ကမၻာဦး 2
2
1ဘုရားသခင္သည္စၾကဝဠာတစ္ခုလုံး ကို ဤသို႔ဖန္ဆင္း၍ၿပီးဆုံး၏။- 2ဆ႒မေန႔၌ဘုရားသခင္သည္ မိမိဖန္ဆင္း ျခင္းအမွုအလုံးစုံၿပီးစီး၍ သတၱမေန႔၌ ရပ္နားေတာ္မူ၏။-#ေဟျဗဲ၊ ၄:၄၊၁၀။ 3ထိုသို႔သတၱမေန႔၌ဖန္ဆင္းျခင္းအမွုၿပီး သျဖင့္ရပ္နားေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ထိုေန႔ရက္ကိုေကာင္းခ်ီးေပး၍ အထူးေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏။-#ထြ၊ ၂၀:၁၁။ 4ဤနည္းအားျဖင့္စၾကဝဠာကိုဖန္ဆင္း ေတာ္မူ၏။
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္
ထာဝရအရွင္#2:4 ထာဝရအရွင္။ ထာဝရအရွင္ (ထာဝရဘုရား) ေဟျဗဲ `ရာေဝ' ကိုဘာသာျပန္သည္။ အစဥ္အလာအရ အသံထြက္ရေဟာဝါဟုဘာသာျပန္သည္။ ဘုရားသခင္သည္စၾကဝဠာကို ဖန္ဆင္း ေတာ္မူေသာအခါ၊- 5ေျမေပၚသို႔မိုးကိုရြာေစေတာ္မမူေသးသ ျဖင့္အပင္မေပါက္၊ အေညႇာက္လည္းမထြက္ ေသး။ ေျမကိုထြန္ယက္မည့္သူလည္းမရွိေသး။- 6သို႔ရာတြင္ေျမေအာက္မွေရထြက္သျဖင့္ေျမ ကိုစိုေစ၏။
7ထိုေနာက္ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမျဖင့္လူကိုဖန္ဆင္းၿပီးလၽွင္ လူ၏ႏွာေခါင္း ထဲသို႔ဇီဝအသက္ကိုမွုတ္သြင္းေတာ္မူရာ လူသည္ အသက္ရွင္ေသာသတၱဝါျဖစ္လာ ၏။#၁ေကာ၊ ၁၅:၄၅။
8ထို႔ေနာက္ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ အေရွ႕ဘက္ရွိဧဒင္အရပ္၌ဥယ်ာဥ္ကိုတည္ ၿပီးလၽွင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာလူကိုထိုဥယ်ာဥ္ တြင္ေနေစေတာ္မူ၏။- 9ထိုဥယ်ာဥ္တြင္ရွုခ်င္ဖြယ္ေကာင္း၍ စားဖြယ္ ေကာင္းေသာအသီးပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေပါက္ ေစေတာ္မူ၏။ ဥယ်ာဥ္အလယ္တြင္အသက္ ရွင္ေစေသာအပင္ရွိ၏။ အေကာင္းႏွင့္အဆိုး ကိုပိုင္းျခားသိျမင္ေစေသာအပင္လည္းရွိ ၏။#ဗ်ာ၊ ၂:၇၊ ၂၂:၂၊ ၁၄။
10ျမစ္တစ္ျမစ္သည္ဧဒင္အရပ္တြင္စီးထြက္ လ်က္ ဥယ်ာဥ္ကိုေရေပး၏။ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ေက်ာ္လြန္ေသာအခါျမစ္ေလးသြယ္ခြဲ၍ ျဖာဆင္း၏။- 11ပထမျမစ္သည္ကားဖိရွုန္ျမစ္ျဖစ္၍ ဟာဝိလျပည္ကိုပတ္၍စီးဆင္း၏။- 12(ဤအရပ္တြင္ေရႊစင္ထြက္၏။ အဖိုးထိုက္တန္ ေသာနံ့သာႏွင့္ေက်ာက္မ်က္ရတနာလည္း ထြက္၏။-) 13ဒုတိယျမစ္သည္ကားဂိဟုန္ျမစ္ျဖစ္၍ကုရွ ျပည္ကိုပတ္၍စီးဆင္း၏။- 14တတိယျမစ္သည္ကားတိဂရစ္ျမစ္ျဖစ္၍ အာရွုရိျပည္အေရွ႕ဘက္မွစီးဆင္း၏။ စတုတၳ ျမစ္သည္ကားဥဖရတ္ျမစ္ျဖစ္၏။
