อพยพ 5

5
ทำ​อิฐ​โดย​ไม่​มี​ฟาง
1หลังจาก​นั้น​โมเสส​กับ​อาโรน​ไป​หา​ฟาโรห์​และ​พูด​ว่า “พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​อิสราเอล​กล่าว​ว่า ‘จง​ปล่อย​ประชาชน​ของ​เรา​ไป เพื่อ​พวก​เขา​จะ​จัดงาน​ฉลอง​ให้​เรา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร’ ”
2ฟาโรห์​กล่าว​ว่า “พระยาห์เวห์​เป็น​ใคร​หรือ​ที่​เรา​จะ​ต้อง​เชื่อฟัง​และ​ปล่อย​อิสราเอล​ไป เรา​ไม่​รู้จัก​พระยาห์เวห์​และ​เรา​จะ​ไม่​ปล่อย​อิสราเอล​ไป”
3แล้ว​เขา​ทั้ง​สอง​จึง​พูด​ว่า “พระเจ้า​ของ​ชน​ฮีบรู​ปรากฏ​แก่​พวก​เรา ขอ​ปล่อย​ให้​พวก​เรา​เดินทาง​สาม​วัน​เข้า​ไป​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​เพื่อ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​แด่​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวก​เรา มิฉะนั้น​พระองค์​จะ​ลงโทษ​พวก​เรา​ด้วย​ภัยพิบัติ​หรือ​ด้วย​ดาบ”
4แต่​กษัตริย์​อียิปต์​พูด​ว่า “พวก​เจ้า โมเสส​และ​อาโรน เหตุใด​จึง​เที่ยว​ชักชวน​ผู้​คน​ให้​ละทิ้ง​งาน กลับ​ไป​ทำงาน​เดี๋ยวนี้!” 5แล้ว​ฟาโรห์​พูด​ว่า “ดู​สิ เจ้า​กำลัง​ทำ​ให้​ผู้​คน​มากมาย​ใน​ดินแดน​นี้​ทิ้ง​งาน​ของ​ตัวเอง”
6ใน​วัน​นั้น ฟาโรห์​สั่ง​พวก​นาย​ทาส​และ​ผู้​คุม​ทาส​ว่า 7“อย่า​ให้​ฟาง​สำหรับ​ทำ​อิฐ​แก่​พวก​ทาส ให้​พวก​มัน​ไป​หา​ฟาง​เอาเอง 8กำหนด​ให้​พวก​มัน​ทำ​อิฐ​ให้​ได้​จำนวน​เท่า​เดิม ไม่​ต้อง​ลด​จำนวน​การ​ผลิต เพราะ​ทาส​พวก​นี้​ขี้เกียจ จึง​มา​ร่ำร้อง​ว่า ‘ขอ​ปล่อย​เรา​ไป​ถวาย​เครื่อง​บูชา​แด่​พระเจ้า​ของ​พวก​เรา’ 9จง​ให้​พวก​ทาส​ทำ​งาน​หนัก​ขึ้น จะ​ได้​ไม่​มี​เวลา​ไป​ฟัง​คำ​โกหก”
10ดังนั้น​พวก​นาย​ทาส​กับ​ผู้​คุม​ทาส​จึง​ออก​ไป​บอก​พวก​ทาส​ว่า “ฟาโรห์​สั่ง​ว่า ‘เรา​จะ​งด​แจกจ่าย​ฟาง​ให้​พวก​เจ้า 11จง​ไป​เก็บ​และ​หา​ฟาง​เอาเอง แต่​ต้อง​ทำ​อิฐ​ให้​ได้​จำนวน​เท่า​เดิม’ ” 12ดังนั้น​ประชาชน​จึง​แยกย้าย​กัน​ไป​ทั่ว​อียิปต์​เพื่อ​หา​ฟาง 13พวก​นาย​ทาส​คอย​เร่ง​พวก​เขา​ว่า “แต่ละ​วัน​พวก​เจ้า​ต้อง​ทำ​อิฐ​ให้​ได้​ครบ​ตาม​จำนวน​เหมือน​ตอน​ที่​เจ้า​ได้​รับ​ฟาง” 14และ​พวก​ผู้​คุม​ทาส​ที่​เป็น​คน​อิสราเอล​ซึ่ง​พวก​นาย​ทาส​ของ​ฟาโรห์​แต่งตั้ง​ขึ้น ก็​ถูก​โบยตี​และ​ถูก​ถาม​ว่า “ทำไม​วัน​นี้​และ​เมื่อ​วาน​นี้​พวก​เจ้า​จึง​ทำ​อิฐ​ไม่​ครบ​ตาม​จำนวน​เดิม”
