มัทธิว 20
20
อุปมาเรื่องคนงานในไร่องุ่น
1 “เพราะอาณาจักรสวรรค์เปรียบเหมือนเจ้าของไร่องุ่นที่ออกไปแต่เช้า เพื่อจ้างคนมาทำงานในไร่องุ่น 2เขาตกลงที่จะจ่ายค่าจ้างวันละหนึ่งเดนาริอัน#20:2 หนึ่งเดนาริอันเท่ากับค่าจ้างคนงานหนึ่งวันแล้วให้พวกนั้นไปทำงานในไร่
3 ประมาณเก้าโมงเช้า เขาออกไป เห็นหลายคนยืนอยู่ว่างๆ ที่ตลาด 4จึงชวนว่า ‘มาทำงานในไร่องุ่น เราจะให้ค่าจ้างตามสมควร’ 5พวกเขาก็มา
เจ้าของไร่องุ่นออกไปทำเช่นเดิมอีกตอนเที่ยงวันและบ่ายสาม 6ประมาณห้าโมงเย็นก็ออกไปอีก และยังพบคนยืนอยู่จึงถามว่า ‘ทำไมมายืนอยู่ว่างๆ ทั้งวันที่นี่’
7 คนเหล่านั้นตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครจ้างพวกเรา’
เจ้าของไร่องุ่นจึงพูดว่า ‘อย่างนั้นก็มาทำงานที่ไร่ของเรา’
8 พอตกเย็น เจ้าของไร่องุ่นสั่งหัวหน้าคนงานว่า ‘ไปเรียกคนงานมารับค่าจ้าง เริ่มจากคนหลังสุดไปจนถึงคนแรกสุด’
9 คนงานที่เริ่มทำงานตอนห้าโมงเย็นรับเงินไปคนละหนึ่งเดนาริอัน 10คนที่มาก่อนคิดว่าตัวเองจะได้มากกว่า แต่กลับได้คนละหนึ่งเดนาริอันเหมือนกัน 11เมื่อพวกเขารับเงินแล้ว ก็บ่นเจ้าของไร่องุ่นว่า 12‘คนมาทีหลังทำงานชั่วโมงเดียว กลับได้เท่ากับคนที่ทำงานหนักตากแดดทั้งวัน’
13 แต่เจ้าของไร่องุ่นตอบคนหนึ่งในพวกนั้นว่า ‘เราไม่ได้ทำผิดต่อเจ้าเลย เจ้าตกลงรับค่าจ้างหนึ่งเดนาริอันไม่ใช่หรือ 14รับค่าจ้างไปเถิด เราต้องการให้คนมาทีหลังได้เท่ากัน 15เราไม่มีสิทธิ์ใช้เงินของเราตามใจชอบหรือ เจ้าอิจฉาเพราะเราใจกว้างหรือ’
16 ดังนั้นคนสุดท้ายจะเป็นคนแรก และคนแรกจะเป็นคนสุดท้าย”
พระเยซูทำนายครั้งที่สามถึงการตายของพระองค์
(มก.10:32-34; ลก.18:31-33)
17ขณะพระเยซูกำลังขึ้นไปที่เยรูซาเล็ม ในระหว่างทางพระองค์พาสาวกสิบสองคนเลี่ยงออกมาและพูดว่า 18“พวกเรากำลังขึ้นไปที่เยรูซาเล็ม บุตรมนุษย์จะถูกมอบให้พวกหัวหน้าปุโรหิตกับครูสอนกฎบัญญัติ พวกเขาจะตัดสินประหารพระองค์ 19และมอบพระองค์ให้คนที่ไม่ใช่ยิว คนพวกนั้นจะเยาะเย้ย โบยตี และตรึงพระองค์บนไม้กางเขน แล้วในวันที่สาม พระองค์จะถูกทำให้ฟื้นขึ้นสู่ชีวิต”
คำขอของแม่คนหนึ่ง
(มก.10:35-45)
20จากนั้นแม่ของลูกชายเศเบดี ได้มาหาพระเยซูพร้อมกับลูกๆ ของเธอ และคุกเข่าขอพระเยซู
21พระเยซูถามว่า “พวกเจ้าต้องการสิ่งใด”
เธอพูดว่า “ขอให้ลูกชายของดิฉันนั่งในอาณาจักรของพระองค์ คนหนึ่งนั่งข้างขวา และอีกคนนั่งข้างซ้าย”
22พระเยซูพูดว่า “เจ้าไม่รู้ว่ากำลังขออะไร ถ้วยที่เรากำลังจะดื่ม พวกเจ้าดื่มได้หรือ”
พวกเขาตอบว่า “พวกเราดื่มได้”
23พระเยซูพูดว่า “พวกเจ้าจะได้ดื่มจากถ้วยของเราแน่ แต่ที่จะนั่งซ้ายมือหรือขวามือของเรา ไม่ใช่เราจัดให้ ที่เหล่านั้นเป็นของคนที่พระบิดาเตรียมไว้ให้”
