مزامیر ۱۱
۱۱
دوروستکارأنٚ پناهگاه
پیله رهبرٚ وأسی کی سرود خوأنأنَ هیدایت کونه. داوودٚ مزمور.
۱ خوداوندٚ ورجأ پناه بیگیفتم.
پس چره مرَ گیدی:
«ایتأ پرنده مأنستن پر بزن بوشو تی کوه سر.
۲ چونکی شرورٚ آدمأن خوشأنٚ کمانَ فأکشیدی
و تیرَ زه دورون بنَه‌ییدی
کی تاریکی دورون راست‌دیلأنٚ طرف تأودید.
۳ وختی پایه‌یأن فوگُردیدی،
دوروستکارٚ آدم دِه چی تأنه بوکونه؟»
۴ خوداوند خو موقدّسٚ معبدٚ دورون ایسَه،
خوداوند آسمانٚ دورون خو تختٚ سر نیشته.
اونٚ چومأن فندره.
اونٚ چومأنٚ پلک زِئنٚ اَمرأ اینسأنَ ایمتحان کونه.
۵ خوداوند، دوروستکار و شرورَ ایمتحان کونه
اون، خو وجودٚ دورون اونی‌یَ کی خشونتَ دوس بدأره، بد دأره.
۶ شرورٚ آدمأنٚ سر، ول بیگیفته آتش وأرأنه؛
اوشأنٚ سأم ول بیگیفته گوگرد به
و آتشی باد کی سوجأنه.
۷ چونکی خوداوند عادله،
اون، دوروستکاری‌یَ دوس دأره
دوروستکارٚ آدمأن اونٚ رویَ دینیدی.
Currently Selected:
مزامیر ۱۱: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
