กันดารวิถี 27:1-11

บุตรหญิงทั้งหลายของเศโลเฟหัดมาเข้าพบ (เศโลเฟหัดเป็นบุตรของเฮเฟอร์ ผู้เป็นบุตรของกิเลอาด ผู้เป็นบุตรของมาคีร์ ผู้เป็นบุตรของมนัสเสห์ จากตระกูลของมนัสเสห์บุตรของโยเซฟ ชื่อบุตรหญิงทั้งหลายของเขาคือมาลาห์ โนอาห์ โฮกลาห์ มิลคาห์ และทีรซาห์) พวกเขามายืนอยู่ต่อหน้าโมเสสและเอเลอาซาร์ปุโรหิต ต่อหน้าบรรดาผู้นำ และต่อหน้าชุมนุมชนทั้งหมดที่ประตูเต็นท์นัดพบ กล่าวว่า “พ่อของเราตายในถิ่นทุรกันดาร แต่ท่านไม่ได้อยู่ในกลุ่มชนที่ชุมนุมกันต่อสู้พระยาห์เวห์ในกลุ่มของโคราห์ ท่านเสียชีวิตเพราะบาปของตน และท่านไม่มีลูกชาย ทำไมจึงลบชื่อพ่อของเราจากตระกูลของท่านเพราะเหตุที่ท่านไม่มีลูกชาย? ขอโปรดให้มรดกแก่เราท่ามกลางพี่น้องของพ่อเราด้วย” โมเสสจึงนำเรื่องของพวกเขาทูลเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “บุตรหญิงของเศโลเฟหัดพูดถูกแล้ว เจ้าจงให้กรรมสิทธิ์ที่ดินเป็นมรดกแก่เขาทั้งหลายท่ามกลางพี่น้องบิดาของเขา และให้มรดกบิดาของพวกเขาตกทอดมาถึงเขา และเจ้าจงกล่าวกับคนอิสราเอลว่า ‘ถ้าชายคนหนึ่งตายและไม่มีบุตรชาย ก็ให้มรดกของเขาตกทอดไปยังบุตรหญิงของเขา และถ้าเขาไม่มีบุตรหญิง จงให้มรดกของเขาแก่พี่น้องของเขา และถ้าเขาไม่มีพี่น้อง จงให้มรดกของเขาแก่พี่น้องบิดาของเขา และถ้าบิดาของเขาไม่มีพี่น้อง จงให้มรดกแก่ญาติที่ถัดจากเขาไปในตระกูลของเขา และญาติคนนั้นจะถือกรรมสิทธิ์ ให้เป็นกฎเกณฑ์และกฎหมายแก่ประชาชนอิสราเอลตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาโมเสสไว้”