2. Kongebok 6
6
Underet med øksa
1Ein dag sa profetlæresveinane til Elisja: «Vi har ikkje plass nok her vi sit framfor deg. 2Lat oss få gå ned til Jordan og henta kvar sin stokk. Så lagar vi oss ein stad der vi kan vera.» «Ja, berre gå!» sa Elisja. 3Ein av dei sa: «Ver så snill å gå med tenarane dine.» Han svara: «Ja, eg blir med.» 4Så gjekk han med dei, og då dei kom til Jordan, tok dei til å fella tre.
5Men då ein av dei felte sitt tre, fall øksa i vatnet. Då ropa han høgt: «Å, min herre! Ho var attpåtil lånt!» 6«Kvar fall ho?» spurde gudsmannen. Han viste han staden. Då hogg Elisja av eit stykke tre og kasta det i vatnet. Slik fekk han øksa til å flyta opp. 7«Ta henne opp!» sa han. Og mannen rette ut handa og tok øksa.
Herren gjer aramearane blinde
8Aramearkongen låg i krig med Israel. Ein gong han rådførte seg med mennene sine, sa han: «Eg vil slå leir på den og den staden.» 9Då sende gudsmannen bod til Israels konge og sa: «Ta deg i vare så du ikkje fer forbi denne staden, for aramearane har slege leir der.» 10Så sende Israels konge bod til den staden som gudsmannen hadde nemnt. Han åtvara kongen, og han tok seg i vare. Slik gjekk det både ein og fleire gonger.
11Aramearkongen vart svært uroleg over dette. Han kalla saman mennene sine og sa til dei: «Sei meg, kven av våre folk held med Israels-kongen?» 12Då sa ein av mennene hans: «Det er ingen av oss, herre konge, men Elisja, profeten i Israel, som lèt Israels konge vita kvart ord du seier i soverommet ditt.» 13#6,13 Dotan stad like nord for Samaria. Då sa kongen: «Gå og finn ut kvar han er, så skal eg senda folk og gripa han.» Han fekk melding om at profeten var i Dotan, 14og dit sende kongen ein stor hær med hestar og vogner. Dei kom fram om natta og kringsette byen.
15Tidleg neste morgon, då tenaren til gudsmannen stod opp og gjekk ut, fekk han auge på ein hær med hestar og vogner som låg rundt byen. «Å, min herre, kva skal vi gjera?» sa guten til Elisja. 16#2 Krøn 32,7; 1 Joh 4,4 Han svara: «Ver ikkje redd! Det er fleire som er med oss enn med dei.» 17#1 Mos 32,1f; Sal 34,8 Så bad Elisja og sa: «Å, Herre, opna auga til guten så han kan sjå!» Herren opna auga hans, og han fekk sjå at fjellet var fullt av eldhestar og eldvogner rundt omkring Elisja.
18 # 1 Mos 19,11 Då aramearane kom ned mot Elisja, bad han til Herren: «Slå dette folket med blindskap!» Og Herren slo dei blinde då Elisja bad. 19Då sa Elisja til dei: «Det er ikkje denne vegen og denne byen. Følg meg, så skal eg føra dykk til den mannen de leitar etter.» Og han førte dei til Samaria. 20Då dei kom dit, bad Elisja: «Herre, opna auga deira, så dei kan sjå!» Herren opna auga deira, og dei såg at dei var midt i Samaria. 21#6,21 far >2,12. Då Israels konge såg dei, sa han til Elisja: «Far, skal eg hogga dei ned?» 22#Ordt 25,21 Han svara: «Du skal ikkje hogga dei ned! Har du teke dei til fange med sverd og boge for å hogga dei ned? Set brød og vatn fram for dei, lat dei eta og drikka og venda heim til herren sin.» 23Kongen stelte til eit stort festmåltid for dei, og dei åt og drakk. Så lét han dei gå, og dei vende attende til herren sin. Sidan kom det ikkje fleire flokkar av aramearar for å plyndra i Israel.
Krig og hungersnaud i Samaria
24Ei tid etter hende det at aramearkongen Ben-Hadad samla heile hæren sin og drog opp og kringsette Samaria. 25#18,27#6,25 åtti sjekel ca. 0,9 kg. fem sjekel ca. 57 g. ein kvart kab ca. 0,5 l. =mål og vekt. duemøkk brukt som mat i naudstid. Det vart stor hungersnaud i Samaria. Byen var kringsett så lenge at eit eselhovud kosta åtti sjekel sølv, og ein kvart kab duemøkk kosta fem sjekel.
26Ein dag Israels konge gjekk att og fram på bymuren, ropa ei kvinne til han: «Hjelp, herre konge!» 27Han svara: «Nei, Herren får hjelpa deg. Kvar skulle eg henta hjelp til deg frå? Frå treskjeplass eller vinpresse?» 28Og kongen spurde: «Kva er i vegen med deg?» Ho svara: «Denne kvinna sa til meg: Kom hit med son din. Så et vi han i dag, og så et vi son min i morgon. 29#3 Mos 26,29; 5 Mos 28,53; Klag 4,10 Så kokte vi son min og åt han. Dagen etter sa eg til henne: Kom no med son din og lat oss eta han! Men då gøymde ho guten sin.»
30 # 1 Kong 21,27 # 6,30 reiv han sund … sekkestrie teikn på sorg eller audmjuking. =sørgjeskikkar. Då kongen høyrde det kvinna fortalde, reiv han sund kleda sine der han gjekk att og fram oppå muren. Og folket såg at han bar sekkestrie inst på kroppen. 31«Måtte Gud la det gå meg ille både no og sidan», sa han, «om hovudet får sitja på Elisja, Sjafats son, dagen ut.»
32 # 1 Kong 19,10.14; 21,19 Elisja sat i huset sitt, og dei eldste var hos han då kongen sende ein mann dit føre seg. Men før sendebodet kom fram, sa Elisja til dei eldste: «Veit de at denne mordarsonen har sendt ein mann hit for å hogga hovudet av meg? Hald vakt! Lukk døra når han kjem, og hald døra stengd for han. Høyrer ein ikkje alt kongens steg bak han?» 33Medan Elisja endå tala med dei, kom kongen til han. Han sa: «Sjå, denne ulukka kjem frå Herren. Kvifor skal eg då venta på Herren lenger?»
Currently Selected:
2. Kongebok 6: N11NN
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2011 by The Norwegian Bible Society (Det Norske Bibelselskap). All rights reserved worldwide. Used by permission through agreement with UBS (United Bible Societies).
© 2011 Det Norske Bibelselskap. Alle rettar globalt. Brukt med løyve gjennom avtale med UBS (United Bible Societies).