สุภาษิต 6
6
ตักเตือนให้ระวังความเกียจคร้านและความเท็จ
1บุตรชายของเราเอ๋ย ถ้าเจ้าเป็นผู้ประกันเพื่อนบ้านของเจ้า
ได้ทำสัญญาให้แก่คนอื่น
2ถ้าเจ้าติดบ่วงเพราะคำจากปากของเจ้า
และเจ้าติดกับเพราะคำพูดของเจ้า
3บุตรชายของเราเอ๋ย จงทำอย่างนี้และช่วยตัวเจ้าให้รอดเถิด
เพราะเจ้าตกอยู่ในกำมือเพื่อนบ้านของเจ้าแล้ว
ไป รีบไปวิงวอนเพื่อนบ้านของเจ้า
4อย่าให้ตาของเจ้าหลับลง
อย่าให้หนังตาของเจ้าปรือไป
5จงปลีกตัวของเจ้าจากภัย อย่างละมั่งที่ปลีกตัวจากพราน
อย่างนกจากมือของคนจับนก
6คนเกียจคร้านเอ๋ย ไปหามดไป๊
พิเคราะห์ดูทางของมัน และจงฉลาด
7โดยปราศจากผู้หัวหน้า
เจ้าหน้าที่หรือผู้ปกครอง
8มันเตรียมอาหารของมันในฤดูแล้ง
และส่ำสมของกินของมันในฤดูเกี่ยว
9คนเกียจคร้านเอ๋ย เจ้าจะนอนนานเท่าใด
เมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ
10หลับนิด เคลิ้มหน่อย
กอดมือพักนิดหน่อย
11และความจนจะมาเหนือเจ้าอย่างคนจร
และความขัดสน อย่างคนถืออาวุธ#สภษ. 24:33-34
12คนไร้ค่า คือคนชั่วร้าย
ที่เที่ยวไปด้วยวาจาคดเคี้ยว
13ตาของเขาก็ขยิบ เท้าของเขาก็ขยับ
นิ้วของเขาก็ชี้ไป
14ประดิษฐ์ความชั่วร้ายด้วยใจตลบตะแลง
หว่านความแตกร้าวอยู่เรื่อยไป
15เพราะฉะนั้นความหายนะจะมาถึงเขาอย่างปัจจุบันทันด่วน
ฉับพลันนั้นเองเขาจะแตกอย่างซ่อมไม่ได้
16มีหกสิ่งซึ่งพระเจ้าทรงเกลียด
มีเจ็ดซึ่งเป็นที่น่าเกลียดน่าชังสำหรับพระองค์
17ตา ยโส ลิ้นมุสา
และมือที่ทำโลหิตไร้ผิดให้ตก
18จิตใจที่คิดแผนงานโหดร้าย
เท้าซึ่งรีบวิ่งไปสู่ความชั่ว
19พยานเท็จซึ่งหายใจออกเป็นคำมุสา
และคนผู้หว่านความแตกร้าวท่ามกลางพวกพี่น้อง
ตักเตือนให้ระวังการล่วงประเวณี
20บุตรของเราเอ๋ย จงรักษาบัญญัติของพ่อเจ้า
และอย่าละทิ้งคำสั่งสอนของแม่เจ้า
21มัดมันติดไว้บนใจของเจ้าเสมอ
ผูกมันไว้ที่คอของเจ้า
22เมื่อเจ้าเดิน มันจะนำเจ้า
เมื่อเจ้านอนลง มันจะเฝ้าเจ้า
และเมื่อเจ้าตื่นขึ้น มันจะพูดกับเจ้า
23เพราะพระบัญญัติเป็นประทีป และคำสอนเป็นสว่าง
และคำตักเตือนของวินัย เป็นทางแห่งชีวิต
24เพื่อสงวนเจ้าไว้จากหญิงชั่วร้าย
จากลิ้นพะเน้าพะนอของหญิงสัญจร
25อย่าครุ่นปรารถนาความงามของนางอยู่ในใจของเจ้า
อย่าให้นางจับเจ้าด้วยขนตาของนาง
26เพราะจะจ้างหญิงแพศยาด้วยขนมปังก้อนเดียวก็ยังได้
แต่หญิงเล่นชู้ล่าชีวิตประเสริฐของชายทีเดียว
27ผู้ชายจะหอบไฟไว้ที่อกของเขา
โดยไม่ให้เสื้อผ้าของเขาไหม้ได้หรือ
28หรือผู้ใดจะเดินบนถ่านที่ลุกโพลง
โดยไม่ให้เท้าของเขาถูกไฟลวกได้หรือ
29บุคคลผู้เข้าหาภรรยาของเพื่อนบ้านก็เป็นอย่างนั้นแหละ
ไม่มีผู้ใดที่แตะต้องนางแล้วจะไม่ถูกปรับโทษ
30ถ้าขโมยเข้าลัก เพื่อบรรเทาความอยากเมื่อเขาหิว
# หรือ คนไม่ดูหมิ่นขโมย คนก็ดูหมิ่นขโมยนั้นมิใช่หรือ
31ถ้าจับเขาได้ เขาต้องชำระคืนเจ็ดเท่า
เขาจะต้องให้สิ่งของทั้งสิ้นในบ้านของเขา
32ชายใดที่ล่วงประเวณีผัวเมีย ย่อมไม่มีสามัญสำนึก
ผู้ใดที่กระทำอย่างนั้นก็ทำลายตนเอง
33เขาได้รับบาดแผลและความอัปยศ
และจะล้างความขายหน้าของตนหาได้ไม่
34เพราะความริษยากระทำให้คนเกรี้ยวกราด
ในวันที่เขาแก้แค้น เขาจะไม่เพลามือ
35เขาจะไม่รับค่าทำขวัญใดๆ
ถึงเจ้าจะทวีของกำนัล เขาก็ไม่ยอมสงบ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 6: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้