ปฐมกาล 42
42
พวก/พี่ชาย/ของ/โยเซฟ/ไป/อียิปต์
1ฝ่าย/ยาโคบ/ทราบ/มา/ว่า/มี/ข้าว/ที่/อียิปต์ จึง/พูดกับ/ลูกๆ ว่า “มา/นั่ง/มอง/หน้า/กัน/อยู่/ทำไม? 2พ่อ/ได้ยิน/ว่า/ที่/อียิปต์/มี/ข้าว พวกเจ้า/จง/ลง/ไป/ที่นั่น/และ/ซื้อมา/ให้/พวกเรา เพื่อ/เรา/จะ/ไม่/อดตาย”
3ดังนั้น/พี่ชาย/ทั้ง/สิบ/คน/ของ/โยเซฟ/จึง/เดินทาง/ลง/ไป/อียิปต์/เพื่อ/ซื้อ/ข้าว 4แต่/ยาโคบ/ไม่/ยอม/ให้/เบนยามิน/น้องชาย/ของ/โยเซฟ/ไป/กับ/คนอื่นๆ ด้วย เพราะ/เกรงว่า/อาจจะ/เกิด/อันตราย/แก่/เขา 5ดังนั้น/บรรดา/บุตร/ชาย/ของ/อิสราเอล/จึง/ร่วม/เดินทาง/ไป/ซื้อ/ข้าว/พร้อมกับ/คนอื่นๆ เพราะ/ที่/คานาอัน/ก็/กันดาร/อาหาร/เช่นกัน
6ขณะนั้น/โยเซฟ/เป็น/ผู้ว่า/ราชการ/แผ่นดิน/มี/หน้าที่/ขาย/ข้าว/ให้/กับ/ประชาชน/ทุกคน ดังนั้น/เมื่อ/พวก/พี่ชาย/ของ/โยเซฟ/มาถึง พวกเขา/จึง/น้อม/คำนับ/โยเซฟ/ซบหน้า/ลง/กับ/ดิน 7โยเซฟ/เห็น/พวก/พี่ๆ ก็/จำ/ได้/ทันที แต่/เขา/แสร้งทำ/เป็น/ไม่รู้จัก/และ/พูดจา/หาเรื่อง/พวกเขา เขา/ถามว่า “พวกเจ้า/มา/จาก/ที่ไหน?”
พวกเขา/ตอบว่า “จาก/ดินแดน/คานาอัน/เพื่อ/ซื้อ/ข้าว”
8แม้/โยเซฟ/จะ/จำพวก/พี่ชาย/ของเขา/ได้ แต่/พวกเขา/จำ/โยเซฟ/ไม่ได้ 9แล้ว/โยเซฟ/ก็/หวน/รำลึก/ถึง/ความฝัน/ใน/อดีต/และ/พูดกับ/พวกเขา/ว่า “พวกเจ้า/เป็น/สายลับ! พวกเจ้า/เข้ามา/ดูว่า/ดินแดน/ของเรา/มี/จุดอ่อน/ตรง/ไหน”
10พวกเขา/ตอบว่า “ไม่ใช่/นายท่าน ผู้/รับใช้/ของ/ท่าน/มา/เพื่อ/ซื้อ/อาหาร 11เรา/ทุกคน/เป็น/พี่น้อง/พ่อ/เดียวกัน ผู้/รับใช้/ของ/ท่าน/เป็น/คน/สุจริต ไม่ใช่/สายลับ”
12โยเซฟ/ยืนกราน/ว่า “ไม่จริง! พวกเจ้า/เข้ามา/ดูว่า/ดินแดน/ของเรา/มี/จุดอ่อน/ตรง/ไหน”
13แต่/พวกเขา/ตอบว่า “ท่าน/ขอรับ เรา/มี/ด้วยกัน/สิบสองคน/พี่น้อง/พ่อ/เดียวกัน พ่อ/ของเรา/อยู่/ใน/ดินแดน/คานาอัน น้อง/คน/สุดท้อง/ก็/อยู่/กับ/ท่าน ส่วน/น้อง/อีก/คน/หนึ่ง/จาก/ไป/แล้ว”
14โยเซฟ/กล่าว/กับ/พวกเขา/ว่า “อย่างที่/เรา/บอก/เจ้า/นั่นแหละ พวกเจ้า/เป็น/สายลับ! 15นี่/เป็น/วิธี/ที่/จะ/ทดสอบ/คำพูด/ของ/พวกเจ้า/คือ ฟาโรห์/ทรง/พระชนม์/อยู่/แน่/ฉันใด พวกเจ้า/จะ/กลับ/ออกไป/จาก/ที่นี่/ไม่ได้/ฉันนั้น จนกว่า/น้องชาย/คน/สุดท้อง/ของ/พวกเจ้า/จะ/มา/ที่นี่ 16ให้/คน/หนึ่ง/ใน/พวกเจ้า/กลับไป/พา/น้องชาย/มา เรา/จะ/กัก/พวก/ที่/เหลือ/ไว้/ใน/คุก เพื่อ/จะ/ได้/พิสูจน์/ว่า/เรื่องที่/เจ้า/เล่า/นั้น/เป็น/ความจริง/หรือไม่ ถ้า/ไม่/จริง ฟาโรห์/ทรง/พระชนม์/อยู่/แน่/ฉันใด พวกเจ้า/ก็/เป็น/สายลับ/ฉันนั้น!” 17ฉะนั้น/โยเซฟ/จึง/จับ/พวกเขา/ทั้งหมด/ขังคุก/ไว้/เป็น/เวลา/สามวัน
