Gewilde Bybelverse vanaf ЛукӀа 12

Deel

Куьнни гьазур яз хьухь: гьич квез хабарни авачиз Инсандин Хва хтана акъатда.

Гьавиляй куьне квез Аллагьдин Пачагьлугъ жагъура, амайди Ада квез кӀукӀни алаз гуда.

– Килиг, – хълагьна Исади халкьдиз, – пулунихъ-девлетдихъ къаних жемир, инсандин уьмуьр адан мал-девлетдилай аслу жедач.

Куь девлет гьина аватӀа, куь рикӀни гьана жеда.

Кат-галтуг авуналди квевай нивай жуван уьмуьр са сятдин хьайитӀани артухариз жеда?

Исади Вичин тилмизриз лагьана: – ИкӀ хьайила За квез лугьузва: вуч недатӀа лугьуз жуван чан патал ва вуч алукӀдатӀа лугьуз жуван беден патал къайгъуйрик жемир.

Куь кьилелни гьикьван чӀарар алатӀа гьисабнава; гьа икӀ, квез кичӀе жемир: куьн нуькӀерилайни гзаф артух я.

КичӀе жемир, гъвечӀи кӀеретӀ! Вучиз лагьайтӀа квез Вичин Пачагьлугъ гун куь Бубадиз кӀанзава.

КӀвагъриз килиг: абуру я цазвач, я гуьзвач; абурухъ я цадай, я бегьер хуьдай чкаяр авач, амма Аллагьди абуруз тӀуьн гузва. Квезни Аллагьди гуда! Куьн къушарилай артух тушни мегер?

Гьа икӀ, куьн вуч неда, я тахьайтӀа вуч хъвада лугьуз, кат-галтугмир, я къайгъудикни жемир

Къе никӀяй экъечӀзавай ва пака къулаз вегьидай векьни Аллагьди акӀ чӀагурзаватӀа, Ада а векь квелай артух чӀагурзавани, эй иманда зайифбур!

Ашкара тежедай гьич са затӀни ва малум тежедай чинебан гьич са карни авайди туш.