เยเรมีย์ 48
48
การพิพากษาโมอับ
1เกี่ยวกับโมอับ# อสย.15:1-16:14; 25:10-12; อสค.25:8-11; อมส.2:1-3; ศฟย.2:8-11
พระยาห์เวห์จอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า
“วิบัติแก่เนโบ เพราะเป็นที่ถูกทิ้งร้าง
เมืองคีริยาธาอิมต้องอับอาย มันถูกยึดแล้ว
ป้อมปราการก็ต้องอับอายและพังลง
2ไม่มีการสรรเสริญโมอับอีก
แล้วในเมืองเฮชโบนนั้น เขาคิดอุบาย#เป็นการเล่นคำในภาษาฮีบรูซึ่งมีเสียงคล้ายกับ เฮชโบนต่อสู้โมอับว่า
‘มาเถอะ ให้เราตัดมันออกเสียอย่าให้เป็นชนชาติ’
เมืองมัดเมนเอ๋ย เจ้าจะถูกทำให้เงียบ#เป็นการเล่นคำในภาษาฮีบรูซึ่งมีเสียงคล้ายกับ มัดเมนเหมือนกัน
ดาบจะไล่ตามเจ้าไป’
3“มีเสียงร้องมาจากเมืองโฮโรนาอิมว่า
‘การล้างผลาญและการทำลายอย่างใหญ่หลวง’
4เมืองโมอับถูกทำลายแล้ว
เด็กๆ ของเธอร้องระงม
5พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่เมืองลูฮีท
ร้องไห้อย่างขมขื่น
ตามทางลงจากเมืองโฮโรนาอิม
เขาได้ยินเสียงร้องคร่ำครวญเพราะถูกทำลาย
6หนีเถิด เอาตัวรอดเถิด
ให้เป็นเหมือนพุ่มสนในถิ่นทุรกันดาร
7เพราะว่าเจ้าได้วางใจในที่กำบังเข้มแข็งและในทรัพย์สมบัติของเจ้า
เจ้าจะต้องถูกยึดด้วย
และพระเคโมชจะต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย
พร้อมกับปุโรหิตและเจ้านายของเขา
8ผู้ทำลายจะมาถึงทุกเมือง
และจะไม่มีเมืองใดรอดพ้นไปได้
ที่ลุ่มจะต้องพินาศ
และที่ราบจะต้องถูกทำลาย
ดังที่พระยาห์เวห์ได้ตรัสไว้
9“จงให้ปีกแก่โมอับ
เพื่อมันจะบินไปเสีย
เมืองต่างๆ ของมันจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า
ไม่มีคนอาศัยอยู่ในนั้นเลย
10“ใครทำงานของพระยาห์เวห์อย่างไม่เอาใจใส่ คนนั้นจะถูกสาป คนที่กันไม่ให้ดาบของตนทำให้โลหิตตก คนนั้นก็ถูกสาป
11“โมอับสบายตั้งแต่หนุ่มๆ มา
และนิ่งอยู่บนตะกอนของตน
มันไม่ได้ถูกถ่ายออกจากภาชนะนี้ไปยังภาชนะนั้น
หรือต้องถูกกวาดไปเป็นเชลย
ดังนั้นรสจึงยังอยู่ในนั้น
และกลิ่นก็ไม่เปลี่ยนแปลง”
12พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เพราะฉะนั้น นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อเราจะส่งผู้ถ่ายเทมายังเขาเพื่อถ่ายเทเขา และเทภาชนะของเขาให้เกลี้ยง และทุบไหของเขาให้แตกเป็นชิ้นๆ 13แล้วโมอับก็จะต้องอับอายเพราะพระเคโมชอย่างที่พงศ์พันธุ์อิสราเอลต้องอับอายเพราะเมืองเบธเอล ซึ่งเป็นที่วางใจของเขา
14“เจ้าพูดได้อย่างไรว่า
‘เราเป็นพวกวีรชนและนักรบกล้าหาญในสงคราม’
15ผู้ทำลายโมอับและเมืองต่างๆ ของมันขึ้นมาแล้ว
และคนหนุ่มๆ ที่เก่งที่สุดของเมืองก็ลงไปเพื่อถูกฆ่า
กษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้แหละ
16ภัยพิบัติของโมอับมาใกล้แล้ว
และความทุกข์ใจของเขามาถึงอย่างรวดเร็ว
17บรรดาท่านที่อยู่รอบเขา จงเสียใจเพราะเขาเถิด
ทั้งคนที่รู้จักชื่อเขาด้วย
จงกล่าวว่า ‘ธารพระกร#คำราชาศัพท์หมายถึง ไม้เท้าอันทรงฤทธิ์หักเสียแล้ว
คือคทาอันรุ่งโรจน์นั้น’
18“ชาวเมืองผู้อาศัยในดีโบนเอ๋ย
จงลงมาจากศักดิ์ศรีของเจ้า
และนั่งบนดินที่แตกระแหง
เพราะผู้ทำลายโมอับได้มาสู้กับเจ้า
เขาได้ทำลายที่กำบังเข้มแข็งของเจ้าแล้ว
19ชาวเมืองอาโรเออร์เอ๋ย
จงยืนเฝ้าอยู่ข้างทาง
จงถามผู้ชายที่หนีมาและผู้หญิงที่รอดพ้นมา
ว่า ‘เกิดอะไรขึ้น?’
