Becoming Love: As ons by Volbring begin, waar eindig ons? (Deel 1)Voorbeeld

Dag twee – Jesus en die Samaritaanse vrou

Het jy al ooit soos ’n buitestaander gevoel?

In Johannes 4 ontmoet Jesus ’n vrou by Jakob se put — ’n Samaritaanse vrou.

’n Persoon wat deur die samelewing afgeskryf is. ’n Persoon wat skaamte as identiteit gedra het. ’n Persoon wat volgens die norme geen reg gehad het om met Jesus te praat nie. ’n Buitestaander.

En tog oorbrug Jesus elke grens — geslag, kultuur, reputasie — om vir haar iets aan te bied wat niemand anders kon gee nie: lewende water.

Jesus het doelbewus hierdie ompad geneem. Daar was geen natuurlike rede om by hierdie put te wees nie.

In Johannes 4:4 (AFR83) lees ons: “Hy moes deur Samaria gaan.” Hy is deur liefde gedryf.

Jesus het nie gewag dat sy na Hóm toe kom nie — Hy het na háár wêreld toe gestap.

Hy het oor elke muur geklim wat sy opgerig het om haarself te beskerm.

En toe Hy dit doen, verander haar lewe vir altyd.

In een gesprek vervul Jesus al haar behoeftes — nie net haar fisieke dors nie.

Dit was nie die water wat haar verander het nie, maar die openbaring dat sy pas die God van liefde ontmoet het. En dit was die dryfkrag wat haar die eerste evangelis gemaak het wat hierdie goeie nuus met ander deel.

Maar hier lê die uitdaging vir my en jou: Jesus roep ons om dieselfde te doen — om die buitestaanders tegemoet te gaan.

Hy roep ons om lewende water na hulle toe te dra. Hy roep ons om liefde te word, soos wat Hy was.

Dit is die soort liefde wat grense oorsteek — selfopofferend en prakties.

Na wie vra God dat jy vandag moet uitreik — iemand wat miskien oor die hoof gesien, onsigbaar, of uitgesluit voel?

Neem ’n stap. Spreek ’n woord van lewe. Bied hoop. Jy mag dalk net die “put” wees waar iemand Jesus ontmoet.