ลูกา 5:17-25

อยู่​มา​วัน​หนึ่ง​ใน​ขณะ​ที่​พระเยซู​กำลัง​สอน​อยู่ มี​พวก​ฟาริสี​และ​พวก​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​ที่​เดินทาง​มา​จาก​ทุก​หมู่บ้าน​ใน​แคว้น​กาลิลี แคว้น​ยูเดีย และ​เมือง​เยรูซาเล็ม​นั่ง​อยู่​ที่​นั่น​ด้วย และ​องค์​เจ้า​ชีวิต​ให้​ฤทธิ์​อำนาจ​กับ​พระเยซู​เพื่อ​จะ​รักษา​โรค​ได้ มี​บางคน​หาม​คน​เป็น​อัมพาต​ที่​นอน​อยู่​บน​เปล​มา และ​พยายาม​ที่​จะ​พา​เขา​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​เพื่อ​วาง​ไว้​ต่อหน้า​พระเยซู แต่​ก็​ไม่​สำเร็จ​เพราะ​คน​แน่น​มาก พวก​เขา​จึง​พา​กัน​ขึ้น​ไป​บน​หลังคา​บ้าน รื้อ​หลังคา​ออก​เป็น​ช่อง แล้ว​หย่อน​ชาย​ที่​นอน​บน​เปล​นั้น​ลง​ไป​กลาง​ฝูงชน​ตรงหน้า​พระเยซู เมื่อ​พระเยซู​เห็น​ความเชื่อ​ของ​พวก​เขา พระองค์​ก็​พูด​ว่า “เพื่อน​เอ๋ย บาป​ของ​คุณ​ได้รับ​การอภัย​แล้ว” พวก​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​และ​พวก​ฟาริสี​ก็​คิด​ใน​ใจ​ว่า “คนนี้​เป็น​ใคร​กัน บังอาจ​พูดจา​ดูหมิ่น​พระเจ้า มี​แต่​พระเจ้า​เท่า​นั้น​ที่​ให้​อภัย​บาป​ได้” แต่​พระเยซู​รู้​ถึง​ความคิด​เหล่า​นั้น ก็​เลย​ตอบ​พวก​เขา​ไป​ว่า “ทำไม​คุณ​ถึง​คิด​อย่าง​นั้น ระหว่าง​พูด​ว่า ‘บาป​ของ​คุณ​ได้รับ​การอภัย​แล้ว’ หรือ​พูด​ว่า ‘ลุก​ขึ้น​เดิน’ อย่าง​ไหน​จะ​ง่าย​กว่า​กัน แต่​เพื่อ​จะ​ให้​พวก​คุณ​รู้​ว่า ใน​โลกนี้​บุตร​มนุษย์​มี​สิทธิอำนาจ​ที่​จะ​ให้​อภัย​บาป​ได้” แล้ว​พระองค์​จึง​พูด​กับ​ชาย​ที่​เป็น​อัมพาต​ว่า “เรา​ขอ​สั่ง​คุณ​ให้​ลุก​ขึ้น เก็บ​เปล​แล้ว​กลับ​บ้าน​ไป​เถอะ” ชาย​คน​นั้น​ก็​ลุก​ขึ้น​ทันที​ต่อหน้า​คน​ทั้งหมด เขา​ยก​เปล​ที่​เขา​เคย​นอน​กลับ​ไป​บ้าน​และ​สรรเสริญ​พระเจ้า