เยเรมียาห์ 17

17
1“ความ​ผิดบาป​ของ​ยูดาห์​ถูก​บันทึก​ไว้​ด้วย​ปากกา​เหล็ก
มัน​ถูก​บันทึก​ไว้​ด้วย​เหล็ก​แหลม​บน​แผ่นใจ​ของ​พวกเขา
และ​บน​เชิงงอน​ต่างๆ​ของ​แท่นบูชา​ของ​พวกเขา
2เพื่อ​ให้​เป็น​อนุสรณ์​ต่อต้าน​พวกเขา
แท่นบูชา​ต่างๆ​และ​พวกเสา​ของ​พระ​อาเชราห์#17:2 พวกเสา​ของ​พระ​อาเชราห์ เป็น​พระ​ผู้หญิง​ของ​คน​คานาอัน เป็น​คู่​ของ​พระ​บาอัล ของ​พวกเขา​อยู่​ใกล้ๆ​ต้นไม้​ใบหนา​ตาม​เนินเขา​สูงๆ
3ภูเขา​ที่​อยู่​ใน​ท้องทุ่ง
รวมทั้ง​ความ​ร่ำรวย​และ​ทรัพย์สิน​เงินทอง​ของเจ้า
และ​ศาลเจ้า​ต่างๆ​ของเจ้า​ที่​อยู่​บน​ยอด​เนินเขา
เรา​จะ​ยก​ทั้งหมด​นี้​ให้กับ​คนอื่น
เป็น​เหมือน​ของ​ที่​ยึด​มาได้​จาก​เชลย
เพราะ​บาป​ที่​มี​อยู่​ทั่ว​เขตแดน​ของเจ้า
4เพราะ​การ​กระทำ​ต่างๆ​ของ​เจ้าเอง เจ้า​จะต้อง​สูญเสีย​มรดก​ของเจ้า​ไป มรดก​ที่​เรา​ได้​ยก​ให้​กับ​เจ้า
เรา​จะ​ทำให้​เจ้า​ต้อง​รับใช้​พวก​ศัตรู​ของเจ้า​ใน​แผ่นดิน​ที่​เจ้า​ไม่รู้จัก
เพราะ​เจ้า​จุดไฟ​แห่ง​ความ​เกรี้ยว​โกรธ​ของเรา​ขึ้น
และ​มัน​จะ​เผาไหม้​ตลอดไป”
จะ​หวัง​พึ่ง​ใน​มนุษย์​หรือ​พระเจ้า
5พระยาห์เวห์​พูดไว้​ว่า​อย่างนี้
“สิ่งเลวร้าย​จะ​เกิดขึ้น​กับ​คน​ที่​ไว้วางใจ​ใน​มนุษย์​ด้วยกัน คน​ที่​หวังพึ่ง​ใน​กำลัง​ของ​มนุษย์
คน​ที่​ไม่ได้​คิดถึง​พระยาห์เวห์
6เขา​จะ​เป็น​เหมือน​พุ่มไม้​ใน​ทะเลทราย
ที่​ไม่​รู้​เรื่อง​อะไรเลย​เมื่อ​มี​สิ่ง​ที่​ดีๆ​เกิดขึ้น
เขา​อาศัย​อยู่​ใน​ที่​แห้งแล้ง​ใน​ทะเลทราย
ใน​แผ่นดิน​เค็ม​ที่​ไม่มี​ผู้อื่น​อาศัย​อยู่
7สิ่ง​ที่​ดีๆ​จะ​เกิดขึ้น​กับ​คน​ที่​ไว้วางใจ​ใน​พระยาห์เวห์
พระยาห์เวห์​เป็น​ความ​เชื่อมั่น​ของเขา
8เขา​จะ​เป็น​เหมือน​ต้นไม้​ที่​ปลูก​ไว้​ริมน้ำ
และ​มัน​ก็​แผ่​ราก​ของมัน​ออกไป​ถึง​ริมน้ำ
มัน​ไม่กลัว​ความร้อน​เมื่อ​หน้าแล้ง​มา
ต้น​ของมัน​มี​ใบ​เขียวชอุ่ม​ปกคลุม​เอาไว้
ใน​ปี​ที่​แล้งจัด​มัน​ก็​ไม่กลัว
และ​มัน​ก็​ออกผล​อย่าง​สม่ำเสมอ​ไม่ขาด”
9“ใจ​นั้น​เจ้าเล่ห์​กว่า​ทุกสิ่ง
และ​มัน​ก็​ไม่มีทาง​เยียวยา​รักษา​ได้
ใคร​จะ​เข้าใจ​มัน​ได้ล่ะ
10เรา ยาห์เวห์
เป็น​ผู้นั้น​ที่​ทดสอบ​ใจ​และ​สำรวจ​สิ่ง​ที่​อยู่​ใน​คน
เพื่อ​ตอบแทน​แก่​คน​ตาม​วิถีทาง​ของเขา
และ​ตาม​ผล​ของ​การกระทำ​ต่างๆ​ของเขา
11คน​ที่​ร่ำรวย​ขึ้นมา​เพราะ​การคดโกง
ก็​เหมือน​กับ​นกกระทา​ที่​ฟักไข่​ที่​ไม่ใช่​เป็น​ของ​ตัวเอง
เมื่อ​ถึง​วัย​กลางคน​เขา​ก็​จะ​สูญเสีย​ความ​ร่ำรวย​ของเขา