15แล้ว​พวก​ผู้​คุม​ทาส​ที่​เป็น​คน​อิสราเอล​จึง​ไป​หา​ฟาโรห์​และ​ร้อง​อุทธรณ์​ว่า “เหตุใด​ท่าน​จึง​กระทำ​ต่อ​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​อย่าง​นี้ 16พวก​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ไม่​ได้​รับ​แจกจ่าย​ฟาง แต่​ยัง​ได้​รับ​คำ​สั่ง​ว่า ‘จง​ทำ​อิฐ!’ พวก​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ถูก​เฆี่ยน​ตี​ทั้ง​ๆ ที่​ฝ่าย​ผิด​คือ​คน​ของ​ท่าน​เอง”
17ฟาโรห์​พูด​ว่า “พวก​เจ้า​มัน​ขี้เกียจ! ถึง​ได้​พร่ำ​ขอ​ว่า ‘ปล่อย​พวก​เรา​ออก​ไป​ถวาย​เครื่อง​บูชา​แด่​พระยาห์เวห์’ 18กลับ​ไป​ทำงาน​ได้​แล้ว เรา​จะ​ไม่​จ่าย​ฟาง​ให้ แต่​พวก​เจ้า​ยัง​ต้อง​ทำ​อิฐ​ให้​ได้​ตาม​จำนวน​ที่​กำหนด​ไว้”
19พวก​ผู้​คุม​ทาส​ที่​เป็น​คน​อิสราเอล​ตระหนัก​ว่า​พวก​ตน​กำลัง​ตก​ที่​นั่ง​ลำบาก เมื่อ​พวก​เขา​ถูก​สั่ง​ว่า “พวก​เจ้า​ต้อง​ทำ​อิฐ​ให้​ได้​ตาม​จำนวน​ที่​กำหนด​ใน​แต่ละ​วัน” 20เมื่อ​พวก​เขา​กลับ​จาก​เข้า​พบ​ฟาโรห์​ก็​พบ​ว่า​โมเสส​กับ​อาโรน​รอ​เจอ​พวก​เขา​อยู่ 21พวก​ผู้​คุม​ทาส​จึง​พูด​ว่า “ขอ​พระยาห์เวห์​พิจารณา​และ​ตัดสิน​โทษ​พวก​เจ้า! พวก​เจ้า​ทำ​ให้​ฟาโรห์​กับ​เหล่า​ข้าราชการ​รังเกียจ​พวก​เรา เหมือน​เอา​ดาบ​ใส่​มือ​พวก​เขา​ให้​มา​ฆ่า​เรา”
พระเจ้า​สัญญา​ถึง​การ​ช่วย​กู้
22โมเสส​จึง​กลับ​ไป​บอก​กับ​พระยาห์เวห์​ว่า “พระยาห์เวห์ ไฉน​พระองค์​นำ​ความ​ทุกข์​ร้อน​มาถึง​คน​เหล่า​นี้ พระองค์​ส่ง​ข้าพเจ้า​มา​เพื่อ​การ​นี้​หรือ 23ตั้งแต่​ข้าพเจ้า​ไป​บอก​ฟาโรห์​ใน​นาม​ของ​พระองค์ ฟาโรห์​ก็​ทำ​ให้​พวก​ประชาชน​เดือดร้อน และ​พระองค์​ไม่​ได้​ช่วย​ให้​ประชาชน​ของ​พระองค์​เลย”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อพยพ 5: TCV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้