อิสยาห์ 10:5-19

วิบัติแก่อัสซีเรีย ผู้เป็นตะบองแห่งความกริ้วของเรา และไม้พลองในมือของพวกเขาเป็นความเกรี้ยวกราดของเรา เราใช้เขาไปสู้ประเทศชาติหนึ่งที่ทิ้งพระเจ้า เราบัญชาเขาให้ไปสู้ชนชาติที่เรากริ้ว ให้ไปเอาของริบและฉวยของปล้น และให้เหยียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนบนถนน แต่เขาไม่ได้ตั้งใจเช่นนั้น และจิตใจของเขาก็ไม่ได้คิดอย่างนั้น เพราะในใจของเขาคิดแต่จะทำลาย และทำลายประชาชาติไปไม่ใช่น้อย เพราะเขาพูดว่า “พวกผู้บัญชาการของข้าล้วนเป็นกษัตริย์ไม่ใช่หรือ? เมืองคาลโนก็เหมือนเมืองคารเคมิชไม่ใช่หรือ? เมืองฮามัทก็เหมือนเมืองอารปัดไม่ใช่หรือ? เมืองสะมาเรียก็เหมือนเมืองดามัสกัสไม่ใช่หรือ? เหมือนอย่างที่มือของข้ายื่นไปถึงบรรดาราชอาณาจักรของรูปเคารพ ซึ่งมีรูปเคารพแกะสลักใหญ่กว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย แล้วข้าจะไม่ทำกับเยรูซาเล็มและรูปเคารพของเขา อย่างที่ข้าได้ทำกับสะมาเรียและรูปเคารพของเขาหรือ? ” เมื่อองค์เจ้านายทำพระราชกิจทั้งหมดของพระองค์ที่ภูเขาศิโยนและที่เยรูซาเล็มเสร็จแล้ว พระองค์จะทรงลงโทษการโอ้อวดจากใจจองหองของพระราชาของอัสซีเรีย และการยกตัวด้วยสายตายโสของเขา เพราะเขาว่า “ข้าทำการนี้ด้วยกำลังมือของข้า และด้วยสติปัญญาของข้า เพราะข้ามีความเข้าใจ ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติทั้งหลาย และได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา ข้าเป็นเหมือนผู้ทรงพลังที่ได้ฉุดบรรดากษัตริย์ลงมา มือของข้าได้ฉวยทรัพย์สมบัติของชนชาติทั้งหลาย เหมือนฉวยรังนก และคนเก็บไข่นกที่ถูกทิ้งอย่างไร ข้าก็รวบรวมแผ่นดินโลกทั้งหมดอย่างนั้น ไม่มีใครขยับปีกมาปกป้อง หรืออ้าปากหรือร้องเสียงจ้อกแจ้ก” ขวานจะคุยข่มคนที่ใช้มันจามหรือ? หรือเลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยหรือ? ราวกับว่าไม้ตะบองจะยกผู้ที่ถือมันได้? หรือไม้พลองจะยกผู้ที่ไม่ใช่ท่อนไม้ได้? ฉะนั้น องค์เจ้านาย พระยาห์เวห์จอมทัพ จะทรงให้โรคผอมแห้งมาในหมู่คนกำยำล่ำสันของเขา และจะมีการเผาไหม้ลุกโชนขึ้นใต้ศักดิ์ศรีของเขา เหมือนอย่างกับไฟไหม้ ความสว่างแห่งอิสราเอลจะเป็นไฟ และองค์บริสุทธิ์ของเขาจะเป็นเปลวเพลิง แล้วไฟจะเผาและทำลาย หนามใหญ่และหนามย่อยของเขาในวันเดียว พระองค์จะทรงทำลายศักดิ์ศรีของป่าและสวนผลไม้ของเขา รวมทั้งจิตใจและร่างกาย และจะเป็นเหมือนเมื่อคนป่วยซูบตายไป ต้นไม้ในป่าของเขาจะเหลือน้อยเต็มที จนเด็กนับจำนวนได้