อิสยาห์ 57

57
1คนชอบธรรมพินาศ และไม่มีใครเอาใจใส่
ภักติชนถูกเอาไปเสีย
ไม่มีใครเข้าใจ
เพราะคนชอบธรรมถูกเอาไปเสียจากความลำบากยากเย็น
2เขาเข้าไปในสันติภาพ
ผู้ดำเนินในความเที่ยงธรรมของเขา
ก็พักอยู่บนที่นอนของเขา
3แต่เจ้าทั้งหลาย บรรดาลูกชายของแม่มด
ลูกหลานของคนล่วงประเวณี และหญิงแพศยา
จงเข้ามาใกล้ที่นี่
4เจ้าทั้งหลายพูดเย้ยหยันใคร
เจ้าอ้าปากเย้ย
แลบลิ้นหลอกผู้ใด
เจ้าเป็นลูกที่ทรยศ
เป็นลูกที่หลอกลวงมิใช่หรือ
5คือเจ้าผู้ร้อนเร่าด้วยราคะท่ามกลางต้นก่อ
ภายใต้ต้นไม้เขียวทุกต้น
ผู้ฆ่าลูกของเจ้าในหุบเขา
ใต้ซอกหิน
6สวนของเจ้าอยู่ท่ามกลางหินเกลี้ยงเกลาแห่งหุบเขา
มัน มันเป็นส่วนของเจ้า
เจ้าได้เทเครื่องดื่มบูชา
และถวายธัญญบูชาให้แก่มัน
เราจะระงับโทสะของเราในเรื่องสิ่งเหล่านี้หรือ
7บนภูเขาสูงเด่น
เจ้าได้ตั้งที่นอนของเจ้าไว้
และที่นั่นเจ้าไปถวายเครื่องสักการบูชา
8เจ้าได้ตั้งสัญลักษณ์ของเจ้า
ไว้หลังประตูและเสาประตู
เพราะทิ้งเราแล้ว เจ้าจึงเปิดผ้าคลุมที่นอนของเจ้า
เจ้าขึ้นไปบนนั้น
เจ้าทำให้มันกว้าง
และเจ้าตกลงกับมันเพื่อเจ้าเอง
เจ้ารักที่นอนของมัน
และเจ้าได้มองดูการเปลือย
9เจ้าเดินทางไปหาพระโมเลคพร้อมกับน้ำมัน
และทวีน้ำหอมของเจ้า
เจ้าได้ส่งทูตของเจ้าไปไกล
แม้ให้ลงไปจนถึงแดนคนตาย
10เจ้าเหน็ดเหนื่อยเพราะระยะทางไกลของเจ้า
แต่เจ้ามิได้พูดว่า <<หมดหวัง>>
เจ้าประสบการฟื้นฟูกำลังของเจ้า
และเจ้าจึงมิได้อ่อนเปลี้ยไป
11เจ้าครั่นคร้ามและกลัวใคร
เจ้าจึงได้มุสาอยู่นั่นเอง
และไม่นึกถึงเรา
และไม่เอาใจใส่เราสักนิด
เรามิได้ระงับปากอยู่เป็นเวลานานแล้วดอกหรือ
อย่างนั้นซีเจ้าจึงไม่ยำเกรงเรา
12เราจะบอกถึงความชอบธรรมและการกระทำของเจ้า
แต่มันก็จะไม่ช่วยเจ้า
13เมื่อเจ้าร้องออกมาก็ให้สิ่งที่เจ้าสะสมไว้ช่วยกู้เจ้าซี
ลมจะพัดมันไปเสีย
เพียงลมหายใจจะหอบมันออกไป
แต่ผู้ที่ลี้ภัยอยู่ในเราจะได้แผ่นดินนั้นเป็นกรรมสิทธิ์
และจะได้ภูเขาบริสุทธิ์ของเราเป็นมรดก
พระเจ้าทรงช่วยและทรงรักษาโรค
14และจะมีเสียงว่า
<<พูนดิน พูนดินขึ้น และจงเตรียมทาง
รื้อถอนอุปสรรคเสียจากทางของชนชาติของเรา>>
15องค์ผู้สูงเด่น คือผู้อยู่ในนิรันดร์กาล
ผู้ทรงพระนามว่าบริสุทธิ์ ตรัสดังนี้ว่า
<<เราอยู่ในที่ที่สูงและบริสุทธิ์
และอยู่กับผู้ที่มีจิตใจสำนึกผิดและถ่อม
เพื่อจะรื้อฟื้นจิตใจของผู้ใจถ่อม
และรื้อฟื้นใจของผู้สำนึกผิด
16เพราะเราจะไม่ต่อสู้แย้งอยู่เป็นนิตย์
หรือโกรธอยู่เสมอ
เพราะจิตวิญญาณออกมาจากเรา
และเราได้สร้างลมปราณ
17เราโกรธเพราะความบาปผิดแห่งความโลภของเขา
เราตีเขา เราซ่อนตัวและโกรธ
แต่เขายังหันกลับเดินตามชอบใจของเขาอยู่
18เราได้เห็นวิธีการของเขาแล้ว แต่เราจะรักษาเขาให้หาย
เราจะนำเขาและสนองเขาด้วยการเล้าโลม
และสร้างผลของริมฝีปากให้ผู้ไว้ทุกข์เขา
19พระเจ้าตรัสว่า สันติภาพ สันติภาพแก่คนไกลและคนใกล้#อฟ. 2:17
และเราจะรักษาเขาให้หาย
20แต่คนอธรรมนั้นเหมือนทะเลที่กำเริบ
เพราะมันนิ่งอยู่ไม่ได้
และน้ำของมันก็กวนตมและเลนขึ้นมา
21พระเจ้าของข้าพเจ้าตรัสว่า <<ไม่มีสันติสุข
แก่คนอธรรม>>#อสย. 48:22

ที่ได้เลือกล่าสุด:

อิสยาห์ 57: TH1971

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

YouVersion ใช้คุกกี้สำหรับการปรับแต่งการใช้งาน และประสบการณ์ของคุณ การที่คุณได้ใช้เว็บไซต์ของเรา ถือเป็นการที่คุณยอมรับวัตถุประสงค์ของการใช้คุกกี้ ซึ่งมีคำอธิบายอยู่ในนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา