เลวีนิติ 27

27
การ​ไถ่​สิ่ง​ที่​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์
1พระยาห์เวห์​พูด​กับ​โมเสส​ว่า 2“จง​แจ้ง​ชาว​อิสราเอล​ว่า ‘ถ้า​คน​ใด​ได้​ปฏิญาณ​ไว้​ว่า​จะ​อุทิศ​ถวาย​ผู้​หนึ่ง​ผู้​ใด​แด่​พระยาห์เวห์ โดย​การ​ถวาย​สิ่ง​มี​ค่า​จำนวน​ต่อไป​นี้​แทน​คือ 3ผู้ชาย​อายุ​ยี่สิบ​ปี​ถึง​หกสิบ​ปี​ให้​ตั้ง​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 50 เชเขล#27:3 นั่น​คือ ประมาณ 575 กรัม เช่น​เดียว​กับ​ข้อ 16 ตาม​เชเขล​ของ​สถาน​นมัสการ#27:3 นั่น​คือ ประมาณ 12 กรัม เช่น​เดียว​กับ​ข้อ 25 4ถ้า​เป็น​ผู้หญิง ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 30 เชเขล#27:4 นั่น​คือ ประมาณ 345 กรัม 5ผู้​ที่​อายุ​ห้า​ถึง​ยี่สิบ​ปี ถ้า​เป็น​ผู้ชาย​ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 20 เชเขล#27:5 นั่น​คือ ประมาณ 230 กรัม ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 10 เชเขล#27:5 นั่น​คือ ประมาณ 115 กรัม เช่น​เดียว​กับ​ข้อ 7 6ผู้​ที่​อายุ​หนึ่ง​เดือน​ถึง​ห้า​ขวบ ถ้า​เป็น​ผู้ชาย​ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 5 เชเขล#27:6 นั่น​คือ ประมาณ 58 กรัม ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 3 เชเขล#27:6 นั่น​คือ ประมาณ 35 กรัม 7ผู้​ที่​อายุ​หกสิบ​ปี​ขึ้นไป ถ้า​เป็น​ผู้ชาย​ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 15 เชเขล#27:7 นั่น​คือ ประมาณ 175 กรัม ถ้า​เป็น​ผู้หญิง​ให้​ตั้ง​ราคา​ค่า​ตัว​เป็น​เงิน​หนัก 10 เชเขล 8ถ้า​ผู้​ที่​ถวาย​คำ​ปฏิญาณ​ยากจน​เกิน​กว่า​ที่​จะ​ถวาย​เงิน​ตาม​ที่​ระบุ​ไว้ ให้​พา​บุคคล​ที่​เขา​ประสงค์​จะ​ถวาย​ตัว​มา​พบ​ปุโรหิต ซึ่ง​จะ​กำหนด​มูลค่า​ที่​ผู้​ปฏิญาณ​จะ​สามารถ​ถวาย​ได้
9ถ้า​สิ่ง​ที่​เขา​ปฏิญาณ​ว่า​จะ​ถวาย​นั้น​เป็น​สัตว์​ที่​ยอมรับ​เป็น​เครื่อง​บูชา​แด่​พระยาห์เวห์ สัตว์​ตัว​นั้น​ที่​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์​ต้อง​ถือ​ว่า​เป็น​ของ​พระองค์ 10เขา​จะ​เอา​ตัว​อื่น​มา​เปลี่ยน​ไม่ได้ เอา​ดี​มา​แทน​ไม่​ดี หรือ​เอา​ไม่​ดี​มา​แทน​ดี​ก็​ไม่ได้ ถ้า​เขา​เปลี่ยน​ตัว ทั้ง​ตัว​แรก​และ​ตัว​ที่​มา​เปลี่ยน​จะ​เป็น​ของ​พระองค์ 11ถ้า​สิ่ง​ที่​เขา​ปฏิญาณ​จะ​ถวาย​เป็น​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน​ตาม​ระเบียบ​พิธี