สุภาษิต 9:1-18

ปัญญาได้สร้างบ้านของเธอแล้ว เธอได้ทำเสาเจ็ดต้นของเธอไว้ เธอได้ฆ่าสัตว์ของเธอ ได้ผสมเหล้าองุ่นของเธอ ได้จัดโต๊ะของเธอแล้วด้วย เธอได้ส่งสาวใช้ของเธอออกไป เธอร้องเรียก จากที่สูงในเมือง ว่า “ใครเป็นคนรู้น้อย ให้เขาหันเข้ามาที่นี่” เธอพูดกับผู้ที่ไม่มีสามัญสำนึก ว่า “มาเถอะ มารับประทานขนมปังของฉัน และดื่มเหล้าองุ่นที่ฉันได้ผสม จงทิ้งความรู้น้อยเสีย และมีชีวิตอยู่ ดำเนินในทางของความรอบรู้นั้นเถิด” ผู้ที่ว่ากล่าวคนที่ชอบเยาะเย้ยจะได้ความอัปยศ และผู้ที่ตักเตือนคนอธรรมจะถูกกล่าวหยาบช้า อย่าตักเตือนคนชอบเยาะเย้ย เพราะเขาจะเกลียดเจ้า จงตักเตือนคนมีปัญญา และเขาจะรักเจ้า จงให้คำสั่งสอนแก่คนมีปัญญาและเขาจะมีปัญญายิ่งขึ้น จงสอนคนชอบธรรมและเขาจะเพิ่มพูนการเรียนรู้ ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา และการรู้จักองค์บริสุทธิ์เป็นความรอบรู้ เพราะโดยปัญญาวันคืนของเจ้าจะทวีขึ้น และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน ถ้าเจ้ามีปัญญา เจ้าก็มีปัญญาเพื่อตนเอง ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนแต่ลำพัง หญิงโง่นั้นส่งเสียงเอ็ดอึง นางเบาปัญญาและไม่รู้อะไรเลย นางนั่งที่ประตูบ้านของนาง บนที่นั่งตามที่สูงของเมือง พลางร้องเรียกผู้ที่ผ่านไป ผู้เดินตรงไปตามทางของเขา ว่า “ใครเป็นคนรู้น้อย ให้เขาหันเข้ามาที่นี่” นางพูดกับผู้ที่ไม่มีสามัญสำนึก ว่า “น้ำที่ขโมยมาหวานดี และอาหารที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย” แต่เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่ที่นั่น และแขกของนางก็อยู่ในห้วงลึกของแดนคนตาย