สดุดี 104:16-35

บรรดาต้นไม้ของพระยาห์เวห์ได้อิ่มหนำ คือต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน ซึ่งพระองค์ได้ทรงปลูกไว้ นกสร้างรังของมันอยู่ในนั้น ส่วนนกยางมีต้นสนสามใบเป็นบ้านของมัน ภูเขาสูงเป็นของเลียงผา หินเป็นที่ลี้ภัยของตัวกระจงผา พระองค์ทรงตั้งดวงจันทร์ให้กำหนดฤดู ดวงอาทิตย์รู้จักเวลาตกของมัน พระองค์ทรงให้เกิดความมืด และนั่นเป็นกลางคืน ในเวลาเช่นนั้น สัตว์ทั้งสิ้นของป่าไม้คลานออกมา สิงโตหนุ่มคำรามหาเหยื่อ และแสวงหาอาหารของมันจากพระเจ้า เมื่อดวงตะวันขึ้น มันก็ไปเสีย ไปนอนอยู่ในถ้ำของมัน มนุษย์ก็ออกไปทำงานของเขา ไปทำภารกิจของเขาจนเวลาเย็น ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระราชกิจของพระองค์มากมายจริงๆ พระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งด้วยพระปัญญา แผ่นดินโลกเต็มไปด้วยสิ่งที่ทรงสร้าง ทะเลอยู่ข้างโน้น ทั้งใหญ่และกว้าง ในนั้นมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วน คือสิ่งมีชีวิตทั้งเล็กและใหญ่ กำปั่นแล่นไปโน่นแน่ะ และเลวีอาธานที่พระองค์ทรงสร้างไว้ให้เล่นในนั้น สิ่งทั้งหมดนี้แหงนหาพระองค์ เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา เมื่อพระองค์ประทาน มันก็เก็บไป เมื่อพระองค์แบพระหัตถ์ออก มันก็อิ่มหนำด้วยของดี เมื่อพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสีย มันก็ลำบากใจ เมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี เมื่อพระองค์ทรงส่งลมหายใจของพระองค์ออกไป มันก็ถูกสร้างขึ้นมา และพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่ ขอพระสิริของพระยาห์เวห์ดำรงอยู่เป็นนิตย์ ขอพระยาห์เวห์ทรงยินดีในบรรดาพระราชกิจของพระองค์ พระองค์ทอดพระเนตรโลก มันก็สั่นสะท้าน พระองค์ทรงแตะต้องภูเขา มันก็มีควันขึ้นมา ข้ามีชีวิตอยู่ตราบใด ข้าจะร้องเพลงถวายพระยาห์เวห์ ขณะข้ายังเป็นอยู่ ข้าจะร้องเพลงสดุดีถวายพระเจ้าของข้า ขอให้การภาวนาของข้าเป็นสิ่งที่พอพระทัย ข้ายินดีในพระยาห์เวห์ ขอให้คนบาปถูกผลาญเสียจากแผ่นดินโลก และขออย่าให้มีคนอธรรมอีกเลย จิตใจของข้าเอ๋ย จงถวายสาธุการแด่พระยาห์เวห์