อิสยาห์ 64:1-11

โอ ขอให้พระองค์ทรงแหวกฟ้าสวรรค์แล้วลงมา เพื่อภูเขาจะสั่นสะเทือนเฉพาะพระพักตร์พระองค์ เหมือนเมื่อไฟติดกองไม้ และเมื่อไฟทำให้น้ำเดือด เพื่อให้ศัตรูของพระองค์รู้จักพระนามพระองค์ เพื่อบรรดาประชาชาติจะตัวสั่นเฉพาะพระพักตร์พระองค์ เมื่อพระองค์ทรงทำสิ่งน่ากลัวที่พวกข้าพระองค์คาดไม่ถึง พระองค์เสด็จลงมา ภูเขาก็สั่นสะเทือนเฉพาะพระพักตร์พระองค์ ตั้งแต่โบราณมา ไม่มีใครเคยได้ยิน หรือได้รับทราบด้วยหู หรือได้เห็นพระเจ้าสักองค์ด้วยตานอกเหนือพระองค์ ผู้ทรงทำการเพื่อผู้รอคอยพระองค์ พระองค์ทรงพบกับเขาผู้ทำความชอบธรรมอย่างชื่นบาน คือพวกที่ระลึกถึงพระองค์ในทางของพระองค์ แต่พระองค์กริ้วเนื่องด้วยพวกข้าพระองค์ทำบาป พวกข้าพระองค์อยู่ในบาปเป็นเวลานาน แล้วพวกข้าพระองค์จะรอดหรือ? ข้าพระองค์ทุกคนกลายเป็นเหมือนสิ่งที่เป็นมลทิน และความชอบธรรมทั้งหมดของพวกข้าพระองค์เหมือนเสื้อผ้าสกปรก ข้าพระองค์ทุกคนเหี่ยวลงเหมือนใบไม้ และความผิดบาปของพวกข้าพระองค์พัดพาพวกข้าพระองค์ไปเหมือนลม ไม่มีใครร้องทูลต่อพระนามของพระองค์ หรือเร้าตัวเองให้ยึดพระองค์ไว้ เพราะพระองค์ซ่อนพระพักตร์ของพระองค์จากพวกข้าพระองค์ และทรงทำให้พวกข้าพระองค์ละลายไปด้วยอำนาจความบาปของพวกข้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ บัดนี้พระองค์ยังเป็นพระบิดาของพวกข้าพระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นดินเหนียว และพระองค์ทรงเป็นช่างปั้น ข้าพระองค์ทุกคนเป็นผลงานของพระหัตถ์พระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่ากริ้วอย่างรุนแรงเลย และอย่าทรงจดจำความผิดบาปไว้เป็นนิตย์ บัดนี้ ขอทรงพิจารณาเถิด ข้าพระองค์ทุกคนเป็นชนชาติของพระองค์ เมืองบริสุทธิ์ทั้งหลายของพระองค์กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร ศิโยนก็กลายเป็นถิ่นทุรกันดาร เยรูซาเล็มกลายเป็นที่ร้าง นิเวศบริสุทธิ์และงดงามของพวกข้าพระองค์ ที่ซึ่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์ กลายเป็นที่ถูกไฟเผาเสียแล้ว และสิ่งมีค่าทั้งหมดของพวกข้าพระองค์กลายเป็นสิ่งที่ถูกทำลาย