9 คำโกหกที่คริสเตียนเชื่อ: ส่วนที่ 1 จาก 3 ตัวอย่าง

ฉันไม่ต้องให้อภัยคนนั้นเลยก็ได้!

โดยธรรมชาติแล้วผู้คนมักไม่ชอบ (พูดตรง ๆ คือไม่ต้องการที่จะ) ให้อภัย เราอยากจะยึดความขมขื่นนั้นไว้เพราะคิดว่า หากฉันยากโทษให้กับคนที่ทำร้ายฉัน ก็คือฉันยกโทษให้กับการกระทำของพวกเขาด้วย เหมือนกับฉันกำลังบอกว่าสิ่งที่พวกเขาทำนั้นไม่เป็นไร แต่นั่นไม่จริงเลย พระเจ้าทรงเป็นผู้พิพากษา และพระองค์จะทรงตัดสินอย่างยุติธรรม ความขมขื่น การไม่ยกโทษ และความคับข้องใจมักเป็นอันตรายต่อผู้ที่ยึดมันไว้มากที่สุด อย่างไรก็ตามเมื่อเรายกโทษ หรือพูดง่าย ๆ ก็คือ คุณไม่สามารถทำลายฉัน จบฉัน หรือขัดขวางฉันได้อีกต่อไปแล้ว เพราะพระเจ้าทรงรักษาฉัน พระองค์ทรงดีกว่าความขมขื่น

ส่วนใหญ่ต้นตอของการไม่ให้อภัยและความขมขื่นของเราอาจเกิดจากเรื่องเพียงเล็กน้อยเท่านั้น กระนั้นบางเรื่องก็อาจเกี่ยวข้องกับการเป็นเหยื่อจริง ๆ ซึ่งในเรื่องเช่นนี้การให้อภัยสามารถมาโดยทางพระเจ้าเท่านั้น และพวกเขาจะต้องให้อภัยได้ในขนาดเดียวกันกับพระเจ้า

พระวจนะธรรมสอนเราว่าหากเราอยากจะรับพระพรจากพระเจ้า เราก็ต้องเป็นพรให้คนอื่น พระเยซูทรงท้าทายเราว่าหากเราไม่ยกโทษให้คนอื่น นั่นอาจเป็นการพิสูจน์ว่าตัวเราเองก็ไม่เคยได้รับการอภัยจากพระเจ้าจริง ๆ เลยเช่นกัน หรือความหมายโดยนัยอันงดงามในเชิงบวกคือ พระองค์ทรงสอนเราว่าการแสดงให้โลกเข้าใจเรื่องการให้อภัยในทางปฏิบัติได้ง่ายที่สุดในชีวิตของเราคือการแสดงให้เห็นว่าเรารู้ว่าจะให้อภัยได้อย่างไร

การให้อภัยนั้นไม่ง่ายเลย แท้ที่จริงการที่ตัวเราจะให้อภัยนั้นเป็นไปไม่ได้เลย แต่ข่าวดีคือเรามีพระเจ้าผู้ซึ่งทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้นั้นให้เป็นไปได้ “เพราะว่าไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไม่ได้” (ลูกา 1:37)

ถึงที่สุดแล้ว การให้อภัยคือการกระทำโดยเชื่อในพระเจ้าผู้ซึ่งสามารถทำและจะทำสิ่งที่ตัวเราเองทำไม่ได้

ความจริงก็คือความขมขื่น การไม่ให้อภัย และความโกรธเป็นภาระที่หนักหนาและลำเค็ญเกินจะแบกรับ ในฐานะคริสเตียนจงเลือกที่จะให้อภัย เพราะพระเจ้าทรงเลือกที่จะอภัยให้คุณ

คำถามตอบสนอง:

ลองนึกถึงคนที่ทำร้ายคุณ คุณอภัยให้คนคนนั้นได้หรือไม่? คุณรู้สึกเหมือนว่าการให้อภัยเป็นสิ่งที่ไม่อาจทำได้ในสถานการณ์นี้หรือไม่? ถ้าใช่ อะไรทำให้คุณคิดเช่นนั้น?

ใช้เวลาลิสต์สิ่งที่พระเจ้าทรงอภัยให้คุณ ในเมื่อคุณเองก็ได้รับพระคุณและการให้อภัยจากพระเจ้า วันนี้คุณจะส่งต่อพระคุณและการให้อภัยนั้นแก่ผู้ใด?

ความจริง:

ถ้าฉันอยากได้รับการอภัย ฉันเองก็ต้องให้อภัยด้วย