2 พงศาวดาร 20:5-13

แล้ว​เยโฮชาฟัท​ยืน​ขึ้น​ใน​ที่​ชุมนุม​ของ​ชาว​ยูดาห์​และ​ของ​เมือง​เยรูซาเล็ม​ที่​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ ตรง​ด้านหน้า​ของ​ลาน​แห่ง​ใหม่นั้น และ​พูด​ว่า “ข้าแต่​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​แห่ง​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา พระองค์​คือ​พระเจ้า​ที่​อยู่​บน​สวรรค์ พระองค์​ปกครอง​เหนือ​อาณาจักร​ของ​ชนชาติ​ทุกชนชาติ พลัง​และ​อำนาจ​อยู่​ใน​มือ​ของ​พระองค์ ไม่​มี​ใคร​ที่​จะ​ต่อ​ต้าน​พระองค์​ได้ ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​พวกเรา พระองค์​ได้​ขับไล่​ประชาชน​ของ​แผ่นดินนี้​ออก​ไป​ต่อหน้า​ชาว​อิสราเอล​ที่​เป็น​ประชาชน​ของ​พระองค์ และ​ยก​แผ่นดินนี้​ให้​กับ​ลูกหลาน​ของ​อับราฮัม​ตลอดไป อับราฮัม​ที่​เป็น​เพื่อน​ของ​พระองค์ ลูกหลาน​ของ​เขา​ได้​เข้า​มา​อาศัย​อยู่​ใน​ดินแดนนี้ และ​ได้​สร้าง​วิหาร​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ไว้เพื่อ​เป็น​เกียรติ​ให้​กับ​ชื่อ​ของ​พระองค์ พวกเขา​พูด​ว่า ‘ถ้า​มี​ความ​หายนะ​อย่าง​ใหญ่หลวง​เกิดขึ้น​กับ​พวกเรา ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ดาบ​แห่ง​การ​ตัดสิน หรือ​โรค​ระบาด​หรือ​ความ​อดอยาก พวกเรา​จะ​มา​ยืน​อยู่​ต่อหน้า​พระองค์​ที่​วิหารนี้ ซึ่ง​เป็น​ที่​ที่​ชื่อ​ของ​พระองค์​สถิตอยู่ และ​พวกเรา​จะ​ร้อง​ต่อ​พระองค์​ถึง​ความทุกข์​ของ​พวกเรา และ​พระองค์​ก็​จะ​ได้ยิน​และ​ช่วยกู้​พวกเรา’ ตอนนี้ คน​พวกนี้​ที่​มา​จาก​อัมโมน โมอับ​และ​จาก​ภูเขา​เสอีร์ ซึ่ง​เป็น​ดินแดน​ที่​พระองค์​ห้าม​ไม่​ให้​ชาว​อิสราเอล​ไป​บุกรุก ตอน​ที่​พวกเขา​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์ ดังนั้น ชนชาติ​อิสราเอล​จึง​ได้​หันเห​ไป​จาก​ชนชาติ​เหล่านี้​และ​ไม่​ได้​ทำลาย​พวกมัน ดูสิ​ว่า​พวกเขา​ตอบแทน​พวกเรา​ด้วย​การ​มา​ขับไล่​พวกเรา​ออก​จาก​แผ่นดิน​ที่​พระองค์​ให้​พวกเรา​ไว้​เป็น​มรดก ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​พวกเรา พระองค์​จะ​ไม่​ตัดสิน​พวกเขาหรือ ลำพัง​พวกเรา​ไม่​มี​พละกำลัง​เพียงพอ​ที่​จะ​ไป​เผชิญหน้า​กับ​กองทัพ​ขนาด​มหึมา​ที่​กำลัง​จะ​เข้า​มา​โจมตี​พวกเราได้ พวกเรา​ไม่​รู้​จะ​ทำ​อย่างไรแล้ว แต่​ตา​ของ​พวกเรา​มอง​หา​ความ​ช่วยเหลือ​จาก​พระองค์” ชาว​ยูดาห์​ทั้งหมด​กับ​เมีย​ของ​พวกเขา​และ​ลูกๆ​รวมทั้ง​เด็ก​เล็กๆ​ได้​มา​ยืน​อยู่​ที่นั่น​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์