18ใน/วันที่/สาม โยเซฟ/พูดกับ/พวกเขา/ว่า “เพราะ/เรา/เป็น/คน/ยำเกรง/พระเจ้า เจ้า/จง/ทำ/ตาม/นี้/เพื่อ/เจ้า/จะ/มี/ชีวิต/รอด 19หาก/พวกเจ้า/เป็น/คน/สุจริต/จริง/ก็/จง/ให้/พี่น้อง/ของ/เจ้าคน/หนึ่ง/จำคุก/อยู่/ที่นี่ ส่วน/ที่/เหลือ/ให้/นำ/ข้าว/กลับไป/ให้/ครอบครัว/ที่/อดอยาก/ของ/เจ้า 20แต่/พวกเจ้า/ต้อง/พา/น้อง/คน/สุดท้อง/ของ/เจ้า/กลับ/มา/หา/เรา เพื่อว่า/พวกเจ้า/จะ/ได้/พิสูจน์/คำพูด/ของ/พวกเจ้า และ/เพื่อ/พวกเจ้า/จะ/ได้/ไม่ตาย” พวกเขา/ก็/ยอม/ทำ/ตาม/นั้น
21พวกเขา/พูด/กัน/เอง/ว่า “ที่/พวกเรา/ต้อง/ถูก/ลงโทษ/เช่นนี้/ต้อง/เป็น/เพราะ/น้องชาย/ของเรา/แน่ๆ เรา/เห็น/ตำตา/ว่า/เขา/เป็น/ทุกข์/แค่ไหน/เมื่อ/เขา/ร้อง/อ้อนวอน/ขอ/ชีวิต/จาก/เรา แต่/เรา/ก็/ไม่/ฟัง/เขา/เลย นี่/ต้อง/เป็น/สาเหตุ/ที่/ทำให้/ความทุกข์/นี้/ตกอยู่/กับ/พวกเรา”
22รูเบน/ตอบว่า “เรา/ห้าม/พวกเจ้า/แล้ว/ไม่ใช่หรือ/ว่า/อย่าทำ/บาป/กับ/เด็ก/คนนั้น? แต่/พวกเจ้า/ก็/ไม่/ฟัง! บัดนี้/พวกเรา/จึง/ต้อง/ชดใช้/บาป/ที่/ฆ่า/น้อง/แล้ว” 23พวกเขา/ไม่รู้ว่า/โยเซฟ/ฟัง/ออก เนื่องจาก/โยเซฟ/พูดกับ/พวกเขา/โดย/มี/ล่าม/แปล
24โยเซฟ/จึง/ออกไป/ร้องไห้/แล้ว/กลับ/เข้ามา/อีก และ/สั่งให้/มัด/สิเมโอน/ต่อหน้า/พวก/พี่น้อง
25จาก/นั้น/โยเซฟ/สั่งให้/บริวาร/เอา/ข้าว/บรรจุ/ลง/เต็ม/กระสอบ/ของ/พวก/พี่ชาย แล้ว/เอา/เงิน/ค่า/ข้าว/ใส่/คืน/ไว้/ใน/กระสอบ/ของ/แต่ละคน/ด้วย ทั้ง/ยัง/ให้/เสบียง/ไว้/กิน/ตามทาง เมื่อ/บริวาร/ของ/โยเซฟ/ทำ/ตาม/คำสั่ง/เสร็จแล้ว 26พวก/พี่ๆ จึง/เอา/กระสอบ/ข้าว/บรรทุก/บนหลังลา/ออก/เดินทาง/กลับ/บ้าน
27แต่/เมื่อ/แวะ/พักแรม/ใน/คืนนั้น มี/คน/หนึ่ง/เปิด/กระสอบ/จะ/เอา/ข้าว/ให้/ลา/กิน ก็/เห็น/เงิน/ของเขา/อยู่/ที่/ปาก/กระสอบ 28เขา/บอก/พวก/พี่น้อง/ว่า “มี/คน/คืนเงิน/ของ/ข้า/ใส่/ไว้/ใน/กระสอบ”
พวกเขา/ใจ/หาย/วาบ กลัว/จน/ตัวสั่น หันไป/พูดกันว่า “ทำไม/พระเจ้า/ทำ/กับ/เรา/อย่างนี้?”
29เมื่อ/พวกเขา/กลับ/มา/หา/ยาโคบ/ผู้/เป็น/บิดา/ใน/คานาอัน ก็/เล่า/เรื่องราว/ที่/เกิดขึ้น/ทั้งหมด/ให้/ยาโคบ/ฟัง/ว่า 30“ชาย/ผู้/เป็น/เจ้านาย/ปกครอง/ดินแดน/พูดจา/หาเรื่อง/เรา/และ/ทำ/ต่อเรา/ราวกับว่า/พวกเรา/ไป/สอดแนม/ใน/แผ่นดิน/นั้น 31แต่/พวกเรา/บอก/กับ/เขา/ว่า ‘พวกเรา/เป็น/คน/สุจริต/ไม่ใช่/สายลับ 32เรา/มี/กัน/สิบสองคน/พี่น้อง/พ่อ/เดียวกัน คน/หนึ่ง/จาก/ไป/แล้ว และ/คน/สุดท้อง/ยังอยู่/กับ/พ่อ/ใน/คานาอัน’
33“แล้ว/ชาย/คนนั้น/ที่/เป็น/เจ้านาย/เหนือ/แผ่นดิน/พูด/กับ/เรา/ว่า ‘วิธีนี้/จะ/ทำให้/เรา/รู้/ว่า/พวกเจ้า/เป็น/คน/ซื่อสัตย์/หรือไม่ คือ/ทิ้ง/พี่น้อง/คน/หนึ่ง/ของ/พวกเจ้า/ไว้/กับ/เรา/ที่นี่ นอกนั้น/เอา/ข้าว/กลับไป/ให้/ครอบครัว/ที่/อดอยาก 34แล้ว/พา/น้องชาย/คน/สุดท้อง/มาหา/เรา เรา/จะ/ได้/รู้/ว่า/เจ้า/เป็น/คน/สุจริต/ไม่ใช่/คน/สอดแนม แล้ว/เรา/จะ/คืน/พี่น้อง/ของ/เจ้า/ที่/ถูกขังไว้/ให้/พวกเจ้า และ/เจ้า/สามารถ/ติดต่อ/ค้าขาย#42:34 หรือไป/มา/อย่าง/เสรีใน/ดินแดน/นี้/ด้วย’ ”
35ขณะที่/พวกเขา/ต่าง/กำลัง/เท/ข้าว/ออก/จาก/กระสอบ ก็/พบ/ถุงเงิน/อยู่/ใน/กระสอบ/ของ/แต่ละคน! เมื่อ/พวกเขา/และ/บิดา/ของเขา/เห็น/ถุงเงิน/เหล่านั้น/ก็/ตกใจกลัว 36ยาโคบ/บิดา/ของ/พวกเขา/พูด/ว่า “พวกเจ้า/ช่าง/พราก/พ่อ/พราก/ลูก/เสีย/จริงๆ โยเซฟ/ก็/จาก/ไป/แล้ว สิเมโอน/ก็/จาก/ไป/แล้ว ตอนนี้/พวกเจ้า/ยังจะ/เอาตัว/เบนยามิน/ไป/อีก ข้า/ก็/รับ/กรรม/แต่เพียง/คน/เดียว!”
37รูเบน/จึง/พูดกับ/บิดา/ว่า “พ่อ/ก็/ฆ่า/ลูกชาย/ทั้งสอง/คน/ของ/ข้า/ได้/เลย ถ้า/ข้า/ไม่/พา/เบนยามิน/กลับ/มา/หา/ท่าน มอบ/เขา/ไว้/ใน/ความดูแล/ของ/ข้า/เถิด และ/ข้า/จะ/นำ/เขา/กลับมา”
38แต่/ยาโคบ/ตอบว่า “ลูก/ของเรา/จะ/ไม่/เดินทาง/ลง/ไป/กับ/พวกเจ้า/เด็ดขาด พี่ชาย/ของเขา/ก็/ตาย/ไป/แล้ว เหลือ/เขา/อยู่/คน/เดียว ถ้า/เกิด/อันตราย/ขึ้นกับ/เขา/ระหว่าง/ทาง พวกเจ้า/จะ/พา/ให้/หัวหงอก/ของ/พ่อ/ลง/ไป/สู่/แดน/คน/ตาย/ด้วย/ความ/โศกเศร้า”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
ปฐมกาล 42: TNCV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัยแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 1999, 2001, 2007 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai New Contemporary Version™
Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