เมื่อ​ถึง​จุดจบ​ของ​ชีวิต​เขา​ก็​จะ​กลายเป็น​คนโง่”
12ตั้งแต่​เริ่มแรก วิหาร​ของเรา​ก็​เป็น​บัลลังก์​ที่​เต็ม​ไปด้วย​สง่าราศี​สำหรับ​พระเจ้า
มัน​เป็น​สถานที่​สำคัญ​มาก
13ข้าแต่​พระยาห์เวห์ พระองค์​คือ​ความหวัง​ของ​อิสราเอล
ใคร​ที่​ทอดทิ้ง​พระองค์​ไป​จะ​ต้อง​ละอายใจ
คน​ที่​หันหลัง​ให้​พระองค์​ได้​ลงชื่อ​จอง​ที่​ใน​แดนผู้ตาย
เพราะ​พวกเขา​ทอดทิ้ง​พระยาห์เวห์​ผู้​เป็น​เหมือน​ตาน้ำ​ที่​ไหลริน
เยเรมียาห์​บ่น​เป็น​ครั้งที่สาม
14ข้าแต่​พระยาห์เวห์ รักษา​เยียวยา​ข้าพเจ้า​ด้วยเถิด แล้ว​ข้าพเจ้า​จะ​ได้​หาย
ช่วย​ชีวิต​ข้าพเจ้า​ด้วยเถิด แล้ว​ข้าพเจ้า​จะ​ได้​รอด​ชีวิต
เพราะ​พระองค์​เป็น​ผู้เดียว​ที่​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​อยาก​ร้องเพลง​สรรเสริญ
15คนพวกนี้​พูด​กัน​ว่า
“ไหนล่ะ​ถ้อยคำ​ของ​พระยาห์เวห์ ให้​มัน​เกิดขึ้น​ตามนั้น​เลย”
16ข้าแต่​พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้า​ยัง​ไม่ได้​เลิก​เป็น​คน​เลี้ยงแกะ​ของ​พระองค์
และ​ข้าพเจ้า​ก็​ไม่เคย​อยาก​ให้​มี​วันหายนะ​เกิดขึ้น
พระองค์​รู้​ทุกอย่าง​ที่​ข้าพเจ้า​พูด
มัน​ชัดเจน​มาก​สำหรับ​พระองค์
17อย่า​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​กลัว​เลย
พระองค์​เป็น​ที่กำบัง​ของ​ข้าพเจ้า​ตอน​ที่​ความหายนะ​มา
18ขอให้​คน​ที่​ไล่ล่า​ข้าพเจ้า​ต้อง​อับอาย
แต่​ขอ​อย่าให้​ข้าพเจ้า​ต้อง​อับอาย
ขอให้​คนพวกนั้น​หวาดกลัว
แต่​ขอ​อย่าให้​ข้าพเจ้า​หวาดกลัว
ขอ​นำ​ความ​ทุกข์ทรมาน​มา​ให้​พวกนั้น
และ​ทำลาย​พวกเขา​ครั้งแล้ว​ครั้งเล่า
ให้​รักษา​วันหยุด​ทาง​ศาสนา
19พระยาห์เวห์​พูด​กับ​ผม​ว่า “ให้​ไป​ยืน​อยู่​ที่​ประตู​ประชาชน
ซึ่ง​เป็น​ประตู​ที่​กษัตริย์​ยูดาห์​ใช้​เดิน​เข้าออก แล้ว​ก็​ไป​ยืน​อยู่​หน้า​ประตู​ทุกบาน​ใน​เมือง​เยรูซาเล็ม”
20ให้​เจ้า​บอก​พวกนั้น​ว่า “กษัตริย์​ทั้งหลาย​แห่ง​ยูดาห์ ทุกคน​ใน​ยูดาห์​และ​ชาว​เยรูซาเล็ม​ทั้งหลาย รวมทั้ง​คน​ที่​เดิน​ผ่าน​ประตู​เหล่านี้​เข้ามา​ด้วย ให้​ฟัง​สิ่ง​ที่​พระยาห์เวห์​พูด
21พระยาห์เวห์​พูด​ว่า ‘ให้​ระวัง​รักษา​ชีวิต​ของเจ้า​ไว้​ให้ดี อย่า​ได้​แบกของ​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา และ​อย่า​แบกของ​ผ่าน​เข้ามา​ใน​ประตู​เมือง​เยรูซาเล็ม
22ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา อย่าได้​แบก​อะไร​เลย​ออก​จาก​บ้าน​ของ​พวกเจ้า และ​อย่า​ทำงาน​อะไร​ทั้งนั้น ให้​รักษา​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​เป็น​วัน​ศักดิ์สิทธิ์ เหมือน​ที่​เรา​สั่ง​บรรพบุรุษ​ของเจ้า​ไว้
23แต่​บรรพบุรุษ​ของเจ้า​ไม่ได้​เงี่ยหู​ฟัง​เรา แต่​พวกเขา​กลับ​ทำ​หัวแข็ง​และ​เมิน​เรา ไม่ยอม​ฟัง​และ​ไม่​ยอมรับ​การ​ตีสอน​จาก​เรา’”
24พระยาห์เวห์​พูด​ว่า “แต่​ถ้า​เจ้า​ตั้งใจ​ฟังเรา​จริงๆ​ละก็ ถ้า​เจ้า​ไม่เอา​ของ​เข้า​ประตู​เมือง​มา​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา และ​ถ้า​เจ้า​รักษา​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​เป็น​วัน​ศักดิ์สิทธิ์ ด้วย​การ​ไม่​ทำงาน​ใน​วันนั้น
25แล้ว​พวก​กษัตริย์​ที่​นั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​ของ​ดาวิด รวมทั้ง​พวก​เจ้านาย​ทั้งหลาย​ก็​จะ​ขี่​รถม้า​และ​ขี่ม้า​ผ่าน​ประตู​เมือง​พวกนี้​เข้ามา พวกเขา​เหล่านี้​จะ​มา​พร้อม​กับ​เจ้าหน้าที่​ชาว​ยูดาห์ และ​ชาว​เมือง​เยรูซาเล็ม แล้ว​เมืองนี้​ก็​จะ​มี​คน​อาศัย​อยู่​ตลอดไป
26ผู้คน​จะ​มา​จาก​บ้านเมือง​ต่างๆ​ของ​ยูดาห์ และ​รอบๆ​เมือง​เยรูซาเล็ม และ​มา​จาก​ดินแดน​ของ​เบนยามิน ที่ลุ่ม​เชิงเขา​ด้าน​ตะวันตก#17:26 ที่ลุ่ม​เชิงเขา​ด้าน​ตะวันตก หรือ​เชเฟลาห์ และ​จาก​เนินเขา และ​จาก​แคว้น​เนเกบ พวกเขา​จะ​นำ​เครื่อง​เผา​บูชา เอา​สัตว์ เครื่อง​หอม และ​ของขวัญ​ต่างๆ​มา​ถวาย​ยัง​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ เพื่อ​แสดง​ความ​ขอบคุณ​ต่อ​พระเจ้า
27แต่​ถ้า​เจ้า​ไม่ยอม​ฟังเรา ที่​บอก​ให้​เจ้า​รักษา​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​ให้​ศักดิ์สิทธิ์ และ​ยังคง​แบก​ข้าวของ​ผ่าน​เข้ามา​ใน​ประตู​เมือง​เยรูซาเล็ม​ใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา​แล้ว​ละก็ เรา​ก็​จะ​จุดไฟ​ใน​ประตู​เมือง​เยรูซาเล็ม แล้ว​มัน​ก็​จะ​เผา​ป้อม​ปราการ​ของ​เยรูซาเล็ม​จน​วอดวาย และ​มัน​ก็​จะ​ไม่มี​วันดับ”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

เยเรมียาห์ 17: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

YouVersion ใช้คุกกี้สำหรับการปรับแต่งการใช้งาน และประสบการณ์ของคุณ การที่คุณได้ใช้เว็บไซต์ของเรา ถือเป็นการที่คุณยอมรับวัตถุประสงค์ของการใช้คุกกี้ ซึ่งมีคำอธิบายอยู่ในนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา