กาลาเทีย 5:1-15

เพื่อเสรีภาพนั้นเองพระคริสต์จึงได้ทรงให้เราเป็นไท เพราะฉะนั้น จงตั้งมั่น และอย่าเข้าเทียมแอกของการเป็นทาสอีกเลย นี่แน่ะ ข้าพเจ้าเปาโล ขอบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าท่านยอมเข้าสุหนัต พระคริสต์จะไม่ทรงเป็นประโยชน์อะไรให้แก่ท่านเลย ข้าพเจ้าขอย้ำให้ทุกคนที่ยอมเข้าสุหนัตทราบอีกว่า เขาถูกผูกมัดให้ประพฤติตามธรรมบัญญัติทั้งสิ้น ท่านทั้งหลายที่ปรารถนาจะถูกชำระให้ชอบธรรมโดยธรรมบัญญัติ ก็ถูกตัดขาดจากพระคริสต์ และหล่นจากพระคุณไปเสียแล้ว เพราะว่าโดยพระวิญญาณและความเชื่อ เราก็รอคอยความชอบธรรมที่เราหวังว่าจะได้รับ เพราะว่าในพระเยซูคริสต์นั้น การเข้าสุหนัตหรือไม่เข้าสุหนัตไม่เกิดประโยชน์อันใด แต่ความเชื่อซึ่งแสดงออกเป็นการกระทำด้วยความรักนั้นสำคัญ ท่านกำลังก้าวหน้าไปด้วยดีอยู่แล้ว ใครเล่ายับยั้งท่านไม่ให้เชื่อฟังความจริง? การชักชวนอย่างนั้นไม่ได้มาจากพระองค์ผู้ทรงเรียกท่านทั้งหลาย เชื้อเพียงเล็กน้อยย่อมทำให้แป้งดิบฟูขึ้นได้ทั้งก้อน ข้าพเจ้ามีความมั่นใจในตัวท่านในองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า ท่านจะไม่มีความคิดอย่างอื่น แต่ผู้ที่มารบกวนท่านนั้น จะเป็นใครก็ตามจะต้องได้รับโทษ พี่น้องทั้งหลาย ถ้าข้าพเจ้ายังเทศนาให้เข้าสุหนัต เหตุใดข้าพเจ้ายังคงถูกข่มเหงอยู่? กางเขนก็ไม่เป็นอุปสรรคอีกต่อไป ข้าพเจ้าอยากให้คนเหล่านั้นที่รบกวนท่าน ตอนตนเองเสียด้วย พี่น้องทั้งหลาย เพราะว่าท่านถูกเรียกให้มีเสรีภาพ ขอแต่เพียงอย่าถือโอกาสใช้เสรีภาพเพื่อทำตามเนื้อหนัง แต่จงรับใช้กันและกันด้วยความรักเถิด เพราะว่าธรรมบัญญัติทั้งสิ้นนั้นสรุปได้เป็นคำเดียว คือว่า จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง แต่ถ้าท่านกัดและกินเนื้อกันและกัน จงระวังให้ดี ท่านจะย่อยยับไปด้วยกัน