2 ซามูเอล 1

1
ดาวิด​รู้​ข่าว​การตาย​ของ​ซาอูล
1หลังจาก​ที่​ซาอูล​ตาย ดาวิด​เพิ่ง​จะ​กลับ​มา​จาก​การ​โจมตี​ชาว​อามาเลค​และ​ได้​มา​พัก​อยู่​ที่​ศิกลาก​เป็น​เวลา​สอง​วัน 2ใน​วันที่​สาม ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​มา​จาก​ค่าย​ของ​ซาอูล​ได้​มา​ถึง​ศิกลาก เสื้อผ้า​ของ​เขา​ฉีกขาด​และ​มี​ฝุ่น​อยู่​เต็ม​หัว​ไป​หมด#1:2 เสื้อผ้า … ฝุ่น​อยู่​เต็ม​หัว​ไป​หมด การ​ฉีก​เสื้อผ้า​และ​การ​เอา​ฝุ่น​ใส่​หัว เป็น​การ​แสดง​ความ​โศก​เศร้า เมื่อ​เขา​มา​หา​ดาวิด เขา​ก้มกราบ​ดาวิด​ลง​กับ​พื้น​ทำ​ความเคารพ​ดาวิด
3ดาวิด​ถาม​เขา​ว่า “เจ้า​มา​จาก​ที่​ไหน​หรือ”
เขา​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​หนี​มา​จาก​ค่าย​ของ​ชาว​อิสราเอล”
4ดาวิด​ถาม​ต่อว่า “เล่า​ให้​เรา​ฟังซิ​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น”
เขา​ตอบ​ว่า “มี​คน​จำนวน​มาก​หนี​ไป​จาก​สนามรบ และ​หลาย​คน​ล้ม​ตาย​ลง ส่วน​ซาอูล​กับ​โยนาธาน​ลูกชาย​ของ​เขา​ก็ตาย​ด้วย”
5ดาวิด​จึง​ถาม​ชาย​หนุ่ม​ที่​นำ​เรื่อง​นั้น​มา​เล่า​ให้​ฟัง​ว่า “เจ้า​รู้​ได้​ยังไง​ว่า​ซาอูล​กับ​โยนาธาน​ลูกชาย​ของ​เขา​ตาย​แล้ว”
6ชาย​หนุ่ม​จึง​ตอบ​ว่า “บังเอิญ​ข้าพเจ้า​อยู่​ที่​ภูเขา​กิลโบอา และ​เห็น​ซาอูล​กำลัง​ใช้​หอก​ของ​เขา​ยัน​ตัว​เขา​ไว้ มี​รถ​ม้าศึก​และ​ทหารม้า​มากมาย​กำลัง​ไล่​ตาม​ใกล้​จะ​มา​ถึง​ตัว​เขา 7เมื่อ​เขา​หัน​มา​เห็น​ข้าพเจ้า เขา​เรียก​ข้าพเจ้า​และ​ข้าพเจ้า​ก็​ถาม​ว่า ‘ท่าน​จะ​ให้​ข้าพเจ้า​ช่วย​อะไร​หรือ’ 8เขา​ถาม​ข้าพเจ้า​ว่า ‘เจ้า​เป็น​ใคร’ ข้าพเจ้า​ตอบ​ว่า ‘ข้าพเจ้า​เป็น​ชาว​อามาเลค’ 9เขา​จึง​พูด​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า ‘มา​ยืน​ค่อม​เรา​และ​ฆ่า​เรา​ซะ เรา​เจ็บปวด​มาก​แทบ​ขาดใจ​ตาย​อยู่​แล้ว แต่​ก็​ไม่​ตาย​สักที’ 10ดังนั้น​ข้าพเจ้า​จึง​ไป​ยืน​ค่อม เขา​และ​ได้​ฆ่า​เขา​เสีย เพราะ​ข้าพเจ้า​รู้​ว่า​ล้ม​ลง​ขนาด​นั้น​เขา​จะ​ไม่​รอด​แน่ และ​ข้าพเจ้า​ได้​เอา​มงกุฎ​ที่​เขา​สวม​อยู่​บน​หัว​และ​กำไล​ที่​แขน​ของ​เขา​มา​ที่​นี่​ให้​กับ​ท่าน​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า”
