Kur të gjithë të braktisin

“Në mbrojtjen time të parë, asnjeri nuk më përkrahu, por të gjithë më braktisën; kjo mos iu numëroftë për faj! Por Zoti qëndroi me mua dhe më forcoi, që përmes meje predikimi të kryhej plotësisht dhe të dëgjonin të gjitha kombet pagane. Kështu u shpëtova nga goja e luanit. Zoti do të më çlirojë nga çdo vepër e ligë dhe do të më shpëtojë për të më çuar në mbretërinë e tij qiellore. Lavdi atij në shekuj të shekujve. Amen.” (2 e Timoteut 4:16-18, Së Bashku)

Sot në mëngjes, po qëndroja gjatë në këto fjalë madhështore, që të thyejnë zemrën. Pali ishte i burgosur në Romë. Me aq sa dimë, ai nuk u lirua kurrë. Ja si përfundon letra e tij e fundit.

Mendo dhe mahnitu!

Pali është braktisur: “Asnjeri nuk më përkrahu.” Tashmë është plak. Pali është një shërbëtor besnik. Tani është në një qytet të huaj, larg shtëpisë së tij. Është i rrethuar nga armiqtë dhe në rrezik për vdekje. Pse? Përgjigjja: Që të kishte mundësi të shkruante këtë fjali të çmuar për shpirtrat tanë të dekurajuar, të frikësuar dhe të vetmuar: “Por Zoti qëndroi me mua!”

Oh, sa i dua ato fjalë! A i ankohesh Perëndisë kur të braktisin miqtë e ngushtë? Mos vallë njerëzit që ke përreth, janë vërtet perëndi për ty? Apo gjen guxim në këtë të vërtetë madhështore: “Unë jam me ju gjithë ditët” (Mateu 28:20)—pavarësisht se kush të braktis? A i jep forcë zemrës me këtë betim të pamposhtur: “Nuk do të të lë, as nuk do të të braktis” (Hebrenjve 13:5)?

Atëherë le të themi: “Zoti qëndroi me mua!”

Pyetja: Cili ishte rreziku i mundshëm te 2 e Timoteut 4:18? Përgjigjja: Që Pali të mos arrinte në mbretërinë qiellore! Përballë këtij kërcënimi, Pali thërret: “Zoti do të...më shpëtojë për të më çuar në mbretërinë e tij qiellore.”

Pyetja: Si po kërcënohej arritja e Palit në mbretërinë qiellore? Përgjigjja: “veprat e liga”. “Zoti do të më çlirojë nga çdo vepër e ligë dhe do të më shpëtojë për të më çuar në mbretërinë e tij qiellore.”

Pyetja: Si mund ta kërcënojë një vepër e ligë arritjen e Palit në mbretërinë qiellore? Përgjigjja: duke e tunduar që të braktisë besnikërinë e tij ndaj Krishtit përmes mosbindjes.

Pyetja: A ishte ky tundim “goja e luanit”, nga e cila Pal iu shpëtua? Përgjigjja: Po. “Kundërshtari juaj, djalli, sillet rreth e qark si një luan vrumbullues, duke kërkuar cilin mund të përpijë. Atij kundërshtojini, të patundur në besim” (1 e Pjetrit 5:8-9).

Pyetja: Pra, kush e merr lavdinë që Pali nuk iu dorëzua këtij tundimi satanik, por duroi deri në fund me besim dhe bindje? Përgjigjja: “Atij [Zotit] i qoftë lavdia dhe pushteti në jetë të jetëve” (1 Pjetrit 5:11). “Lavdi atij në shekuij të shekujve. Amen” (2 Timoteut 4:18).

Pyetja: Pse? A nuk ishte Pali, ai që qëndroi i patundur? Përgjigjja:“Zoti qëndroi me mua dhe më forcoi!”