24เมื่อสาวกอีกสิบคนได้ยินเรื่องนี้จึงไม่พอใจพี่น้องสองคนนั้น 25พระเยซูเรียกพวกเขามาพร้อมหน้ากันและพูดว่า “พวกเจ้ารู้อยู่ว่าผู้มีอำนาจปกครองของคนที่ไม่ใช่ยิว เป็นเจ้านายเหนือเขา และข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ก็ใช้สิทธิอำนาจเหนือเขา 26แต่สำหรับพวกเจ้า จะไม่เป็นอย่างนั้น ใครต้องการเป็นใหญ่ เขาต้องเป็นผู้รับใช้ท่ามกลางพวกเจ้า 27และใครอยากเป็นคนแรกต้องยอมเป็นทาส 28เหมือนบุตรมนุษย์ที่ไม่ได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ แต่มาเพื่อปรนนิบัติ และมอบชีวิตของพระองค์เป็นค่าไถ่คนมากมาย”
ชายตาบอดสองคนมองเห็นได้
(มก.10:46-52; ลก.18:35-43)
29ขณะที่พระเยซูกับพวกสาวกกำลังออกจากเมืองเยรีโค มีฝูงชนกลุ่มใหญ่ตามพระองค์มา 30ชายตาบอดสองคนนั่งอยู่ริมทางได้ยินว่าพระเยซูกำลังเดินผ่านก็ตะโกนว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิด ขอเมตตาพวกเราด้วยเถิด!”
31ฝูงชนห้ามและบอกให้เงียบ แต่เขายิ่งตะโกนดังขึ้นว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิด เมตตาเราด้วย!”
32พระเยซูหยุดและเรียกพวกเขามาถามว่า “เจ้าต้องการให้เราทำอะไรให้”
33พวกเขาตอบว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า พวกเราอยากมองเห็น”
34พระเยซูสงสารจึงแตะที่ตาของพวกเขา ทันใดนั้น พวกเขาก็มองเห็นและตามพระองค์ไป
ที่ได้เลือกล่าสุด:
มัทธิว 20: TCV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
มัทธิว 20
20
อุปมาเรื่องคนงานในไร่องุ่น
1 “เพราะอาณาจักรสวรรค์เปรียบเหมือนเจ้าของไร่องุ่นที่ออกไปแต่เช้า เพื่อจ้างคนมาทำงานในไร่องุ่น 2เขาตกลงที่จะจ่ายค่าจ้างวันละหนึ่งเดนาริอัน#20:2 หนึ่งเดนาริอันเท่ากับค่าจ้างคนงานหนึ่งวันแล้วให้พวกนั้นไปทำงานในไร่
3 ประมาณเก้าโมงเช้า เขาออกไป เห็นหลายคนยืนอยู่ว่างๆ ที่ตลาด 4จึงชวนว่า ‘มาทำงานในไร่องุ่น เราจะให้ค่าจ้างตามสมควร’ 5พวกเขาก็มา
เจ้าของไร่องุ่นออกไปทำเช่นเดิมอีกตอนเที่ยงวันและบ่ายสาม 6ประมาณห้าโมงเย็นก็ออกไปอีก และยังพบคนยืนอยู่จึงถามว่า ‘ทำไมมายืนอยู่ว่างๆ ทั้งวันที่นี่’
7 คนเหล่านั้นตอบว่า ‘เพราะไม่มีใครจ้างพวกเรา’
เจ้าของไร่องุ่นจึงพูดว่า ‘อย่างนั้นก็มาทำงานที่ไร่ของเรา’
8 พอตกเย็น เจ้าของไร่องุ่นสั่งหัวหน้าคนงานว่า ‘ไปเรียกคนงานมารับค่าจ้าง เริ่มจากคนหลังสุดไปจนถึงคนแรกสุด’
9 คนงานที่เริ่มทำงานตอนห้าโมงเย็นรับเงินไปคนละหนึ่งเดนาริอัน 10คนที่มาก่อนคิดว่าตัวเองจะได้มากกว่า แต่กลับได้คนละหนึ่งเดนาริอันเหมือนกัน 11เมื่อพวกเขารับเงินแล้ว ก็บ่นเจ้าของไร่องุ่นว่า 12‘คนมาทีหลังทำงานชั่วโมงเดียว กลับได้เท่ากับคนที่ทำงานหนักตากแดดทั้งวัน’
