โยบ 6
6
โยบตอบว่าคำบ่นของตนเหมาะสมแล้ว
1แล้วโยบตอบว่า
2“โอ ข้าอยากให้ชั่งดูความทุกข์ใจของข้า
และเอาภัยพิบัติของข้าใส่ในตราชูด้วย
3ก็จะหนักกว่าทรายในทะเล
เพราะเหตุนี้ ข้าจึงพูดไม่ยั้งคิด
4เพราะธนูขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ก็อยู่ในตัวข้า
จิตวิญญาณข้าดื่มพิษของมัน
บรรดาสิ่งน่ากลัวจากพระเจ้าเรียงแถวเข้าหาข้า
5ลาป่าร้องเมื่อมันมีหญ้าหรือ?
วัวผู้ร้องเมื่อมันมีฟางหรือ?
6จะกินของจืดโดยไม่ใส่เกลือได้หรือ?
หรือไข่ขาว#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ผักเบี้ยใหญ่ อาจหมายถึงพืชอวบน้ำที่ขึ้นอยู่ตามถิ่นทุรกันดารแห่งยูดาห์จะมีรสชาติอะไร?#ความหมายในภาษาฮีบรูของวรรคนี้ไม่ชัดเจน
7ข้าไม่ยอมแตะต้องของเหล่านั้น
มันเป็นเหมือนอาหารที่ข้ารังเกียจ#ความหมายในภาษาฮีบรูของวรรคนี้ไม่ชัดเจน
8“โอ ข้าอยากจะได้ตามที่ทูลขอ
ขอพระเจ้าประทานตามที่ข้าปรารถนา#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ประทานความหวังของข้า
9คือพระเจ้าพอพระทัยที่จะขยี้ข้า
คือพระองค์จะเหยียดพระหัตถ์และตัดข้าออกเสีย
10นี่จะเป็นการปลอบโยนใจข้า
ข้าจะเต้นโลด แม้เจ็บปวดแสนสาหัส
เพราะข้ามิได้ปฏิเสธพระวจนะขององค์บริสุทธิ์นั้น
11ข้ามีกำลังอะไรที่ข้าจะคอย?
และอะไรเป็นปลายทางของข้าที่ข้าจะต้องอดทน?
12กำลังของข้าเป็นกำลังของหินหรือ?
เนื้อของข้าเป็นเนื้อทองสัมฤทธิ์หรือ?
13ที่จริงข้าไม่มีความช่วยเหลือในตัวข้าเลย
สติปัญญาก็พรากไปจากข้า
14“ผู้ใดหน่วงเหนี่ยวความเมตตาไว้จากเพื่อน
ก็ทอดทิ้งความยำเกรงองค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
15พี่น้องของข้า#ในที่นี้ หมายถึง มิตรสหายของโยบก็เชื่อถือไม่ได้อย่างห้วย
อย่างลำห้วยที่น้ำไหลล้น
16ซึ่งมืดทึบไปด้วยน้ำแข็ง
และหิมะซ่อนตัวอยู่ในนั้น
17ในฤดูร้อน มันก็หายไป
เมื่อร้อน มันก็อันตรธานไปจากที่ของมัน
18กองคาราวานหันออกจากทางของตน
พวกเขาขึ้นไปยังที่ร้างเปล่า และพินาศ
19กองคาราวานแห่งเทมามองหาน้ำ
กลุ่มคนเดินทางแห่งเชบารอคอย
20เพราะพวกเขามั่นใจ จึงต้องอับอาย
เขามาถึงที่นั่นและตกตะลึง
21บัดนี้ ท่านทั้งหลายเป็นอย่างนั้นสำหรับข้า#แปลได้อีกว่า บัดนี้ ท่านทั้งหลายไม่ได้ช่วยอะไร
พวกท่านเห็นสิ่งที่สยองขวัญ#หมายถึง หายนะของโยบก็กลัว
22ข้าพูดหรือว่า ‘ขอของกำนัลข้าหน่อย’?
หรือพูดว่า ‘ขอสินบนจากทรัพย์ของท่านให้ข้า’?
23หรือว่า ‘ขอช่วยกู้ข้าจากมือของปฏิปักษ์’?
หรือว่า ‘ขอไถ่ข้าจากมือของผู้บีบบังคับ’?
24“สอนข้าซี แล้วข้าจะเงียบ
ขอทำให้ข้าเข้าใจว่าข้าผิดตรงไหน
25คำซื่อตรงมีอำนาจมากจริงๆ
แต่คำตำหนิของท่านตำหนิอะไร?
26ท่านคิดว่าท่านตำหนิถ้อยคำได้หรือ
เมื่อคำกล่าวของคนสิ้นหวังเป็นเพียงลม?
27เออ ท่านทั้งหลายคงจะได้จับฉลากเอาลูกกำพร้าพ่อ
และต่อรองเอาเพื่อนของท่านเหมือนเป็นสินค้า
28“แต่บัดนี้ ขอมองดูข้า
เพราะข้าจะไม่โกหกต่อหน้าท่าน
29โปรดหันมาคิดใหม่ อย่าทำผิดเลย
เออ หันมาคิดใหม่เถอะ ข้ายังถูกอยู่
30ลิ้นข้าพูดสิ่งใดผิดหรือ?
ข้าไม่รู้ซึ้งถึงภัยพิบัติหรือ?
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 6: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้