สดุดี 107
107
บรรพ 5
(สดด.107-150)
จงขอบพระคุณพระเจ้า ที่ทรงช่วยให้พ้นจากความลำบาก
1จงขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะพระองค์ประเสริฐ
เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิตย์# 1 พศด.16:24; 2 พศด.5:13; 7:3; อสร.3:11; สดด.100:5; 106:1; 118:1; 136:1; ยรม.33:11
2ให้ผู้ที่พระยาห์เวห์ทรงไถ่ไว้แล้วกล่าวดังนั้นเถิด
คือผู้ที่ทรงไถ่ไว้จากมือของคู่อริ
3และทรงรวบรวมเข้ามาจากแผ่นดินทั้งหลาย
จากตะวันออกและจากตะวันตก
จากเหนือและจากใต้
4บ้างก็พเนจรอยู่ในถิ่นทุรกันดารในที่แห้งแล้ง
หาไม่พบทางที่จะเข้านครซึ่งพอจะอาศัยได้
5หิวโหยและกระหาย
จิตใจพวกเขาก็อ่อนระอาอยู่ภายใน
6เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์
แล้วพระองค์ทรงช่วยกู้เขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ
7พระองค์ทรงนำเขาทั้งหลายไปในทางตรง
จนเขามาถึงนครซึ่งพอจะอาศัยได้
8ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย
9เพราะพระองค์ทรงให้ผู้ที่กระหายได้อิ่มเอม
และผู้ที่หิว พระองค์ทรงให้เขาหนำใจด้วยของดี
10บ้างก็นั่งอยู่ในความมืดและเงามัจจุราช
ถูกขังอยู่ด้วยความทุกข์ยากและติดตรวน
11เพราะพวกเขากบฏต่อพระวจนะของพระเจ้า
และหยามคำปรึกษาขององค์ผู้สูงสุด
12พระองค์ทรงทำให้ใจของเขาทั้งหลายถ่อมลงด้วยงานหนัก
เขาสะดุดและไม่มีใครช่วย
13เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์
แล้วพระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ
14พระองค์ทรงนำเขาทั้งหลายออกมาจากความมืดและเงามัจจุราช
และทรงหักโซ่ตรวนที่ล่ามตัวเขาให้ขาดสะบั้น
15ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย
16เพราะพระองค์ทรงพังประตูทองสัมฤทธิ์
และทรงตัดซี่ลูกกรงเหล็กเสีย
17บ้างก็เป็นคนโง่ เพราะทางแห่งการละเมิดของพวกเขา
และเพราะความชั่วของพวกเขา พวกเขาต้องทนทุกข์
18เขาทั้งหลายรังเกียจอาหารทุกชนิด
และเข้าไปใกล้ประตูความตาย
19เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์
แล้วพระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นจากความทุกข์ใจ
20พระองค์ทรงใช้พระวจนะของพระองค์ไปรักษาเขาทั้งหลาย
และทรงช่วยกู้เขาจากหลุมมรณา
21ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย
22และให้เขาทั้งหลายถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณ
และเล่าพระราชกิจของพระองค์ด้วยการร้องเพลงอย่างชื่นบาน
23บ้างก็ลงเรือไปในทะเล
ทำอาชีพอยู่บนน้ำกว้างใหญ่
24เขาทั้งหลายได้เห็นพระราชกิจของพระยาห์เวห์
คือการอัศจรรย์ต่างๆ ในที่น้ำลึก
25เพราะพระองค์ทรงบัญชาให้เกิดลมพายุ
ซึ่งโหมให้คลื่นทะเลกำเริบ
26คนเหล่านั้นถูกซัดขึ้นไปสู่ท้องฟ้า และลงไปสู่ที่ลึก
จิตใจของเขาฝ่อไปในเหตุร้ายของเขา
27เขาทั้งหลายถลาและโซเซไปอย่างคนเมา
และหมดปัญญา
28เมื่อมีความทุกข์ลำบาก เขาทั้งหลายได้ร้องทูลพระยาห์เวห์
แล้วพระองค์ทรงนำเขาออกจากความทุกข์ใจ
29พระองค์ทรงทำให้พายุสงบลง
และคลื่นทะเลก็นิ่ง
30แล้วเขาทั้งหลายก็ยินดีเพราะมีความสงบ
และพระองค์ทรงนำเขามาถึงเมืองท่าที่เขาปรารถนา
31ให้เขาทั้งหลายขอบพระคุณพระยาห์เวห์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์
เพราะการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ที่มีต่อมนุษย์ทั้งหลาย
32ให้เขาทั้งหลายยกย่องพระองค์ในการชุมนุมของประชาชน
และสรรเสริญพระองค์ในที่ประชุมของผู้อาวุโส
33พระองค์ทรงเปลี่ยนแม่น้ำให้เป็นถิ่นทุรกันดาร
น้ำพุให้เป็นดินแห้งผาก
34แผ่นดินที่มีผลดกให้เป็นที่ร้างเปล่าและเค็ม
เพราะความชั่วร้ายของชาวแผ่นดินนั้น
35พระองค์ทรงเปลี่ยนถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำ
แผ่นดินแห้งผากให้เป็นน้ำพุ
36และพระองค์ทรงให้คนหิวโหยอาศัยที่นั่น
และพวกเขาสถาปนานครซึ่งพอจะอาศัยได้
37เขาทั้งหลายหว่านนา และปลูกสวนองุ่น
และได้ผลดกมาก
38พระองค์ทรงอวยพรเขาทั้งหลาย เขาจึงทวีผลมากยิ่ง
และพระองค์มิได้ทรงให้สัตว์ของเขาลดจำนวนลง
39เมื่อเขาทั้งหลายถูกลดทอนจำนวนลงและถูกเหยียดให้ต่ำ
โดยการบีบบังคับกับความยากลำบากและความทุกข์โศก
40พระองค์ทรงเทความดูหมิ่นลงบนเจ้านาย
ทรงทำให้พวกเขาพเนจรไปในที่ร้างเปล่าซึ่งไม่มีหนทาง
41แต่พระองค์ทรงยกคนขัดสนขึ้นจากความทุกข์ยาก
และทรงทำให้ครัวเรือนของพวกเขามากอย่างฝูงแพะแกะ
42คนเที่ยงธรรมเห็นและยินดี
และความโหดร้ายทั้งปวงก็ปิดปากของมัน
43ผู้ใดมีปัญญาก็ให้เขาฟังสิ่งเหล่านี้
ให้เขาพิจารณาถึงความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สดุดี 107: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้