15ထို႔ေနာက္ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရန္ႏွင့္ေစာင့္ ေရွာက္ထိန္းသိမ္းရန္ လူကိုထိုဥယ်ာဥ္တြင္ေန ေစေတာ္မူ၏။- 16-17ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္က``သင္သည္ အေကာင္းႏွင့္အဆိုးကို ပိုင္းျခားသိျမင္နိုင္ေစ ေသာအပင္၏အသီးမွတစ္ပါး ဥယ်ာဥ္ထဲ၌ ရွိသမၽွေသာအပင္၏အသီးကိုစားနိုင္၏။ ထိုအပင္၏အသီးကိုကားမစားရ။ စား ေသာေန႔၌ေသရမည္'' ဟုလူအားပညတ္ ေတာ္မူ၏။
18ထိုေနာက္ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္က ``လူ သည္တစ္ေယာက္တည္းေနထိုင္ရန္မသင့္။ သူ႔ အားကူညီရန္ သင့္ေတာ္ေသာအေဖာ္ကိုငါ ဖန္ဆင္းေပးမည္'' ဟုမိန႔္ေတာ္မူ၏။- 19ထိုေၾကာင့္ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမကိုယူ၍ တိရစၧာန္ႏွင့္ငွက္အေပါင္းတို႔ကို ဖန္ဆင္းၿပီးလၽွင္ အသီးသီးတို႔အားနာမည္ မွည့္ေခၚရန္ လူ၏ထံသို႔ယူေဆာင္ေတာ္မူခဲ့၏။ လူကမွည့္ေခၚသည့္အတိုင္းနာမည္တြင္ၾက၏။- 20လူသည္တိရစၧာန္ႏွင့္ငွက္အားလုံးတို႔အားနာ မည္မွည့္ေခၚေသာ္လည္း ၎တို႔အနက္မွလူ ကိုကူညီရန္သင့္ေတာ္ေသာအေဖာ္မေပၚ မရွိ။
21ထို႔ေၾကာင့္ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ လူကိုႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေစေတာ္မူ၏။ အိပ္ေနစဥ္နံရိုးတစ္ေခ်ာင္းကိုထုတ္ယူၿပီး လၽွင္ အသားကိုျပန္၍ပိတ္ေတာ္မူ၏။- 22ထိုေနာက္ထိုနံရိုးျဖင့္မိန္းမကိုဖန္ဆင္း၍ လူ၏ထံသို႔ေခၚေဆာင္ခဲ့ေတာ္မူ၏။- 23လူကလည္း၊
``ဤသူသည္ငါ့အရိုးမွအရိုး၊ငါ့အသားမွ အသားျဖစ္၏။
သူ႔အားလူေယာက်ာ္းမွထုတ္ယူရသျဖင့္ `လူမိန္းမ' ဟုမွည့္ေခၚရမည္'' ဟုဆို၏။
24ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ေယာက်ာ္းသည္မိဘကို စြန႔္၍ဇနီးႏွင့္စုံဖက္သျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ဦး သည္တစ္ေသြးတစ္သားတည္းျဖစ္လာ ၾက၏။#မ၊ ၁၉:၅။ မာ၊ ၁၀:၇-၈။ ၁ ေကာ၊ ၆:၁၆။ ဧ၊ ၅:၃၁။
25ထိုသူႏွစ္ဦးစလုံးတြင္အဝတ္အခ်ည္းစည္း ျဖစ္ေနေသာ္လည္းရွက္ေၾကာက္ျခင္းမရွိ။
ที่ได้เลือกล่าสุด:
ကမၻာဦး 2: MCLZV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Myanmar Common Language Bible Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.