ซึ่ง​ไม่​ยอมรับ​เป็น​เครื่อง​บูชา​แด่​พระยาห์เวห์​จะ​ต้อง​นำ​สัตว์​นั้น​มา​มอบ​ให้​ปุโรหิต 12ผู้​ที่​จะ​ประเมิน​คุณภาพ​ว่า​ดี​หรือ​ไม่​ดี ปุโรหิต​กำหนด​ราคา​เท่าใด ก็​ให้​เป็น​ไป​ตาม​นั้น 13ถ้า​เจ้าของ​ต้องการ​จะ​ไถ่​สัตว์​ตัว​นั้น ก็​ให้​จ่าย​เพิ่ม​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า​ของ​ราคา​ที่​ตั้ง​ไว้
14ผู้​ใด​ถวาย​บ้าน​ให้​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์ ปุโรหิต​จะ​ประเมิน​คุณภาพ​ว่า​ดี​หรือ​ไม่​ดี ปุโรหิต​กำหนด​ราคา​เท่าใด ก็​ให้​ถือ​ตาม​นั้น 15ถ้า​ผู้​ถวาย​บ้าน​จะ​ไถ่​คืน เขา​ต้อง​จ่าย​เพิ่ม​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า​ของ​ราคา แล้ว​บ้าน​จะ​กลับ​คืน​เป็น​ของ​เขา
16ผู้​ใด​ถวาย​ที่ดิน​ส่วน​หนึ่ง​ของ​ตระกูล​แด่​พระยาห์เวห์​จะ​ตี​ราคา​ตาม​ปริมาณ​เมล็ด​พืช​ซึ่ง​จะ​ใช้​หว่าน​ใน​ที่​นั่น​คือ เงิน​หนัก 50 เชเขล​ต่อ​เมล็ด​ข้าว​บาร์เลย์​ประมาณ 1 โฮเมอร์#27:16 นั่น​คือ ประมาณ 135 กิโลกรัม 17ถ้า​ผู้​ใด​ถวาย​ที่ดิน​ใน​ปี​กึ่ง​ศตวรรษ​ให้​ตี​ราคา​เต็ม​ตาม​อัตรา 18ถ้า​ถวาย​หลัง​ปี​กึ่ง​ศตวรรษ ปุโรหิต​จะ​พิจารณา​ราคา​ตาม​จำนวน​ปี​ที่​เหลือ​อยู่​ก่อน​ถึง​ปี​กึ่ง​ศตวรรษ​รอบ​ต่อไป​และ​ราคา​ที่​ตั้ง​ไว้​จะ​ลดลง 19ถ้า​คน​นั้น​ตกลง​จะ​ไถ่​ที่ดิน​คืน เขา​จะ​จ่าย​เงิน​เพิ่ม​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า​ของ​ราคา​ประเมิน และ​รับ​ที่ดิน​คืน​เป็น​ของ​เขา​อีก 20แต่​ถ้า​เขา​ไม่​ไถ่​คืน หรือ​ถ้า​ขาย​ที่ดิน​นั้น​แก่​คน​อื่น ที่ดิน​นั้น​จะ​ไถ่​คืน​อีก​ไม่ได้​เลย 21เมื่อ​ที่ดิน​คืน​สู่​เจ้า​ของ​เดิม​ใน​ปี​กึ่ง​ศตวรรษ ที่ดิน​ผืน​นี้​จะ​ถือ​เป็น​ของ​บริสุทธิ์​เหมือน​ที่ดิน​ซึ่ง​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์​ที่ดิน​นี้​จะ​กลาย​เป็น​กรรมสิทธิ์​ของ​บรรดา​ปุโรหิต
22ถ้า​ผู้​ใด​ถวาย​ที่ดิน​ซึ่ง​เขา​ซื้อ​มา​แด่​พระยาห์เวห์ แต่​ไม่​ใช่​ที่ดิน​ส่วน​มรดก​ของ​ครอบครัว 23ปุโรหิต​จะ​ประเมิน​ราคา​นับ​ถึง​ปี​กึ่ง​ศตวรรษ และ​เขา​จะ​ถวาย​เงิน​จำนวน​ดังกล่าว​แด่​พระยาห์เวห์​ใน​วัน​นั้น เป็น​สิ่ง​ที่​บริสุทธิ์​แด่​พระยาห์เวห์ 24ใน​ปี​กึ่ง​ศตวรรษ ที่ดิน​นั้น​จะ​คืน​ให้​เจ้า​ของ​เดิม​ซึ่ง​ขาย​ที่ดิน​ให้ 25ราคา​ประเมิน​ทั้งหมด​ระบุ​ตาม​เชเขล​ของ​สถาน​นมัสการ ซึ่ง 20 เกราห์​เท่ากับ 1 เชเขล