20โมอับต้องอับอาย เพราะมันแตกเสียแล้ว
จงคร่ำครวญและร้องไห้
จงประกาศทั่วแถบแม่น้ำอารโนนว่า
โมอับถูกทิ้งร้างเสียแล้ว
21“การพิพากษาได้ตกมาเหนือที่ราบเหนือโฮโลน ยาซาห์ เมฟาอาท 22ดีโบน เนโบ เบธดิบลาธาอิม 23คีริยาธาอิม เบธกามุล เบธเมโอน 24เคริโอท โบสราห์ และเมืองทั้งสิ้นของแผ่นดินโมอับ ทั้งไกลและใกล้ 25พระยาห์เวห์ตรัสว่า เขาของโมอับถูกตัดออกแล้ว และแขนของมันก็หัก
26“จงทำให้เขามึนเมา เพราะว่าเขาได้พองตัวขึ้นต่อพระยาห์เวห์ เพราะฉะนั้น โมอับจะต้องกลิ้งเกลือกอยู่ในอาเจียนของตัว และเขาจะถูกเยาะเย้ยด้วย 27อิสราเอลไม่ถูกเจ้าเยาะเย้ยหรือ? เจ้าพบเขาอยู่ท่ามกลางโจรหรือ? เจ้าจึงสั่นศีรษะ เมื่อเจ้าพูดถึงเขา
28“ชาวเมืองโมอับเอ๋ย จงออกจากเมือง
ไปอาศัยอยู่ในซอกหิน
จงเป็นเหมือนนกพิราบ
ซึ่งทำรังอยู่ที่ข้างปากถ้ำ
29เราได้ยินถึงความเห่อเหิมของโมอับ
เขาเห่อเหิมมาก
ได้ยินถึงความยโส ความเห่อเหิมของเขา และความจองหองของเขา
และความหยิ่งในใจของเขา
30พระยาห์เวห์ตรัสว่า เรารู้ความโอหังของเขา
การโอ้อวดของเขาเป็นความเท็จ
การกระทำทั้งหลายของเขาก็ไม่เป็นความจริง
31เพราะฉะนั้น เราจึงคร่ำครวญเพื่อโมอับ
เราร่ำร้องเพื่อโมอับทั้งมวล
เราโอดครวญเพื่อคนของคีร์เฮเรส
32เถาองุ่นแห่งสิบมาห์เอ๋ย
เราร้องไห้เพื่อเจ้ามากกว่าเพื่อยาเซอร์
กิ่งทั้งหลายของเจ้ายื่นข้ามทะเล
จนถึงทะเลแห่งยาเซอร์
ผู้ทำลายได้โจมตี
ผลไม้ฤดูร้อนและการเก็บองุ่นของเจ้า
33ความยินดีและความชื่นบานได้ถูกกวาดออกไปเสีย
จากเรือกสวนไร่นาและแผ่นดินของโมอับ
เราได้ทำให้เหล้าองุ่นหยุดไหลจากบ่อย่ำองุ่น
ไม่มีคนย่ำด้วยเสียงโห่ร้องเพราะความชื่นบาน
เสียงโห่ร้องนั้นไม่ใช่เสียงโห่ร้องแห่งความชื่นบาน
34“จากเสียงร้องในเมืองเฮชโบนจนถึงเมืองเอเลอาเลห์ เขาทั้งหลายส่งเสียงร้องไกลถึงเมืองยาฮาสจากโศอาร์ถึงโฮโรนาอิม และเอก-ลัทเชลีชิยาห์เพราะแหล่งน้ำของนิมริมก็เหือดแห้งด้วย 35พระยาห์เวห์ตรัสว่า เราจะนำอวสานมาสู่ผู้ที่ถวายเครื่องบูชาในปูชนียสถานสูง และเผาเครื่องหอมถวายพระของเขาในโมอับ 36เพราะฉะนั้น ใจของเราจึงโอดครวญเพื่อโมอับเหมือนอย่างปี่ และใจของเราโอดครวญเหมือนปี่เพื่อคนเมืองคีร์เฮเรส เพราะฉะนั้น ทรัพย์สมบัติที่เขาได้มาก็พินาศไป
37“ทุกศีรษะก็ถูกโกนและทุกเคราก็ถูกตัด บนมือทั้งปวงก็มีรอยเชือดเฉือน และมีผ้ากระสอบ#เป็นสัญลักษณ์ของการไว้ทุกข์ที่บั้นเอว 38บนหลังคาเรือนทั้งสิ้นของโมอับและตามบรรดาลานเมือง มีแต่เสียงโอดครวญทั่วไป เพราะเราทุบโมอับเหมือนทุบภาชนะที่เราไม่ต้องการ พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ 39โมอับแตกแล้วหนอ เขาทั้งหลายคร่ำครวญ โมอับหันหลังกลับอย่างอับอาย ดังนั้นแหละโมอับได้กลายเป็นที่เยาะเย้ย และเป็นที่หวาดเสียวแก่บรรดาผู้ที่อยู่ล้อมรอบเขา”
40เพราะพระยาห์เวห์ตรัสว่า
“ดูสิ ผู้หนึ่งโฉบลงเหมือนนกอินทรี
และกางปีกออกสู้โมอับ
41เขาจะเอาเมืองต่างๆ ไป
และที่กำบังเข้มแข็งจะถูกยึด
จิตใจของบรรดานักรบแห่งโมอับในวันนั้น
จะเหมือนจิตใจของผู้หญิงซึ่งกำลังเจ็บครรภ์คลอดบุตร
42โมอับจะถูกทำลายและไม่เป็นชนชาติอีกต่อไป
เพราะว่าเขายกตัวขึ้นต่อพระยาห์เวห์
43พระยาห์เวห์ตรัสว่า ชาวเมืองโมอับเอ๋ย
ความสยดสยอง หลุมพราง และกับดัก อยู่ต่อหน้าเจ้า
44ผู้ที่หนีจากความสยดสยอง
จะตกหลุมพราง
และผู้ที่ปีนออกจากหลุมพรางก็จะติดกับ
เพราะเราจะนำสิ่งเหล่านี้มาเหนือโมอับ
ในปีแห่งการลงโทษเขา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
45“ผู้ลี้ภัยได้ไปยืนอยู่อย่างหมดแรง
ในเงาของเมืองเฮชโบน
เพราะว่าไฟออกมาจากเฮชโบน
เปลวไฟออกมาจากเรือนของสิโหน
มันทำลายหน้าผากของโมอับ
กระหม่อมของบรรดาบุตรแห่งความอลเวง
46โมอับเอ๋ย วิบัติแก่เจ้า
ชนชาติแห่งพระเคโมชกำลังวอดวาย
เพราะบรรดาบุตรชายของเจ้าถูกจับไปเป็นเชลย
และบุตรีของเจ้าก็เข้าสู่การเป็นเชลย
47แต่เรายังจะให้โมอับ
กลับสู่สภาพเดิมในกาลต่อไป” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
การพิพากษาโมอับมีเท่านี้
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 48: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้