สุภาษิต 22
22
1ชื่อเสียงดีเป็นสิ่งควรเลือกยิ่งกว่าความมั่งคั่งมากมาย
และซึ่งเป็นที่โปรดปราน ก็ดีกว่ามีเงินหรือทอง
2คนมั่งคั่งและยากจนประชุมพร้อมกัน
พระเจ้าทรงสร้างเขาทั้งสิ้น
3คนหยั่งรู้เห็นอันตรายและซ่อนตัวของเขาเสีย
แต่คนเขลาเดินเรื่อยไป และรับอันตรายนั้น
4บำเหน็จของความถ่อมใจและความยำเกรงพระเจ้า
คือความมั่งคั่งเกียรติและชีวิต
5หนามและบ่วงอยู่ในทางของคนตลบตะแลง
บุคคลที่ระแวดระวังตนเองจะอยู่ไกลเสียจากสิ่งเหล่านี้
6จงฝึกเด็กในทางที่เขาควรจะเดินไป
และเมื่อเขาเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาจะไม่พรากจากทางนั้น
7คนมั่งคั่งปกครองเหนือคนยากจน
และคนขี้ยืมก็เป็นทาสของคนให้ยืม
8บุคคลผู้หว่านอยุติธรรม จะเกี่ยวความหายนะ
และไม้ถือแห่งความดุเดือดของเขาจะล้มเหลว
9บุคคลที่มีตาแสดงใจกว้างขวางก็จะรับพร
เพราะเขาแบ่งส่วนอาหารของเขาแก่คนยากจน
10จงขับคนมักเยาะเย้ยออกไปเสียแล้วการวิวาทจะหมดไป
การวิวาทและการดูแคลนจะหยุดลง
11บุคคลที่รักใจบริสุทธิ์
และวาจาของเขามีกรุณาคุณจะได้พระราชาเป็นมิตร
12พระเนตรของพระเจ้าเฝ้าอยู่เหนือความรู้
แต่พระองค์ทรงคว่ำถ้อยคำของคนไร้ความเชื่อเสีย
13คนเกียจคร้านกล่าวว่า <<มีสิงห์อยู่ข้างนอก
ข้าจะถูกฆ่าที่ลานเมือง>>
14ปากของหญิงชั่วเป็นหลุมลึก
บุคคลซึ่งพระเจ้าทรงพระพิโรธจะตกลงในที่นั้น
15ความโง่มักอยู่ในใจของเด็ก
แต่ไม้เรียวที่ตีสอนก็ขับมันให้ห่างไปจากเขา
16บุคคลผู้บีบบังคับคนยากจนเพื่อเพิ่มทรัพย์ศฤงคารของตน
หรือเพิ่มให้แก่คนมั่งคั่ง จะมาถึงความขัดสนเท่านั้น
หลักธรรมและคำตักเตือน
17เอียงหูของเจ้าและฟังถ้อยคำของปราชญ์
และเอาใจใส่ความรู้ของเรา
18เพราะถ้าเจ้ารักษาถ้อยคำและความรู้นั้นไว้ในตัวเจ้า
และพร้อมที่จะพูดคำเหล่านั้นเสมอ
มันจะเป็นความชื่นใจแก่เจ้า
19เพื่อความไว้วางใจของเจ้าจะอยู่ในพระเจ้า
เราให้แจ้งประจักษ์แก่เจ้าในวันนี้แม้แก่ตัวเจ้าเอง
20เราได้เขียนให้เจ้าถึงสามสิบข้อ
ถึงเรื่องการทักท้วงและความรู้แล้วมิใช่หรือ
21เพื่อสำแดงแก่เจ้าว่าสิ่งใดถูกและจริง
เพื่อเจ้าจะได้ให้คำตอบที่จริงแก่ผู้ที่ใช้เจ้าไป
22อย่าปล้นคนยากจน เพราะเขาเป็นคนยากจน
หรือบีบคั้นคนทุกข์ใจที่ประตูเมือง
23เพราะว่าพระเจ้าจะทรงว่าความแทนเขา
และริบชีวิตของผู้ที่ริบเขา
24อย่าเป็นมิตรกับคนที่มักโกรธ
หรือไปกับคนขี้โมโห
25เกรงว่าเจ้าจะเรียนรู้ทางของเขา
และพัวพันตัวเจ้าเข้าในบ่วง
26อย่าเป็นพวกที่ตกปากลงคำ
อย่าเป็นพวกผู้เป็นประกันหนี้สิน
27ถ้าเจ้าไม่มีอะไรชำระเขา
ทำไมจึงควรให้เขาเอาที่นอนไปจากใต้ตัวเจ้าเล่า
28อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่
ซึ่งบรรพบุรุษของเจ้าได้ปักไว้
29เจ้าเห็นคนที่มีฝีมือในงานของเขาหรือ
เขาจะได้เข้าเฝ้าพระราชา
เขาจะยืนอยู่ต่อหน้าคนที่มีชื่อเสียง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 22: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้