เยเรมีย์ 10
10
พระเจ้าเท็จและพระเจ้าแท้
1ประชาอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวจนะซึ่งพระเจ้าตรัสกับเจ้า 2พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<อย่าเอาอย่างบรรดาประชาชาติ
หรืออย่าคร้ามกลัวเพราะหมายสำคัญของท้องฟ้า
ตามที่บรรดาประชาชาติคร้ามกลัวนั้น
3เพราะธรรมเนียมของชนชาติทั้งหลายก็เท็จ
เขาตัดต้นไม้มาจากป่าต้นหนึ่ง
เป็นสิ่งที่มือช่างได้กระทำด้วยขวาน
4เขาทั้งหลายก็เอาเงินและทองมาประดับ
เขาตอกไว้แน่นด้วยค้อนและตะปู
มันก็เคลื่อนไหวไปมาไม่ได้
5รูปเคารพของเขาก็เหมือนหุ่นหลอกกาอยู่ในสวนแตงกวา
มันพูดไม่ได้
คนต้องขนมันไป
เพราะมันเดินไม่ได้
อย่ากลัวมันเลย
เพราะมันทำร้ายไม่ได้
มันก็ทำดีไม่ได้ด้วย>>
6ข้าแต่พระเจ้า หามีผู้ใดเหมือนพระองค์ไม่
พระองค์ทรงเป็นใหญ่ และพระนามของพระองค์มีฤทธิ์มาก
7ข้าแต่พระราชาแห่งบรรดาประชาชาติ ผู้ใดจะไม่ยำเกรงพระองค์#วว. 15:4
เพราะพระองค์สมควรแก่การอย่างนี้
เพราะในบรรดาปราชญ์ของบรรดาประชาชาติ
และในบรรดาราชอาณาจักรทั้งสิ้นของเขา
ไม่มีผู้ใดเหมือนพระองค์
8เขาทั้งหลายทั้งบัดซบและโง่เขลา
การตีสอนของรูปเคารพนั้นก็เป็นแต่ไม้
9เครื่องเงินทุบนั้นเขาเอามาจากทารชิช
และเอาทองคำมาจากเมืองอุฟาส
เป็นผลงานของช่างฝีมือและเป็นผลน้ำมือของช่างทอง
เสื้อผ้าของรูปเคารพนั้นสีครามและสีม่วง
เป็นผลงานของคนชำนาญทั้งนั้น
10แต่พระเยโฮวาห์เป็นพระเจ้าเที่ยงแท้
พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ และเป็นพระมหากษัตริย์เนืองนิตย์
พอทรงพระพิโรธแผ่นดินก็หวั่นไหว
และบรรดาประชาชาติจะทนต่อความกริ้วของพระองค์ไม่ได้
11 # ความข้อนี้ ในต้นฉบับเขียนเป็นภาษาอารัม เจ้าจงพูดกับเขาทั้งปวงดังนี้ว่า <<บรรดาพระเจ้าผู้ที่มิได้ทรงสร้างสวรรค์และโลกจะพินาศไปจากโลก และจากภายใต้สวรรค์>>
12ผู้ทรงสร้างโลกด้วยฤทธิ์เดชของพระองค์
ผู้ทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยสติปัญญาของพระองค์
และทรงคลี่ท้องฟ้าออกด้วยความเข้าใจของพระองค์
13เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียง ก็มีเสียงน้ำคะนองในท้องฟ้า
และทรงกระทำให้หมอกลอยขึ้นจากปลายพิภพ
ทรงกระทำฟ้าแลบเพื่อฝน
และทรงนำลมมาจากพระคลังของพระองค์
14มนุษย์ทุกคนบัดซบและไม่มีความรู้
ช่างทองทุกคนจะได้อายเพราะรูปเคารพของตน
เพราะรูปเคารพหล่อของเขาเป็นของเท็จ
และไม่มีลมหายใจในรูปเคารพนั้น
15มันเป็นของไร้ค่า และเป็นผลงานที่น่าเยาะเย้ย
มันจะต้องพินาศเมื่อถึงเวลาการลงโทษ
16พระองค์ผู้ทรงเป็นส่วนของยาโคบไม่เหมือนสิ่งเหล่านี้
เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ที่ก่อร่างทุกสิ่งขึ้น
และอิสราเอลเป็นเผ่าที่เป็นมรดกของพระองค์
พระเยโฮวาห์จอมโยธาเป็นพระนามของพระองค์
ความเริศร้างของยูดาห์
17เจ้าทั้งหลายที่อาศัยอยู่ภายใต้การถูกล้อมเอ๋ย
จงเก็บข้าวของจากพื้นดิน
18เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<ดูเถิด เราจะเหวี่ยงชาวแผ่นดินออกไปเสีย
ณ เวลานี้
และเราจะนำความทุกข์ใจมาถึงเขาเพื่อให้เขารู้สึก>>
19วิบัติแก่ข้าพเจ้า เพราะความเจ็บปวดของ#ใช้เป็น สรรพนามของเมืองข้าพเจ้า
บาดแผลของข้าพเจ้าก็ร้ายหนัก
แต่ข้าพเจ้าเคยว่า <<แท้จริงนี่เป็นความทุกข์ใจ
และข้าพเจ้าจะต้องทนเอา>>
20เต็นท์ของข้าพเจ้าก็ถูกทำลาย
และเชือกของข้าพเจ้าก็ขาดสิ้น
ลูกๆของข้าพเจ้าจากข้าพเจ้าไปหมด
และไม่มีเขาอีกแล้ว
ไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดที่จะกางเต็นท์ให้ข้าพเจ้าอีก
และแขวนม่านของข้าพเจ้าให้
21เพราะว่าผู้เลี้ยงแกะก็บัดซบและไม่ได้ทูลถามพระเจ้า
เพราะฉะนั้นเขาจึงมิได้จำเริญขึ้น
และฝูงแกะของเขาก็กระจัดกระจายไป
22จงฟังซิ นั่นเป็นเสียงลือ ดูเถิด มาถึงแล้ว
เสียงโกลาหลยิ่งใหญ่จากแดนเหนือ
มากระทำให้หัวเมืองยูดาห์เป็นที่เริศร้าง
ให้เป็นที่อยู่ของหมาป่า
23ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทราบแล้วว่าทางของมนุษย์ไม่อยู่ที่ตัวเขา
คือไม่อยู่ที่มนุษย์ผู้ซึ่งดำเนินไป ที่จะนำฝีก้าวของตนเอง
24ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงโปรดตีสอนข้าพระองค์เพียงตามขนาด
มิใช่ด้วยความกริ้วของพระองค์ เกรงว่าพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์มาถึงความสูญเปล่า
25ขอพระองค์ทรงเทพระพิโรธของพระองค์เหนือเหล่าประชาชาติที่ไม่รู้จักพระองค์
และเหนือบรรดาตระกูลผู้ไม่ออกพระนามของพระองค์
เพราะเขาทั้งหลายได้เผาผลาญยาโคบ
เขาได้กินท่านเสียและเผาผลาญท่านเสีย
และกระทำที่อาศัยของท่านให้ถูกทิ้งร้าง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 10: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้