อิสยาห์ 28:1-13

วิบัติแก่มงกุฎยโสของพวกขี้เมาแห่งเอฟราอิม และแก่ดอกไม้งดงามและสง่าของเขาที่กำลังร่วงโรย ที่อยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอุดม ซึ่งล้มคว่ำด้วยเหล้าองุ่น นี่แน่ะ องค์เจ้านายทรงมีผู้หนึ่งซึ่งมีกำลังและแข็งแรง เหมือนพายุลูกเห็บ เหมือนลมพายุแห่งการทำลาย เหมือนพายุฝนเชี่ยวกรากที่ไหลบ่า ซึ่งจะเหวี่ยงให้ลงกับดินด้วยมือของเขา มงกุฎยโสของพวกขี้เมาแห่งเอฟราอิม จะถูกเหยียบไว้ใต้เท้า และดอกไม้งดงามและสง่าของเขาที่กำลังร่วงโรย ที่อยู่บนยอดเขาในที่ลุ่มอุดม จะเป็นเหมือนมะเดื่อแรกสุกก่อนฤดูร้อน ที่คนเห็นเข้าก็กินเสีย ทันทีที่ผลมาถึงมือของเขา ในวันนั้น พระยาห์เวห์จอมทัพ จะเป็นมงกุฎงดงาม และจะเป็นมกุฎสง่าแก่คนที่เหลืออยู่แห่งชนชาติของพระองค์ ทั้งจะเป็นความสำนึกในความยุติธรรมแก่ผู้ที่นั่งพิพากษา และเป็นกำลังแก่คนเหล่านั้นซึ่งชนะสงครามที่ประตูเมือง เขาเหล่านี้ซวนเซไปด้วยเหล้าองุ่นเช่นกัน และโซเซไปด้วยเมรัย ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะก็ซวนเซไปด้วยเมรัย เขาทั้งหลายมึนตื้อไปด้วยเหล้าองุ่น เขาโซเซไปด้วยเมรัย พวกเขาเห็นนิมิตผิดไป เขาสะดุดในการตัดสินความ เพราะโต๊ะอาหารทุกโต๊ะล้วนเต็มด้วยสิ่งที่อาเจียนออกมา ไม่มีมุมไหนสะอาดเลย เขาจะสอนความรู้ให้กับใคร? เขาจะอธิบายเนื้อความกับผู้ใด? ให้กับพวกเพิ่งหย่านม? หรือทารกเพิ่งผละจากอกแม่? เพราะเป็นเหมือนเสียงพึมพำที่ฟังไม่รู้เรื่อง เป็นเหมือนเสียงพร่ำบ่นที่ฟังไม่เข้าใจ มีแต่เสียงพร่ำบ่น เสียงพึมพำ แท้จริง โดยริมฝีปากของคนต่างภาษา และด้วยลิ้นของคนต่างด้าว พระองค์จะตรัสกับชนชาตินี้ คือกับพวกที่พระองค์ตรัสว่า “นี่คือการหยุดพัก จงให้การหยุดพักแก่คนเหน็ดเหนื่อย และนี่คือการพักผ่อน” ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ฟัง ดังนั้น พระวจนะของพระยาห์เวห์จึงเป็นเช่นนี้ต่อเขา “คือเป็นเหมือนเสียงพึมพำที่ฟังไม่รู้เรื่อง เป็นเหมือนเสียงพร่ำบ่นที่ฟังไม่เข้าใจ มีแต่เสียงพร่ำบ่น เสียงพึมพำ” เพื่อว่าพวกเขาจะไปและสะดุดลื่นล้มไปข้างหลัง จะแตกหัก และติดบ่วง แล้วถูกจับไป