เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29

เฉลยธรรมบัญญัติ 14:7-29 NTV

อย่าง​ไร​ก็​ตาม ห้าม​รับประทาน​สัตว์​บาง​ชนิด​ที่​เพียง​เคี้ยว​เอื้อง​หรือ​เพียง​มี​กีบ​แยก​เป็น​สอง​คือ อูฐ กระต่าย และ​ตัว​แบดเจอร์ เพราะ​สัตว์​จำ​พวก​นี้​เคี้ยว​เอื้อง​แต่​ไม่​แยก​กีบ ซึ่ง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​ท่าน และ​หมู เพราะ​มัน​แยก​กีบ​แต่​ไม่​เคี้ยว​เอื้อง​ซึ่ง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​ท่าน ห้าม​รับประทาน​เนื้อ​สัตว์​ประเภท​เหล่า​นี้ และ​อย่า​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน สัตว์​น้ำ​ที่​ท่าน​รับประทาน​ได้​คือ สัตว์​ทุก​ชนิด​ที่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด ส่วน​สัตว์​ที่​ไม่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด ห้าม​รับประทาน เพราะ​เป็น​มลทิน​สำหรับ​ท่าน ท่าน​รับประทาน​นก​ทุก​ชนิด​ที่​ไม่​มี​มลทิน​ได้ นก​ที่​ท่าน​ไม่​ควร​รับประทาน​คือ นก​อินทรี แร้ง​หนวด​ยาว แร้ง​ดำ เหยี่ยว​แดง เหยี่ยว​ดำ เหยี่ยว​นกเขา​ชนิด​ใด​ก็​ตาม อีกา​ทุก​ชนิด นก​กระจอก​เทศ นก​เค้าเหยี่ยว นก​นางนวล และ​เหยี่ยว​ชนิด​ใด​ก็​ตาม นก​เค้าแมว​น้อย นก​เค้าแมว​ใหญ่ นก​เค้าแมว​ขาว นก​กระทุง อีแร้ง​กิน​ซาก​ศพ นก​งั่ว​กิน​ปลา นก​กระสา นก​กระยาง​ชนิด​ใด​ก็​ตาม นก​กะราง​หัวขวาน และ​ค้างคาว และ​แมลง​มี​ปีก​ทุก​ชนิด​เป็น​มลทิน​สำหรับ​ท่าน ห้าม​รับประทาน สิ่ง​ที่​มี​ปีก​ทุก​ชนิด​ที่​สะอาด ท่าน​รับประทาน​ได้ ห้าม​รับประทาน​สิ่ง​ที่​ตาย​เอง ท่าน​ให้​คน​พลัดถิ่น​ที่​อยู่​ใน​เมือง​ของ​ท่าน​รับประทาน​ได้ หรือ​ขาย​ให้​แก่​ชน​ชาติ​อื่น​ได้ เพราะ​ท่าน​เป็น​ชน​ชาติ​บริสุทธิ์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน อย่า​ต้ม​ลูก​แพะ​ใน​น้ำ​นม​ของ​แม่​มัน ท่าน​จง​มอบ​หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​พืช​ผล​จาก​ไร่​นา​ของ​ท่าน​ที่​ผลิต​ได้​ใน​แต่​ละ​ปี และ​ท่าน​จง​รับประทาน​ธัญพืช เหล้า​องุ่น น้ำมัน ลูก​หัวปี​จาก​ฝูง​โค​และ​ฝูง​แพะ​แกะ​ของ​ท่าน​ที่​เป็น​หนึ่ง​ใน​สิบ ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​ใน​ที่​ซึ่ง​พระ​องค์​จะ​เลือก​เพื่อ​ยกย่อง​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์​ที่​นั่น เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​รู้จัก​เกรงกลัว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​เป็น​นิตย์ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​อวยพร​ท่าน​ด้วย​พืช​ผล แต่​ถ้า​ระยะ​ทาง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​เลือก เพื่อ​ให้​เป็น​ที่​สำหรับ​ยกย่อง​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์​นั้น​ไกล​เกิน​กว่า​ที่​ท่าน​จะ​สามารถ​นำ​หนึ่ง​ใน​สิบ​มา​ได้ ท่าน​ก็​จง​ขาย​พืช​ผล​ส่วน​นั้น ได้​เป็น​เหรียญ​เงิน​เก็บ​ไว้ แล้ว​นำ​ไป​ยัง​ที่​ซึ่ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​เลือก และ​ใช้​เงิน​นั้น​สำหรับ​จ่าย​ค่า​โค แพะ​แกะ เหล้า​องุ่น​หรือ​สุรา อะไร​ก็​ตาม​ที่​ท่าน​และ​ครอบครัว​ท่าน​อยาก​รับประทาน ท่าน​จะ​รับประทาน​และ​ยินดี​อยู่​ที่​นั่น ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน ท่าน​อย่า​ทอดทิ้ง​ชาว​เลวี​ซึ่ง​อยู่​ใน​เมือง​ของ​ท่าน เพราะ​เขา​ไม่​ได้​รับ​ส่วนแบ่ง​หรือ​มรดก​ร่วม​กับ​ท่าน ทุกๆ ปลาย​ปี​ที่​สาม​ท่าน​จง​นำ​หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​จำนวน​พืช​ผล​ที่​ได้​จาก​ปี​ที่​สาม และ​เก็บ​ไว้​ใน​ที่​เก็บ​ของ​ใน​เมือง บรรดา​ผู้​ที่​จะ​มา​รับประทาน​อย่าง​อิ่มหนำ​คือ ชาว​เลวี (เพราะ​เขา​ไม่​ได้​รับ​ส่วนแบ่ง​หรือ​มรดก​เป็น​ของ​ตนเอง) ชาว​ต่าง​ด้าว เด็ก​กำพร้า และ​หญิง​ม่าย​ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ใน​เมือง​ของ​ท่าน เพื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​จะ​อวยพร​ท่าน​ใน​ทุก​สิ่ง​ที่​ท่าน​ทำ