11แล้ว​ดาวิด​และ​คน​ของ​เขา​ทั้งหมด​ที่​อยู่​กับ​เขา​ก็​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​เอง 12พวก​เขา​ร้องไห้​ด้วย​ความ​เศร้าโศก​และ​อด​อาหาร​จน​กระทั่ง​ถึง​เย็น​ให้​กับ​ซาอูล และ​โยนาธาน​ลูกชาย​ของ​ซาอูล และ​ให้​กับ​กองทัพ​ของ​พระยาห์เวห์ รวมทั้ง​ครอบครัว​ของ​ชาว​อิสราเอล เพราะ​พวก​เขา​ต่าง​ก็​ล้ม​ตาย​ลง​ด้วย​ดาบ
13ดาวิด​ถาม​ชาย​หนุ่ม​ที่​นำ​เรื่อง​นี้​มา​เล่า​ให้​เขา​ฟัง​ว่า “เจ้า​มา​จาก​ที่​ไหน”
เขา​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​ลูก​ของ​ชาว​ต่างชาติ เป็น​ชาว​อามาเลค”
14ดาวิด​ถาม​เขา​ว่า “ทำไม​เจ้า​ถึง​ไม่​กลัว​ที่​จะ​ยก​มือ​ขึ้น​ทำลาย​ผู้ที่​พระยาห์เวห์​ได้​เจิม​ไว้”
15แล้ว​ดาวิด​ก็​เรียก​คน​ของ​เขา​มา​คน​หนึ่ง​และ​บอก​ว่า “นำ​ตัว​มัน​ไป​ตี​ให้​ตาย” ดังนั้น​คน​ของ​เขา​จึง​นำ​ตัว​ชาย​คน​นั้น​ไป​ทุบ​ตี​จน​ตาย 16เพราะ​ดาวิด​พูด​กับ​เขา​ว่า “ที่​เจ้า​ต้อง​ตาย​นี้​ก็​เป็น​ความผิด​ของ​เจ้า​เอง#1:16 ที่​เจ้า​ต้อง​ตาย … เจ้า​เอง หรือ​แปล​ตรงๆ​ได้​ว่า “เลือด​ของ​เจ้า​ตก​อยู่​บน​หัว​ของ​เจ้า​เอง” เพราะ​ปาก​ของ​เจ้า​ได้​ปรักปรำ​เจ้า​ตอน​ที่​เจ้า​พูด​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ได้​ฆ่า​คน​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​เจิม​ไว้’”
บทเพลง​ไว้ทุกข์​ให้​ซาอูล​และ​โยนาธาน
17ดาวิด​แต่ง​เพลง​ไว้อาลัย​ให้​กับ​ซาอูล​และ​โยนาธาน​ลูกชาย​ของ​ซาอูล 18ดาวิด​สั่ง​ให้​สอน​บทเพลง​ไว้อาลัยนี้​ให้​กับ​คน​ยูดาห์ (เพลง​นี้​มี​ชื่อ​ว่า “คัน​ธนู”#1:18 เพลง​นี้​มี​ชื่อ​ว่า “คัน​ธนู” สำเนา​ฉบับ​ฮีบรู จุดนี้​เข้าใจ​ยาก ส่วน​สำเนา​กรีก​โบราณ​ไม่​มี​จุด​นี้ และ​ถูก​เขียน​ไว้​ใน “หนังสือ​ยาชาร์”#1:18 หนังสือ​ยาชาร์ เป็น​หนังสือ​ที่​บันทึก​เรื่องราว​เกี่ยวกับ​สงคราม​ทั้งหลาย​ของ​อิสราเอล)
19“อิสราเอล​เอ๋ย ศักดิ์ศรี​ของ​เจ้า​นอน​ตาย​ตาม​เนินเขา​ทั้งหลาย​ของ​เจ้า
ผู้​กล้าหาญ​เหล่า​นั้น​ได้​ล้ม​ตาย​ลง
20อย่า​พูด​ถึง​เรื่องนี้​ใน​เมือง​กัท#1:20 กัท เมือง​หลวง​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย
อย่า​ประกาศ​เรื่องนี้​บน​ถนน​ใน​เมือง​อัชเคโลน#1:20 เมือง​อัชเคโลน เมือง​หนึ่ง​ใน 5 เมือง​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย
ไม่​อย่าง​นั้น บรรดา​สาวๆ​ของ​ชาว​ฟีลิสเตีย​จะ​ดีใจ
ไม่​อย่าง​นั้น บรรดา​สาวๆ​ของ​ผู้​ที่​ไม่​ได้​เข้า​พิธีขลิบ#1:20 ผู้​ที่​ไม่​ได้​เข้า​พิธีขลิบ หรือ “ชาว​ต่างชาติ” แสดง​ว่า​ชาว​ฟีลิสเตีย​ไม่​ได้​มี​ส่วน​ร่วม​ใน​ข้อตกลง​ของ​ชาว​อิสราเอล​ที่​ทำ​กับ​พระเจ้า จะ​ร่าเริง
21ไอ้​เทือกเขา​ของ​กิลโบอา
ขอ​อย่า​ให้​มี​ทั้ง​น้ำค้าง​และ​ฝน​ตกลง​บน​เจ้า​อีก​เลย
ขอ​อย่า​ให้​ท้องทุ่ง​ออก​ผลผลิต​มา​สำหรับ​เป็น​เครื่อง​ถวาย
เพราะ​ที่นั่น โล่​ของ​ผู้​กล้า​ได้​ถูก​ทำ​ให้​เสื่อม​ไป
โล่​ของ​ซาอูล​ไม่​มี​วัน​ถูก​ลูบ​ด้วย​น้ำมัน​อีก​แล้ว
22คัน​ธนู​ของ​โยนาธาน​ทำ​ให้​เลือด​ของ​ผู้ที่​ถูก​ฆ่า​หลั่งไหล
ดาบ​ของ​ซาอูล​เสียบ​เข้า​ไป​ใน​ไขมัน​ของ​ผู้ที่​แข็งแกร่ง
และ​ไม่​ได้​กลับ​มา​เปล่าๆ​จาก​การศึก
23ซาอูล​และ​โยนาธาน
ตอน​มี​ชีวิต​อยู่​ทั้ง​สอง​ก็​รัก​กัน​และ​เอื้อเฟื้อ​ต่อ​กัน
ตอน​ตาย​พวก​เขา​ก็​ไม่​ได้​ถูก​แยก​จาก​กัน
พวก​เขา​ว่องไว​กว่า​นก​อินทรี
พวก​เขา​แข็งแรง​ยิ่งกว่า​สิงโต
24สาวๆ​ของ​อิสราเอล​ทั้งหลาย ร้องไห้​ให้​กับ​ซาอูล​เถิด
ซาอูล​แต่งกาย​ของ​พวก​ท่าน​อย่าง​หรูหรา​ด้วย​เสื้อ​สีเลือดหมู
ซาอูล​ประดับ​เสื้อผ้า​ของ​พวก​ท่าน​ด้วย​ทองคำ
25ผู้​กล้าหาญ​เหล่า​นั้น​ได้​ล้ม​ตาย​ลง
ใน​ท่ามกลาง​ศึก​สงคราม
โยนาธาน​ถูก​ฆ่า​นอน​ตาย​อยู่​บน​เนิน​สูง​ของ​พวก​ท่าน
26พี่​โยนาธาน​เอ๋ย ข้าพเจ้า​ร้องไห้​คร่ำ​ครวญ​เพื่อ​ท่าน
ข้าพเจ้า​รัก​ท่าน​มาก
ความรัก​ของ​ท่าน​ที่​ให้​กับ​ข้าพเจ้า​นั้น​วิเศษ​นัก
วิเศษ​ยิ่ง​กว่า​ความรัก​ของ​ผู้หญิง
27ผู้​กล้าหาญ​เหล่า​นั้น​ได้​ล้ม​ตาย​ลง
พวก​อาวุธ​สงคราม​ได้​พินาศ​ไป”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

2 ซามูเอล 1: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

YouVersion ใช้คุกกี้สำหรับการปรับแต่งการใช้งาน และประสบการณ์ของคุณ การที่คุณได้ใช้เว็บไซต์ของเรา ถือเป็นการที่คุณยอมรับวัตถุประสงค์ของการใช้คุกกี้ ซึ่งมีคำอธิบายอยู่ในนโยบายความเป็นส่วนตัวของเรา