2 พงศ์กษัตริย์ 5
5
การรักษานาอามานให้หายโรคเรื้อน
1นาอามานผู้บัญชาการกองทัพของพระราชาประเทศซีเรีย เป็นคนสำคัญมากของพระราชา เป็นคนมีเกียรติ เพราะว่าพระเจ้าทรงนำชัยชนะมายังซีเรียโดยท่านนี้ ท่านเป็นวีรบุรุษด้วย แต่ท่านเป็นโรคเรื้อน 2ฝ่ายคนซีเรียยกพวกไปปล้นครั้งหนึ่งนั้น ได้จับเด็กหญิงคนหนึ่งมาจากแผ่นดินอิสราเอล และเธอมาปรนนิบัติภรรยาของนาอามาน 3เธอได้เรียนนายผู้หญิงของเธอว่า <<อยากให้เจ้านายของดิฉันไปอยู่กับผู้เผยพระวจนะ ผู้ซึ่งอยู่ในสะมาเรีย ท่านจะได้รักษาโรคเรื้อนของเจ้านายเสียให้หาย>> 4นาอามานจึงไปทูลพระราชาเจ้านายของท่านว่า สาวใช้จากแผ่นดินอิสราเอลพูดว่าอย่างนั้นๆ 5พระราชาแห่งซีเรียตรัสว่า <<จงไปเถิด เราจะส่งสารไปยังพระราชาแห่งอิสราเอล>>
แล้วท่านก็ไป นำเงินหนักสิบตะลันต์ ทองคำหนักหกพันเชเขล และเสื้อเที่ยวงานสิบชุดไปด้วย 6และท่านก็นำสารไปยังพระราชาแห่ง อิสราเอลใจความว่า <<เมื่อสารนี้มาถึงท่าน ขอท่านทราบด้วยว่า ข้าพเจ้าได้ส่งนาอามานข้าราชการของข้าพเจ้ามา เพื่อขอให้ท่านรักษาเขาให้หายจากโรคเรื้อน>> 7และอยู่มาเมื่อพระราชาอิสราเอลทรงอ่านสารนั้นแล้ว พระองค์ก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ตรัสว่า <<เราเป็นพระเจ้าซึ่งจะให้ตายและให้มีชีวิตหรือ ชายคนนี้จึงส่งสารมาให้เรารักษาคนหนึ่งที่เป็นโรคเรื้อน ขอใคร่ครวญดูเถิด ว่าเขาแสวงหาเหตุพิพาทกับเราอย่างไร>>
8แต่เมื่อเอลีชาคนแห่งพระเจ้าได้ยินว่า พระราชาแห่งอิสราเอลได้ทรงฉีกฉลองพระองค์ จึงใช้คนไปทูลพระราชาว่า <<ไฉนฝ่าบาทจึงทรงฉีกฉลองพระองค์ของฝ่าพระบาทเสีย ขอให้เขามาหาข้าพระบาทเถิด เพื่อเขาจะได้ทราบว่า มีผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งในอิสราเอล>> 9นาอามานจึงมาพร้อมกับบรรดาม้าและรถรบของท่าน มาหยุดอยู่ที่ประตูเรือนของเอลีชา 10เอลีชาก็ส่งผู้สื่อสารมาเรียนท่านว่า <<ขอจงไปชำระตัวในแม่น้ำจอร์แดนเจ็ดครั้ง และเนื้อของท่านจะกลับคืนเป็นอย่างเดิม และท่านจะสะอาด>> 11แต่นาอามานก็โกรธและไปเสีย บ่นว่า <<ดูเถิด ข้าคิดว่าเขาจะออกมาหาข้าเป็นแน่และมายืนอยู่ และออกพระนามของพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา แล้วโบกมือเหนือที่นั้นให้โรคเรื้อนหาย 12อาบานาและฟารปาร์แม่น้ำเมืองดามัสกัส ไม่ดีกว่าบรรดาลำน้ำแห่งอิสราเอลดอกหรือ ข้าจะชำระตัวในแม่น้ำเหล่านั้นและจะสะอาดไม่ได้หรือ>> ท่านจึงหันตัวแล้วไปเสียด้วยความเดือดดาล 13แต่พวกข้าราชการของท่านเข้ามาใกล้และเรียนท่านว่า <<คุณพ่อของข้าพเจ้า ถ้าท่านผู้เผยพระวจนะจะสั่งให้ท่านกระทำสิ่ง ใหญ่โตประการหนึ่งท่านจะไม่กระทำหรือ ถ้าเช่นนั้นเมื่อท่านผู้เผยพระวจนะกล่าวแก่ท่านว่า <จงไปล้างและสะอาดเถิด> ควรท่านจะทำยิ่งขึ้นเท่าใด>> 14ท่านจึงลงไปจุ่มตัวเจ็ดครั้งในแม่น้ำจอร์แดน ตามถ้อยคำของคนแห่งพระเจ้า และเนื้อของท่านก็กลับคืนเป็นอย่างเนื้อของเด็กเล็กๆ และท่านก็สะอาด#ลก. 4:27
15แล้วท่านจึงกลับไปยังคนแห่งพระเจ้า ทั้งตัวท่านและพรรคพวกของท่าน และท่านมายืนอยู่ข้างหน้าเอลีชาและท่านกล่าวว่า <<ดูเถิด ข้าพเจ้าทราบแล้วว่าไม่มีพระเจ้าทั่วไปในโลก นอกจากที่ในอิสราเอล เพราะฉะนั้นขอท่านรับของกำนัลสักอย่างหนึ่งจากผู้ รับใช้ของท่านเถิด>> 16แต่ท่านตอบว่า <<พระเจ้าซึ่งข้าพเจ้าปรนนิบัติทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าพเจ้าจะไม่รับสิ่งใดเลยฉันนั้น>> และท่านก็ได้ชักชวนให้รับไว้แต่เอลีชาได้ปฏิเสธ 17แล้วนาอามานจึงกล่าวว่า <<มิฉะนั้นขอท่านได้โปรดให้เอาล่อสองตัว บรรทุกดินแก่ผู้รับใช้ของท่านเถิด เพราะตั้งแต่นี้ไป ผู้รับใช้ของท่านจะไม่ถวายเครื่องเผาบูชาหรือเครื่อง สัตวบูชาแด่พระอื่น แต่จะถวายแด่พระเยโฮวาห์เท่านั้น 18ในเรื่องนี้ ขอพระเจ้าทรงให้อภัยแก่ผู้รับใช้ของท่าน ในเมื่อนายของข้าพเจ้าไปในนิเวศของพระริมโมน เพื่อจะนมัสการที่นั่น ทรงพิงอยู่ที่มือของข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะต้องโน้มคำนับในนิเวศของพระริมโมน เมื่อข้าพเจ้าโน้มตัวลงในนิเวศของพระริมโมนนั้น ขอพระเจ้าทรงให้อภัยแก่ผู้รับใช้ของท่านในกรณีนี้>> 19เอลีชาจึงตอบท่านว่า <<จงไปโดยสวัสดิภาพเถิด>>
แต่เมื่อนาอามานออกไปได้ไม่ไกลนัก 20เกหะซีคนใช้ของเอลีชาคนแห่งพระเจ้าคิดว่า <<ดูซินายของข้าพเจ้าไม่ยอมรับจากมือของนาอามานคนซีเรีย ซึ่งของที่ท่านนำมา พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ข้าพเจ้าจะวิ่งตามไปเอามาจากเขาบ้าง>> 21เกหะซีจึงตามนาอามานไป และเมื่อนาอามานแลเห็นว่ามีคนวิ่งตามท่านมา ท่านก็ลงจากรถรบต้อนรับเขาพูดว่า <<ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือ>> 22เขาตอบว่า <<เรียบร้อยดี นายของข้าพเจ้าใช้ข้าพเจ้ามา กล่าวว่า <มีชายหนุ่มสองคนเป็นพวกผู้เผยพระวจนะ มาจากแดนเทือกเขาเอฟราอิม ขอท่านโปรดให้เงินแก่เขาทั้งหลายสักหนึ่งตะลันต์ และเสื้อเที่ยวงานสักสองชุด> >> 23และนาอามานกล่าวว่า <<ขอโปรดรับไปสองตะลันต์เถิด>> ท่านก็เชิญชวนเขา และเอาเงินสองตะลันต์ใส่กระสอบผูกไว้ พร้อมกับเสื้อเที่ยวงานสองตัว ให้คนใช้สองคนแบกไป เขาก็แบกเดินขึ้นหน้าเกหะซีมา 24เมื่อเขาทั้งหลายมาถึงภูเขา เกหะซีก็รับมาจากมือของเขา เอาไปเก็บไว้ในเรือน และให้คนเหล่านั้นกลับ เขาทั้งสองก็จากไป 25เกหะซีก็เข้าไปยืนอยู่ต่อหน้านายของตน และเอลีชาถามเขาว่า <<เกหะซี เจ้าไปไหนมา>> เขาตอบว่า <<ผู้รับใช้ของท่านไม่ได้ไปไหน>> 26แต่ท่านกล่าวแก่เขาว่า <<เมื่อชายคนนั้นหันมาจากรถรบต้อนรับเจ้านั้น จิตใจของเรามิได้ไปกับเจ้าดอกหรือ นั่นเป็นเวลาควรที่จะรับเงินเสื้อผ้า สวนต้นมะกอกเทศ และสวนองุ่น แกะ และโค และคนใช้ชายหญิงหรือ 27ฉะนั้นโรคเรื้อนของนาอามานจะติดอยู่ที่เจ้า และที่เชื้อสายของเจ้าเป็นนิตย์>> เขาก็ออกไปจากหน้าท่านเป็นโรคเรื้อนขาวอย่างหิมะ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
2 พงศ์กษัตริย์ 5: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้