เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
แต่ในจำพวกสัตว์เคี้ยวเอื้อง หรือมีกีบผ่านั้น ห้ามรับประทานสัตว์ต่อไปนี้ คือ อูฐ กระต่าย กระจงผา เพราะว่าสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้อง แต่กีบไม่ผ่า จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน และหมูด้วย เพราะหมูมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ห้ามรับประทานเนื้อของมัน และห้ามแตะต้องซากของมัน “สัตว์เหล่านี้ที่ถูกแยกจากสัตว์ที่อยู่ในน้ำทั้งหมด ท่านรับประทานได้ คือ ทุกสิ่งที่มีครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้ แต่ทุกสิ่งที่ไม่มีครีบและเกล็ด ห้ามรับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน “นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ แต่นกเหล่านี้ห้ามรับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก เหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำ ตามชนิดของมัน นกกาทั้งหมดตามชนิดของมัน นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอีโก้ง นกกระทุง แร้ง และนกอ้ายงั่ว นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวานและค้างคาว แมลงมีปีกซึ่งคลานทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ห้ามรับประทาน สัตว์มีปีกที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ “ห้ามรับประทานสัตว์ทุกชนิดที่ตายเอง ท่านจะให้แก่คนต่างด้าวที่อยู่ภายในเมืองของท่านรับประทานก็ได้ หรือท่านจะขายให้แก่คนต่างชาติก็ได้ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย “ห้ามต้มลูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมัน “ท่านจงถวายทศางค์ของผลิตผลจากพืชพันธุ์ที่ได้ในนาของท่านแต่ละปี ท่านจงรับประทานทศางค์ที่ได้จากข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงโคและฝูงแพะแกะของท่าน เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ เพื่อให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่นเพื่อท่านจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเสมอ ถ้าระยะทางไกลเกินไป จนท่านไม่สามารถนำทศางค์มาได้ เพราะสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเพื่อเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์นั้นอยู่ห่างไกลจากท่านเกินไป เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรแก่ท่าน ท่านจงขายของนั้นเอาเงินและห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ทรงเลือกไว้ และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆ ที่ท่านปรารถนา จะเป็นโค แกะ หรือเหล้าองุ่น หรือสุรา และสิ่งใดๆ ที่ท่านอยากรับประทาน และท่านจงรับประทานที่นั่นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และจงยินดีทั้งตัวท่านและครอบครัวของท่านด้วย ห้ามทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน “เมื่อครบทุกสามปีท่านจงนำทศางค์ทั้งหมดจากพืชผลที่ได้ในปีนั้นมาสะสมไว้ในเมืองของท่าน คนเลวี เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกอย่างท่าน และคนต่างด้าวและลูกกำพร้า และแม่ม่าย ผู้ซึ่งอยู่ภายในเมืองของท่าน จะได้มารับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรแก่บรรดากิจการซึ่งมือของท่านได้ทำนั้น
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
แต่สัตว์ที่มีแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง คือเคี้ยวเอื้องหรือมีกีบแยก ท่านห้ามกิน เช่นพวกอูฐ กระต่ายป่า ตัวไฮแรกซ์ พวกมันเคี้ยวเอื้องก็จริง แต่กีบที่เท้าไม่แยกจากกัน พวกมันไม่บริสุทธิ์ สำหรับพวกท่าน พวกท่านต้องไม่กินหมู หมูมีเท้าเป็นกีบแยกออกก็จริง แต่มันไม่เคี้ยวเอื้อง พวกมันไม่บริสุทธิ์สำหรับพวกท่าน พวกท่านต้องไม่กินเนื้อหรือแตะต้องซากของมัน สัตว์น้ำทุกชนิดที่มีครีบและเกล็ด พวกท่านสามารถกินได้ แต่อย่ากินสัตว์น้ำที่ไม่มีครีบและเกล็ด มันไม่บริสุทธิ์สำหรับพวกท่าน พวกท่านกินนกอะไรก็ได้ที่บริสุทธิ์ แต่พวกท่านห้ามกินนกต่อไปนี้คือ นกอินทรี แร้งดำ แร้งหนวด เหยี่ยวขนาดเล็กและเหยี่ยวทุกชนิด กาทุกชนิด นกฮูก นกฮูกหูสั้น นกฮูกหูยาวและเหยี่ยวนกเขาทุกชนิด นกฮูกเล็ก นกแสก นกฮูกขาว นกฮูกทะเลทราย แร้งอียิปต์ นกกาน้ำ นกกระสาและนกกระสาทุกชนิด นกหัวขวานและค้างคาว พวกท่านต้องไม่กินแมลงที่มีปีกทุกชนิด เพราะมันไม่บริสุทธิ์สำหรับพวกท่าน นกที่บริสุทธิ์ทุกชนิด พวกท่านกินได้ พวกท่านต้องไม่กินสัตว์ที่ตายตามธรรมชาติ แต่ท่านเอาไปให้กับชาวต่างชาติที่อยู่ในเมืองของท่านกินได้ หรืออาจจะขายให้กับชาวต่างชาติที่มาเยี่ยมเยียนท่านได้ แต่ท่านห้ามกินเพราะท่านเป็นคนที่ถูกแยกออกมาเพื่อเป็นของพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ท่านต้องไม่ต้มลูกแพะในน้ำนมของแม่มันเอง ในทุกๆปี ท่านต้องแบ่งพืชผลที่ปลูกได้จากในทุ่งนาของท่านออกมาหนึ่งในสิบส่วน ท่านต้องกินพืชผลหนึ่งในสิบที่แบ่งออกมานั้น กับเหล้าองุ่นใหม่ น้ำมันของท่านและสัตว์ที่เกิดเป็นตัวแรกในฝูงวัวและฝูงแพะแกะของท่าน ต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่นั้นที่พระองค์จะเลือกไว้สำหรับนมัสการพระองค์ อย่างนี้ท่านจะได้เรียนรู้ที่จะเกรงกลัวพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านอยู่เสมอ แต่ถ้ามันไกลจนทำให้ท่านไม่สามารถขนพืชผลหนึ่งในสิบส่วนของพืชผลทั้งหมดที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านอวยพรให้นั้น เพราะสถานที่นั้นที่พระยาห์เวห์จะเลือกไว้สำหรับนมัสการพระองค์ไกลจากท่านเกินไป ท่านก็เอามันไปแลกเป็นเงินได้ แล้วเอาเงินนั้นติดตัวท่านไปยังสถานที่นั้นที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะเลือกไว้ แล้วเอาเงินนั้นไปซื้ออะไรก็ได้ เช่น วัว แกะ เหล้าองุ่น เบียร์หรืออะไรก็ได้ที่ท่านอยากได้ แล้วท่านและครอบครัวของท่านก็จะได้กินและสนุกสนานกันที่นั่นต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าลืมชาวเลวีที่อยู่ในเมืองของท่าน เพราะพวกเขาไม่มีที่ดินเป็นของตัวเองเหมือนกับท่าน เมื่อครบทุกๆสามปี ท่านต้องเอาหนึ่งในสิบส่วนของผลผลิตทั้งหมดที่ท่านเก็บเกี่ยวได้จากไร่นาของท่านในปีนั้น แล้วเอามาเก็บไว้ในเมือง ชาวเลวีไม่มีที่ดินของตัวเองเหมือนกับท่าน ทั้งชาวเลวี ชาวต่างชาติ เด็กกำพร้าและแม่หม้ายที่อยู่ในเมืองของท่าน จะได้มากินกันจนพอใจ เพื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะได้อวยพรท่านในทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านทำ
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
แต่ในจำพวกสัตว์เคี้ยวเอื้อง หรือมีกีบผ่านั้น ห้ามรับประทานสัตว์ต่อไปนี้ คือ อูฐ กระต่าย กระจงผา เพราะว่าสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้อง แต่กีบไม่ผ่า จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน และหมูด้วย เพราะหมูมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ห้ามรับประทานเนื้อของมัน และห้ามแตะต้องซากของมัน “สัตว์เหล่านี้ที่ถูกแยกจากสัตว์ที่อยู่ในน้ำทั้งหมด ท่านรับประทานได้ คือ ทุกสิ่งที่มีครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้ แต่ทุกสิ่งที่ไม่มีครีบและเกล็ด ห้ามรับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน “นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ แต่นกเหล่านี้ห้ามรับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก เหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำ ตามชนิดของมัน นกกาทั้งหมดตามชนิดของมัน นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอีโก้ง นกกระทุง แร้ง และนกอ้ายงั่ว นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวานและค้างคาว แมลงมีปีกซึ่งคลานทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ห้ามรับประทาน สัตว์มีปีกที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ “ห้ามรับประทานสัตว์ทุกชนิดที่ตายเอง ท่านจะให้แก่คนต่างด้าวที่อยู่ภายในเมืองของท่านรับประทานก็ได้ หรือท่านจะขายให้แก่คนต่างชาติก็ได้ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย “ห้ามต้มลูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมัน “ท่านจงถวายทศางค์ของผลิตผลจากพืชพันธุ์ที่ได้ในนาของท่านแต่ละปี ท่านจงรับประทานทศางค์ที่ได้จากข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงโคและฝูงแพะแกะของท่าน เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ เพื่อให้พระนามของพระองค์ประทับที่นั่นเพื่อท่านจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเสมอ ถ้าระยะทางไกลเกินไป จนท่านไม่สามารถนำทศางค์มาได้ เพราะสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเพื่อเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์นั้นอยู่ห่างไกลจากท่านเกินไป เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรแก่ท่าน ท่านจงขายของนั้นเอาเงินและห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ทรงเลือกไว้ และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆ ที่ท่านปรารถนา จะเป็นโค แกะ หรือเหล้าองุ่น หรือสุรา และสิ่งใดๆ ที่ท่านอยากรับประทาน และท่านจงรับประทานที่นั่นเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน และจงยินดีทั้งตัวท่านและครอบครัวของท่านด้วย ห้ามทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน “เมื่อครบทุกสามปีท่านจงนำทศางค์ทั้งหมดจากพืชผลที่ได้ในปีนั้นมาสะสมไว้ในเมืองของท่าน คนเลวี เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกอย่างท่าน และคนต่างด้าวและลูกกำพร้า และแม่ม่าย ผู้ซึ่งอยู่ภายในเมืองของท่าน จะได้มารับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรแก่บรรดากิจการซึ่งมือของท่านได้ทำนั้น
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
อย่างไรก็ตามในจำพวกสัตว์ทั้งหลายที่เคี้ยวเอื้องหรือมีกีบผ่า ท่านอย่ารับประทานสัตว์ต่อไปนี้คือ อูฐ กระต่าย ตัวกระจงผา เพราะว่าสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้องแต่กีบไม่ผ่า จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน และหมูด้วยเพราะหมูมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ท่านอย่ารับประทานเนื้อของมัน และซากของมันท่านก็อย่าแตะต้อง ในบรรดาสัตว์น้ำทั้งสิ้นท่านรับประทานสัตว์เหล่านี้ได้ คือ สัตว์ใดๆที่มีครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้ แต่สัตว์ใดๆที่ไม่มีครีบและเกล็ดท่านอย่ารับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ แต่นกเหล่านี้ท่านอย่ารับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก นกเหยี่ยวหางยาว นกเหยี่ยวดำ นกแร้งตามชนิดของมัน บรรดานกแกตามชนิดของมัน นกเค้าแมว นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอีโก้ง นกกระทุง แร้ง และนกอ้ายงั่ว นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว แมลงมีปีกทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน อย่ารับประทานเลย สัตว์มีปีกที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ ท่านอย่ารับประทานสัตว์ชนิดใดที่ตายเอง ท่านจะให้แก่คนต่างด้าวที่อยู่ภายในประตูเมืองของท่านรับประทานก็ได้ หรือท่านจะขายให้แก่คนต่างประเทศก็ได้ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติที่บริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลาย ท่านอย่าต้มลูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมันเลย ผลได้เป็นปีๆจากพืชในนาของท่านนั้น ท่านจงถวายสิบชักหนึ่ง ท่านจงรับประทานสิบชักหนึ่งที่ได้จากข้าวหรือน้ำองุ่นของท่าน หรือน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงวัว และฝูงแพะแกะของท่าน ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือกไว้ เพื่อให้พระนามของพระองค์สถิตที่นั่น เพื่อท่านทั้งหลายจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายเสมอ ถ้าระยะทางไกลเกินไป ท่านไม่สามารถนำสิบชักหนึ่งมาได้ ในเมื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านอวยพรแก่ท่าน เพราะว่าสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกเพื่อเป็นที่ตั้งพระนามของพระองค์นั้น อยู่ห่างไกลจากท่านเกินไป ท่านจงขายของนั้นเอาเงิน และห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือกไว้ และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆที่ท่านปรารถนา จะเป็นวัว แกะ หรือน้ำองุ่นหรือสุราและสิ่งใดๆที่ท่านปรารถนา และท่านจงรับประทานที่นั่นต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และจงปีติร่าเริงทั้งตัวท่านและครอบครัวของท่านด้วย ท่านทั้งหลายอย่าทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ภายในประตูเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน พอครบสามปีทุกทีท่านทั้งหลายจงนำสิบชักหนึ่งจากพืชผลที่ได้ในปีนั้น มาสะสมไว้ภายในประตูเมืองของท่าน คนเลวี (เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน) และคนต่างด้าวและลูกกำพร้าพ่อและแม่ม่าย ผู้ซึ่งอยู่ภายในประตูเมืองของท่าน จะได้มารับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่บรรดากิจการซึ่งมือของท่านทั้งหลายได้กระทำนั้น”
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
แต่ในจำพวกสัตว์ทั้งหลายที่เคี้ยวเอื้อง หรือมีกีบผ่า ท่านอย่ารับประทานสัตว์ต่อไปนี้ คือ อูฐ กระต่าย ตัวกระจงผา เพราะว่าสัตว์เหล่านี้เคี้ยวเอื้อง แต่กีบไม่ผ่า จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน และหมูด้วย เพราะหมูมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน ท่านอย่ารับประทานเนื้อของมัน และซากของมันท่านก็อย่าแตะต้อง <<ในบรรดาสัตว์น้ำทั้งสิ้น ท่านรับประทานสัตว์เหล่านี้ได้คือ สัตว์ใดๆที่มีครีบและเกล็ด ท่านรับประทานได้ แต่สัตว์ใดๆที่ไม่มีครีบและเกล็ดท่านอย่ารับประทาน เป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน <<นกสะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ แต่นกเหล่านี้ท่านอย่ารับประทานคือ นกอินทรี นกแร้งหนวดแพะ นกออก นกเหยี่ยวหางยาว นกเหยี่ยวดำ ตามชนิดของมัน นกแกตามชนิดของมัน นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมวเล็ก นกทึดทือ นกอีโก้ง นกกระทุง แร้ง และนกอ้ายงั่ว นกกระสาดำ นกกระสา ตามชนิดของมัน นกหัวขวานและค้างคาว แมลงมีปีกทุกชนิดเป็นสัตว์มลทินแก่ท่าน อย่ารับประทานเลย สัตว์มีปีกที่สะอาดทุกชนิดท่านรับประทานได้ <<ท่านอย่ารับประทานสัตว์ชนิดใดที่ตายเอง ท่านจะให้แก่คนต่างด้าวที่อยู่ภายในเมือง ของท่านรับประทานก็ได้ หรือท่านจะขายให้แก่คนต่างประเทศก็ได้ เพราะว่าท่านเป็นชนชาติที่บริสุทธิ์แด่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลาย <<ท่านอย่าต้มลูกแพะด้วยน้ำนมแม่ของมัน เลย <<ผลได้เป็นปีๆ จากพืชพันธุ์ในนาของท่านนั้น ท่านจงถวายทศางค์ ท่านจงรับประทานทศางค์ที่ได้จากข้าว หรือเหล้าองุ่นของท่าน หรือน้ำมันของท่าน และผลรุ่นแรกจากฝูงวัวและฝูงแพะแกะของท่าน ต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านใน สถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ เพื่อให้พระนามของพระองค์สถิตที่นั่นเพื่อท่านทั้งหลายจะ ได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ทั้งหลายเสมอ ถ้าระยะทางไกลเกินไป ท่านไม่สามารถนำทศางค์มาได้ ในเมื่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านอวยพรแก่ท่าน เพราะว่าสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทรงเลือก เพื่อเป็นที่ตั้งพระนามของพระองค์นั้น อยู่ห่างไกลจากท่านเกินไป ท่านจงขายของนั้นเอาเงิน และห่อเงินถือไว้ และไปยังสถานที่ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของ ท่านได้ทรงเลือกไว้ และเอาเงินนั้นซื้อสิ่งใดๆที่ท่านปรารถนา จะเป็นวัว แกะ หรือเหล้าองุ่นหรือสุรา และสิ่งใดๆที่ท่านอยากรับประทาน และท่านจงรับประทานที่นั่นต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน และจงปีติร่าเริงทั้งตัวท่านและครอบครัวของท่านด้วย ท่านทั้งหลายอย่าทอดทิ้งคนเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกกับท่าน <<พอครบสามปีทุกทีท่านทั้งหลายจงนำทศางค์จาก พืชผลที่ได้ในปีนั้นมาสะสมไว้ในเมืองของท่าน คนเลวี เพราะเขาไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกอย่างท่าน และคนต่างด้าวและลูกกำพร้า และแม่ม่าย ผู้ซึ่งอยู่ภายในเมืองของท่าน จะได้มารับประทานอย่างอิ่มหนำ เพื่อว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวย พระพรแก่บรรดากิจการซึ่งมือของท่านทั้งหลายได้กระทำนั้น
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
แต่อย่ารับประทานสัตว์ใดที่ไม่มีคุณสมบัติครบทั้งสองข้อนี้ ฉะนั้นอย่ารับประทานอูฐ กระต่าย กระจงผา ซึ่งเคี้ยวเอื้องแต่กีบไม่แยก สัตว์เหล่านี้เป็นมลทินตามระเบียบพิธีสำหรับท่าน อย่ารับประทานหมู ซึ่งแม้กีบแยกแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง และอย่าแตะต้องซากของสัตว์เหล่านี้ ท่านรับประทานสัตว์น้ำทั้งปวงที่มีครีบและเกล็ดได้ ท่านอย่ารับประทานสัตว์น้ำชนิดอื่นๆ ที่ไม่มีครีบและเกล็ดเพราะถือว่าเป็นมลทินสำหรับท่าน ท่านรับประทานสัตว์ปีกทั้งหลายที่ไม่เป็นมลทินได้ แต่นกเหล่านี้ท่านอย่ารับประทานคือ นกอินทรี แร้งหนวดแพะ แร้งดำ เหยี่ยวแดง เหยี่ยวดำ เหยี่ยวปีกแหลมพันธุ์ต่างๆ กาพันธุ์ต่างๆ นกเค้าใหญ่ นกเค้า นกนางนวล เหยี่ยวพันธุ์ต่างๆ นกฮูก นกทึดทือ นกแสก นกเค้าป่า นกออก นกกาน้ำ นกกระสา นกยางพันธุ์ต่างๆ นกกะรางหัวขวาน และค้างคาว แมลงมีปีกเป็นมลทินสำหรับท่าน อย่ารับประทานเลย ส่วนสัตว์มีปีกที่ไม่เป็นมลทิน ท่านรับประทานได้ อย่ารับประทานสัตว์ที่ตายเอง ท่านอาจจะยกหรือขายให้คนต่างด้าวที่อาศัยในเมืองของท่าน เขารับประทานได้ ส่วนท่านอย่ารับประทานเพราะท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าต้มลูกแพะในน้ำนมแม่ของมัน จงแยกหนึ่งในสิบของผลิตผลทั้งหมดจากไร่นาของท่านในแต่ละปีไว้ต่างหาก จงนำสิบลดนี้มารับประทานต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในที่ซึ่งพระองค์จะทรงเลือกเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์ คือสิบลดจากเมล็ดข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน และลูกหัวปีจากฝูงแพะแกะและฝูงวัว เพื่อท่านจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเสมอ หากที่นั่นไกลมากและพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน และท่านไม่สามารถขนสิบลดมา (เนื่องจากสถานที่ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกเป็นที่สถาปนาพระนามนั้นอยู่ไกลมาก) ท่านก็จงแลกสิบลดเป็นเงินแล้วนำมายังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือก จงใช้เงินนั้นซื้อสิ่งใดก็ได้ที่ท่านต้องการ ไม่ว่าจะเป็นวัว แกะ เหล้าองุ่นใหม่ หรือเครื่องดื่มอื่นๆ ที่ได้จากการหมัก หรือสิ่งของอื่นๆ ที่ท่านต้องการ แล้วท่านและครอบครัวจะรับประทานด้วยความปีติยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าละเลยคนเลวีในเมืองของท่าน เพราะพวกเขาไม่ได้รับส่วนแบ่งหรือมีกรรมสิทธิ์ของตน ทุกปลายปีที่สามจงนำสิบลดทั้งหมดของพืชผลของปีนั้นมาสะสมไว้ในเมืองของท่าน เพื่อชนเลวี (ผู้ซึ่งไม่มีส่วนแบ่งหรือกรรมสิทธิ์ของเขา) คนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่ายที่อยู่ในเมืองของท่านจะได้รับประทานอย่างอิ่มหนำ แล้วพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในการงานทุกอย่างที่ท่านทำ
เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
อย่างไรก็ตาม ห้ามรับประทานสัตว์บางชนิดที่เพียงเคี้ยวเอื้องหรือเพียงมีกีบแยกเป็นสองคือ อูฐ กระต่าย และตัวแบดเจอร์ เพราะสัตว์จำพวกนี้เคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ ซึ่งเป็นมลทินสำหรับท่าน และหมู เพราะมันแยกกีบแต่ไม่เคี้ยวเอื้องซึ่งเป็นมลทินสำหรับท่าน ห้ามรับประทานเนื้อสัตว์ประเภทเหล่านี้ และอย่าแตะต้องซากของมัน สัตว์น้ำที่ท่านรับประทานได้คือ สัตว์ทุกชนิดที่มีครีบและเกล็ด ส่วนสัตว์ที่ไม่มีครีบและเกล็ด ห้ามรับประทาน เพราะเป็นมลทินสำหรับท่าน ท่านรับประทานนกทุกชนิดที่ไม่มีมลทินได้ นกที่ท่านไม่ควรรับประทานคือ นกอินทรี แร้งหนวดยาว แร้งดำ เหยี่ยวแดง เหยี่ยวดำ เหยี่ยวนกเขาชนิดใดก็ตาม อีกาทุกชนิด นกกระจอกเทศ นกเค้าเหยี่ยว นกนางนวล และเหยี่ยวชนิดใดก็ตาม นกเค้าแมวน้อย นกเค้าแมวใหญ่ นกเค้าแมวขาว นกกระทุง อีแร้งกินซากศพ นกงั่วกินปลา นกกระสา นกกระยางชนิดใดก็ตาม นกกะรางหัวขวาน และค้างคาว และแมลงมีปีกทุกชนิดเป็นมลทินสำหรับท่าน ห้ามรับประทาน สิ่งที่มีปีกทุกชนิดที่สะอาด ท่านรับประทานได้ ห้ามรับประทานสิ่งที่ตายเอง ท่านให้คนพลัดถิ่นที่อยู่ในเมืองของท่านรับประทานได้ หรือขายให้แก่ชนชาติอื่นได้ เพราะท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์ต่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน อย่าต้มลูกแพะในน้ำนมของแม่มัน ท่านจงมอบหนึ่งในสิบของพืชผลจากไร่นาของท่านที่ผลิตได้ในแต่ละปี และท่านจงรับประทานธัญพืช เหล้าองุ่น น้ำมัน ลูกหัวปีจากฝูงโคและฝูงแพะแกะของท่านที่เป็นหนึ่งในสิบ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านในที่ซึ่งพระองค์จะเลือกเพื่อยกย่องพระนามของพระองค์ที่นั่น เพื่อท่านจะได้รู้จักเกรงกลัวพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเป็นนิตย์ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านอวยพรท่านด้วยพืชผล แต่ถ้าระยะทางที่พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเลือก เพื่อให้เป็นที่สำหรับยกย่องพระนามของพระองค์นั้นไกลเกินกว่าที่ท่านจะสามารถนำหนึ่งในสิบมาได้ ท่านก็จงขายพืชผลส่วนนั้น ได้เป็นเหรียญเงินเก็บไว้ แล้วนำไปยังที่ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเลือก และใช้เงินนั้นสำหรับจ่ายค่าโค แพะแกะ เหล้าองุ่นหรือสุรา อะไรก็ตามที่ท่านและครอบครัวท่านอยากรับประทาน ท่านจะรับประทานและยินดีอยู่ที่นั่น ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน ท่านอย่าทอดทิ้งชาวเลวีซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน เพราะเขาไม่ได้รับส่วนแบ่งหรือมรดกร่วมกับท่าน ทุกๆ ปลายปีที่สามท่านจงนำหนึ่งในสิบของจำนวนพืชผลที่ได้จากปีที่สาม และเก็บไว้ในที่เก็บของในเมือง บรรดาผู้ที่จะมารับประทานอย่างอิ่มหนำคือ ชาวเลวี (เพราะเขาไม่ได้รับส่วนแบ่งหรือมรดกเป็นของตนเอง) ชาวต่างด้าว เด็กกำพร้า และหญิงม่ายซึ่งอาศัยอยู่ในเมืองของท่าน เพื่อพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านจะอวยพรท่านในทุกสิ่งที่ท่านทำ