นาฮูม 1:3-10

พระยาห์เวห์กริ้วช้า และทรงฤทธานุภาพใหญ่ยิ่ง พระยาห์เวห์จะไม่ทรงปล่อยให้คนผิดลอยนวล พระมรรคาของพระองค์อยู่ในพายุหมุนและพายุ และเมฆเป็นผงคลีแห่งพระบาทของพระองค์ พระองค์ทรงห้ามทะเล ทรงให้มันเหือดหาย ทรงให้แม่น้ำทั้งหลายแห้งไป บาชานกับคารเมลก็เหี่ยว และแขนงอ่อนๆ ของเลบานอนก็เฉาไป ภูเขาทั้งหลายสั่นสะเทือนเฉพาะพระพักตร์พระองค์ และบรรดาเนินเขาก็หลอมละลายไป แผ่นดินก็สั่นสะท้านเฉพาะพระพักตร์พระองค์ เออ ทั้งโลกและทุกคนที่อยู่ในโลกด้วย ใครจะต้านทานพระพิโรธของพระองค์ได้? ใครจะทนความร้อนแรงแห่งความกริ้วของพระองค์ได้? พระพิโรธของพระองค์พลุ่งออกมาอย่างกับไฟ โดยพระองค์ ศิลาก็แตก พระยาห์เวห์ประเสริฐ ทรงเป็นที่กำบังแข็งแกร่งในวันยากลำบาก พระองค์เอาพระทัยใส่ผู้ที่เข้ามาลี้ภัยอยู่ในพระองค์ ด้วยน้ำท่วมหลาก พระองค์จะทรงทำลายศัตรูของพระองค์ให้ย่อยยับไป และจะทรงไล่ศัตรูของพระองค์เข้าไปในความมืด พวกเจ้าคิดอุบายอันใดต่อสู้พระยาห์เวห์? พระองค์จะทรงทำลายให้ย่อยยับไป ความทุกข์ยากจะไม่โผล่ขึ้นเป็นครั้งที่สอง พวกเขาเหมือนพงหนามที่เกี่ยวกันยุ่ง และเหมือนคนเมาเหล้า พวกเขาจะถูกเผาผลาญสิ้นเหมือนตอข้าวที่แห้งผาก