13 แต่เจ้าของไร่องุ่นตอบคนหนึ่งในพวกนั้นว่า ‘เราไม่ได้ทำผิดต่อเจ้าเลย เจ้าตกลงรับค่าจ้างหนึ่งเดนาริอันไม่ใช่หรือ 14รับค่าจ้างไปเถิด เราต้องการให้คนมาทีหลังได้เท่ากัน 15เราไม่มีสิทธิ์ใช้เงินของเราตามใจชอบหรือ เจ้าอิจฉาเพราะเราใจกว้างหรือ’
16 ดังนั้นคนสุดท้ายจะเป็นคนแรก และคนแรกจะเป็นคนสุดท้าย”
พระเยซูทำนายครั้งที่สามถึงการตายของพระองค์
(มก.10:32-34; ลก.18:31-33)
17ขณะพระเยซูกำลังขึ้นไปที่เยรูซาเล็ม ในระหว่างทางพระองค์พาสาวกสิบสองคนเลี่ยงออกมาและพูดว่า 18“พวกเรากำลังขึ้นไปที่เยรูซาเล็ม บุตรมนุษย์จะถูกมอบให้พวกหัวหน้าปุโรหิตกับครูสอนกฎบัญญัติ พวกเขาจะตัดสินประหารพระองค์ 19และมอบพระองค์ให้คนที่ไม่ใช่ยิว คนพวกนั้นจะเยาะเย้ย โบยตี และตรึงพระองค์บนไม้กางเขน แล้วในวันที่สาม พระองค์จะถูกทำให้ฟื้นขึ้นสู่ชีวิต”
คำขอของแม่คนหนึ่ง
(มก.10:35-45)
20จากนั้นแม่ของลูกชายเศเบดี ได้มาหาพระเยซูพร้อมกับลูกๆ ของเธอ และคุกเข่าขอพระเยซู
21พระเยซูถามว่า “พวกเจ้าต้องการสิ่งใด”
เธอพูดว่า “ขอให้ลูกชายของดิฉันนั่งในอาณาจักรของพระองค์ คนหนึ่งนั่งข้างขวา และอีกคนนั่งข้างซ้าย”
22พระเยซูพูดว่า “เจ้าไม่รู้ว่ากำลังขออะไร ถ้วยที่เรากำลังจะดื่ม พวกเจ้าดื่มได้หรือ”
พวกเขาตอบว่า “พวกเราดื่มได้”
23พระเยซูพูดว่า “พวกเจ้าจะได้ดื่มจากถ้วยของเราแน่ แต่ที่จะนั่งซ้ายมือหรือขวามือของเรา ไม่ใช่เราจัดให้ ที่เหล่านั้นเป็นของคนที่พระบิดาเตรียมไว้ให้”
24เมื่อสาวกอีกสิบคนได้ยินเรื่องนี้จึงไม่พอใจพี่น้องสองคนนั้น 25พระเยซูเรียกพวกเขามาพร้อมหน้ากันและพูดว่า “พวกเจ้ารู้อยู่ว่าผู้มีอำนาจปกครองของคนที่ไม่ใช่ยิว เป็นเจ้านายเหนือเขา และข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ก็ใช้สิทธิอำนาจเหนือเขา 26แต่สำหรับพวกเจ้า จะไม่เป็นอย่างนั้น ใครต้องการเป็นใหญ่ เขาต้องเป็นผู้รับใช้ท่ามกลางพวกเจ้า 27และใครอยากเป็นคนแรกต้องยอมเป็นทาส 28เหมือนบุตรมนุษย์ที่ไม่ได้มาเพื่อรับการปรนนิบัติ แต่มาเพื่อปรนนิบัติ และมอบชีวิตของพระองค์เป็นค่าไถ่คนมากมาย”
ชายตาบอดสองคนมองเห็นได้
(มก.10:46-52; ลก.18:35-43)
29ขณะที่พระเยซูกับพวกสาวกกำลังออกจากเมืองเยรีโค มีฝูงชนกลุ่มใหญ่ตามพระองค์มา 30ชายตาบอดสองคนนั่งอยู่ริมทางได้ยินว่าพระเยซูกำลังเดินผ่านก็ตะโกนว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิด ขอเมตตาพวกเราด้วยเถิด!”
31ฝูงชนห้ามและบอกให้เงียบ แต่เขายิ่งตะโกนดังขึ้นว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า บุตรดาวิด เมตตาเราด้วย!”
32พระเยซูหยุดและเรียกพวกเขามาถามว่า “เจ้าต้องการให้เราทำอะไรให้”
33พวกเขาตอบว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้า พวกเราอยากมองเห็น”
34พระเยซูสงสารจึงแตะที่ตาของพวกเขา ทันใดนั้น พวกเขาก็มองเห็นและตามพระองค์ไป
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.