26เจ้า​ไม่​ควร​คิดว่า​จะ​ถวาย​ลูก​วัว#27:26 คำ​ภาษา​ฮีบรู​นี้​เป็น​ได้​ทั้ง​ตัว​ผู้​และ​ตัว​เมีย​หรือ​ลูก​แกะ​หัวปี​แด่​พระยาห์เวห์ เพราะ​ลูก​หัวปี​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์​อยู่​แล้ว 27ถ้า​เป็น​ลูก​หัวปี​ของ​สัตว์​ที่​เป็น​มลทิน เจ้า​ของ​จะ​ซื้อ​คืน​ตาม​ราคา​ที่​ปุโรหิต​ประเมิน และ​จ่าย​เพิ่ม​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า ถ้า​เจ้าของ​ไม่​ไถ่​คืน ปุโรหิต​ก็​จะ​ขาย​ให้​แก่​ผู้​อื่น​ตาม​ราคา​ที่​ตั้ง​ไว้
28อย่างไร​ก็​ตาม​สิ่ง​ที่​ถวาย​เป็น​สิทธิ์​ขาด#27:28 คำ​ศัพท์​ภาษา​ฮีบรู​นี้​หมายถึง สิ่งของ​หรือ​บุคคล​ที่​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์​แล้ว​ไม่อาจ​เรียก​คืน​ได้​แด่​พระยาห์เวห์ ไม่ว่า​จะ​เป็น​ตัว​บุคคล สัตว์ หรือ​ที่ดิน​มรดก​ย่อม​เป็น​สิทธิ์​ขาด ไม่​มี​การ​ซื้อ​ขาย​หรือ​ไถ่​คืน เพราะ​เป็น​ของ​บริสุทธิ์​ที่สุด​แด่​พระยาห์เวห์
29ผู้​ใด​ถูก​ถวาย​เป็น​สิทธิ์​ขาด​เพื่อ​ให้​ทำลาย​ล้าง#27:29 คำ​ศัพท์​ภาษา​ฮีบรู​นี้​หมายถึง สิ่งของ​หรือ​บุคคล​ที่​ถวาย​แด่​พระยาห์เวห์​แล้ว​ไม่อาจ​เรียก​คืน​ได้ มัก​จะ​ต้อง​ทำลาย​ให้​หมด​สิ้น​ไป จะ​ไถ่​คืน​ไม่ได้ เขา​จะ​ต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต
30หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​ผลผลิต​จาก​แผ่นดิน ไม่ว่า​เมล็ด​ข้าว​จาก​ผืน​ดิน​หรือ​ผลไม้​จาก​ต้น​เป็น​ของ​พระยาห์เวห์ และ​ต้อง​แยก​ไว้​เพื่อ​พระยาห์เวห์ 31ถ้า​ผู้​ใด​ต้องการ​ไถ่​คืน​สิบลด​ของ​เขา จะ​ต้อง​จ่าย​เพิ่ม​อีก​หนึ่ง​ใน​ห้า​ของ​ราคา 32หนึ่ง​ใน​สิบ​ของ​ฝูง​สัตว์​ทั้งหมด​คือ ทุก​ตัว​ที่​สิบ​ที่​ผ่าน​ไป​ใต้​ไม้เท้า​ของ​ผู้​เลี้ยง จะ​เป็น​ส่วน​ที่​แยก​ไว้​แด่​พระยาห์เวห์ 33จะ​ไม่​มี​การ​เลือก​ว่า​ตัว​นั้น​ดี​ตัว​นี้​ไม่​ดี หรือ​เอา​ตัว​หนึ่ง​มา​แทน​อีก​ตัว​หนึ่ง เพราะ​ถ้า​มี​การ​เปลี่ยน​ตัว ทั้ง​ตัว​ที่​ถูก​เปลี่ยน​กับ​ตัว​ที่​เอา​มา​เปลี่ยน​ย่อม​เป็น​ของ​ที่​แยก​ไว้​สำหรับ​พระเจ้า ไถ่​คืน​ไม่ได้’ ”
34ทั้งหมด​นี้​คือ​คำ​สั่ง​ซึ่ง​พระยาห์เวห์​ให้​แก่​โมเสส​ที่​ภูเขา​ซีนาย​สำหรับ​ชาว​อิสราเอล

ที่ได้เลือกล่าสุด:

เลวีนิติ 27: TCV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้