә немишкә мени Наоми дәп атайсиләр?! — деди.
22Шундақ қилип, Наоми вә униң моаблиқ келини Рут Моабтин қайтип кәлди. Улар Бәйтләһәмгә йетип кәлгәндә, арпа омиси әнди башланған еди.
Currently Selected:
Рут 1: HZUTCYR
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti