مزامیر ۳۷
۳۷
خودا، اوشأنییَ کی خوشأنَ به اون بیسپردیدی، ترکَ نوکونه
داوودٚ مزمور
۱ شرورٚ آدمأنٚ وأسی، حرص و جوش نوأ خوردن،
و بدکارأنٚ وأسی حسودی نوکون.
۲ چونکی واشٚ مأنستن زود دوچلکیدی
و سبزٚ گیاه مأنستن خوشکَ بیدی.
۳ خوداوندَ توکل بوکون و خُبی بوکون؛
او زیمینٚ دورون کی ترَ فأدم، بِئس و امنیتٚ اَمرأ زندگی بوکون!
۴ خوداوندٚ جأ لیذت ببر،
و اون تی دیلٚ مرادَ ترَ فأده.
۵ تی رأیَ خوداوندَ بیسپر،
و اونَ توکل بوکون، اون خو کارَ کونه.
۶ اون تی دوروستکارییَ نورٚ مأنستن روشنَ کونه،
و تی اینصافَ زواله دمٚ آفتابٚ مأنستن.
۷ خوداوندٚ ورجأ آرام بوبو،
و صبرٚ اَمرأ اونٚ رافا بِئس!
جٚه خأطرٚ اوشأنی کی خوشأنٚ کردکارأنٚ دورون موفق ایسیدی
و خوشأنٚ شرورٚ نقشهیأنَ عملی کونیدی،
حرص و جوش نوأ خوردن.
۸ تی خشمٚ جُلُویَ بیگیر و غیظٚ جأ دوری بوکون!
حرص و جوش نوأ خوردن کی خو دونبألسر فقط شرارت اَوره.
۹ چونکی شرورٚ آدمأن جٚه بین شیدی
ولی اوشأنی کی خوداوندٚ رافا ایسَهییدی زیمینَ ارث بریدی.
۱۰ ایتأ مدت زمأتی کی بوگذره، دِه هیچ شرورٚ آدمی باقی نمأنه؛
هر چییم کی اونَ وأمجی، اون نِیسه.
۱۱ ولی فروتنٚ آدمأن زیمینَ ارث برید،
جان ساقی و برکتٚ فراوانی جأ لیذت بریدی.
۱۲ شرورٚ آدمأن، دوروستکارٚ آدمأنٚ رِه نقشه کشیدی
و اوشأنٚ وأسی خوشأنٚ گازأنَ سربسر سابیدی.
۱۳ ولی خوداوند شرورٚ آدمٚ رِه خنده دشکنه
چونکی دِئندره کی اونٚ روز فأرسه.
۱۴ شرورٚ آدمأن خوشأنٚ شمشیرَ غلافٚ جأ بیرون اَوریدی
و خوشأنٚ کمانَ فأکشیدی
کی فقیرأن و ستم کشٚ آدمأنَ بیجیر تأودید
و اوشأنییَ کی راستٚ رأیَ شیدی بوکوشید.
۱۵ ولی اوشأنٚ شمشیرأن، خودشأنٚ دیلٚ دورون شه
و اوشأنٚ کمانأن ایشکفه.
۱۶ ایتأ دوروستکارٚ آدمٚ ایتأ پیچه مال و منال
خیلی بهتره جٚه شرورٚ آدمأنٚ پیله ثروت؛
۱۷ چره کی شرورٚ آدمأنٚ بازو ایشکفه
ولی خوداوند، دوروستکارٚ آدمأنٚ پوشت و پناهه.
۱۸ خوداوند، پرهیزکارٚ آدمأنٚ روزأنٚ جأ وأخبره
و اوشأنٚ ارث همیشه باقی مأنه.
۱۹ وختی کی اوشأنَ بلا فُتُرکه، سر بیجیر نیبیدی؛
قحطی وختم سِئرَ بیدی.
۲۰ ولی شرورٚ آدمأن هلاکَ بیدی،
و خوداوندٚ دوشمنأن، صارا قشنگٚ گولأنٚ مأنستن جٚه بین شیدی،
هَطویم دودٚ مأنستن محوَ بیدی.
۲۱ شرورٚ آدم قرض فیگیره، وأنگردأنه
ولی دوروستکارٚ آدم دس و دیلبازی اَمرأ بخشه.
۲۲ اوشأنییَ کی خوداوند برکت فأده، زیمینَ ارث بریدی
ولی اوشأنییَ کی خودا لعنت بوکونه، جٚه بین شیدی.
۲۳ اگه خوداوند آدمٚ رأیَ خوش بدأره،
اونٚ قدمأنَ قایمَ کونه؛
۲۴ اگرم بکفه، زیمینٚ سر درازَ نیبه
چونکی خوداوند اونٚ دسَ گیره.
۲۵ من جوان بوم، هسأ دِه پیرَ بوستم
ولی هیوخت دوروستکارٚ آدمی نیدم کی خودا اونَ به حالٚ خودش بنَهبی
و نه اَنکی اونٚ زأکأن گدایٚ ایتأ لقمه نان بوبوستهبید.
۲۶ اون همیشه دس و دیل بازه و دیگرأنَ قرض فأده
و اونٚ زأکأن دیگرأنٚ رِه برکت بیدی.
۲۷ تی دیمَ بدی جأ وأگردأن و خُبی بوکون؛
بأزین تا اَبد زندگی کونیدی.
۲۸ چره کی خوداوند عیدالتَ دوس دأره
و اوشأنییَ کی خوشأنَ به اون بیسپردیدی ترکَ نوکونه.
همیشه اوشأنَ موحافظت کونه
ولی شرورأنٚ نسل جٚه بین شه.
۲۹ دوروستکارٚ آدمأن زیمینَ ارث بریدی
اونٚ دورون تا اَبد زندگی کونیدی.
۳۰ دوروستکارٚ آدمٚ دَهن، حکمتٚ جأ گه
و اونٚ زوان عیدالتٚ اَمرأ گب زنه.
۳۱ خو خودا شریعتَ خو دیلٚ دورون دأره،
و اونٚ پا لیزَ نوخوره.
۳۲ شرورٚ آدم دوروستکارٚ رِه کمین کونه،
خوأیه اونَ بوکوشه.
۳۳ ولی خوداوند، دوروستکارٚ آدمَ اونٚ دس نیسپره
وختییم کی محاکمه ببه، خوداوند ونأله محکوم ببه.
۳۴ خوداوندٚ رافا بِئس، اونٚ رأ و روشَ حفظ بوکون
کی زیمینٚ وارث بوستنٚ اَمرأ ترَ سربولندَ کونه
و تی چومأنٚ اَمرأ دینی کی شرورٚ آدمأن چوطویی جٚه بین شیدی.
۳۵ ایتأ شرور ستمگرٚ مردأکَ بیدم
کی محلی سبزٚ دارٚ مأنستن قد کشئن دوبو.
۳۶ ولی چقدر زود جٚه بین بوشو، هیچی اونٚ جأ باقی نمأنسته؛
هر چییم اونَ وأمختم، پیدا نوبوسته.
۳۷ بیعیب و ایرادٚ مردأکَ بیدین و راستدیلٚ آدمَ فندر!
چونکی اونٚ آخر عاقبت همه جوره سلامتی اَمرأیه.
۳۸ ولی گوناهکارٚ آدمأن همهتأن نابودَ بیدی
و شرورٚ آدمأنٚ آخر عاقبت هلاکته.
۳۹ دوروستکارٚ آدمأنٚ نجات، خوداوندٚ جأ فأرسه؛
اون، سختییأنٚ موقع اوشأنٚ قلعه ایسه.
۴۰ خوداوند اوشأنَ کومک کونه و خلاصَ کونه؛
اوشأنَ شرورٚ آدمأنٚ دسٚ جأ آزادَ کونه و نجات دهه،
چونکی اوشأن خوداوندٚ ورجأ پناه بریدی.
Currently Selected:
مزامیر ۳۷: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media