กันดารวิถี 12:10-15

เมื่อเมฆลอยพ้นเต็นท์ไป ดูสิ มิเรียมก็เป็นโรคเรื้อนขาวเหมือนหิมะ อาโรนหันไปดูมิเรียม และนี่แน่ะ นางเป็นโรคเรื้อน อาโรนจึงพูดกับโมเสสว่า “เจ้านายของข้าพเจ้า ขออย่าถือโทษบาปของเรา ซึ่งเป็นความเขลาและเป็นความบาปของเรา ขออย่าให้มิเรียมเป็นเหมือนคนที่ตายแล้ว เหมือนผู้ซึ่งคลอดจากครรภ์มารดาที่เนื้อกุดไปครึ่งหนึ่ง” แล้วโมเสสร้องทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงรักษานาง ข้าพระองค์ขอวิงวอนต่อพระองค์” และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “ถ้าพ่อของนางถ่มน้ำลายรดหน้านาง นางจะอับอายอยู่เจ็ดวันไม่ใช่หรือ? จงกักนางไว้นอกค่ายเจ็ดวัน หลังจากนั้นจึงรับนางกลับเข้ามา” ดังนั้นมิเรียมจึงถูกกักอยู่นอกค่ายเจ็ดวัน และประชาชนก็ไม่ได้ยกออกเดินทางจนกว่าจะรับมิเรียมกลับเข้ามาอีก