สุภาษิต 19:1-14

คนยากจนผู้ดำเนินในความซื่อสัตย์ ดีกว่าคนพูดตลบตะแลงซึ่งเป็นคนโง่ ถ้าคนไม่มีความรู้ก็ไม่ดี และคนที่เร่งเท้าก็มักผิดพลาด ความโง่ของคนทำลายทางของเขาเอง และใจของเขาก็เกรี้ยวกราดต่อพระยาห์เวห์ ทรัพย์สมบัติทำให้มีเพื่อนมากมาย แต่คนยากจนก็ถูกเพื่อนตีจาก พยานเท็จจะถูกลงโทษ และคนพูดปดจะหนีไม่พ้น คนมากมายประจบเจ้านาย และทุกคนก็เป็นมิตรกับผู้ให้ของกำนัล พี่น้องทั้งหมดของคนยากจนก็ยังเกลียดเขา แล้วเพื่อนจะยิ่งหนีห่างจากเขาสักเท่าไร แม้เขาตามไปวิงวอน แต่พวกเขาก็หายหน้ากันไปหมด คนที่ได้ปัญญาก็รักตนเอง คนที่รักษาความเข้าใจไว้จะเจริญรุ่งเรือง พยานเท็จจะถูกลงโทษ และคนพูดปดจะพินาศ ที่คนโง่จะกินอยู่อย่างหรูหราก็ไม่เหมาะอยู่แล้ว ที่ทาสจะปกครองเจ้านายก็ยิ่งไม่เหมาะมากกว่านั้นอีก ความฉลาดของมนุษย์ทำให้เขาโกรธช้า และการให้อภัยความผิดก็เป็นศักดิ์ศรีแก่เขา พระพิโรธของพระราชาเหมือนเสียงคำรามของสิงห์หนุ่ม แต่ความโปรดปรานของพระองค์เหมือนน้ำค้างบนหญ้า บุตรโง่เขลาเป็นความหายนะแก่บิดา และภรรยาขี้ทะเลาะก็เหมือนน้ำฝนย้อยหยดไม่หยุด บ้านกับทรัพย์สมบัติเป็นมรดกมาจากบิดา แต่ภรรยาที่ฉลาดมาจากพระยาห์เวห์