MARKUT Krej 15.
Krej 15.
1Nd’ atë kohë kryepriftëritë bashkë me pleqt’ e me shkronjësitë, edhe gjithë bashkëndënjia dhanë këshillë, edhe si lithnë Jisunë, e prunë, edhe e dhanë ndë duar të Pillatit.
2Edhe Pillati e pyeti: “Ti je Mbëreti i Judhevet?” Edhe ay u përgjeq e tha: “Ti po thua.”
3Edhe kryepriftëritë e përflisninë për shumë.
4Edhe Pillati përsëri e pyeti, tuke thënë: “Nukë përgjigje fare? Shiko sa martirisënjë kundrë teje.”
5Edhe Jisuj nuk’ u përgjeq më fare, kaqë sa Pillati çuditej.
6Edhe për ditë të kremteje u lëshonte atyre një të lidhurë, cilinë të lypnin’ ata.
7Edhe një që thuhej Varavva, ish lidhurë bashkë me shokët’ e ti që kishinë ngriturë krye, të cilëtë kishinë bërë gjak mbë të ngriturit krye.
8Edhe gjëndëja bërtiti, e zuri të lypëjë tuke bërë sikundrë bënte përherë mb’ata.
9Edhe Pillati u përgjeq atyre, tuke thënë: “Doni t’u lëshoj juve Mbëretin’e Judhevet?”—
10Sepse e dinte se kryepriftërit’ e kishinë dhënë ndër duar për cmir.
11Po kryepriftëritë shtynë gjëndëjenë të lypëjënë me tepërë t’u lëshojë atyre Varavvanë.
12Edhe Pillati u përgjeq përsëri, e u tha atyre: “Ç’doni pra ta bëj këtë që i thoni Mbëret i Judhevet?”
13Edhe ata përsëri bërtitnë: “Kryqëzoje.”
14Edhe Pillati u thosh atyre: “Përse, ç’të keqe ka bërë?” Po ata më tepërë bërtitnë: “Kryqëzoje.”
15Edhe Pillati, passi deshi t’i bëjë zemrënë gjëndëjesë, u lëshon Varavvanë, edhe Jisun’ e dha ndër duar që të kryqëzonetë, passi e rrahu.
16Atëhere ushtëtorët’ e prunë përbrënda avllisë, që është vëndi gjyqit, edhe thërresënë bashkë gjithë tufën’ e ushtëtorëvet.
17Edhe i veshjënë një rrobe të kuqe, edhe thurnë një kurorë drizash, e ia vënë rreth kresë.
18Edhe zunë ta përshëndesënë, duke thënë:
19“Gëzonu, o Mbëret i Judhevet!” Edhe i bininë kresë me kallam, edhe e pështyninë ndër sy, edhe bininë mbë gjunj, e i faleshinë.
20Edhe si e përqeshnë, i sveshnë rroben’ e kuqe, edhe i veshnë rrobet’ e tia, edhe e prunë jashtë, që ta kryqëzojënë.
21Edhe zënë angari, për të ngriturë kryqin’ e ati, një farë Simon Qyrineas, t’an’ e Aleksandhrit edhe Rufit, që shkonte aty drejti, tuke ardhurë nga ara.
22Edhe e bienë ndë vënt Gollgotha, që ajo këthyerë do me thënë Vëndi kresë.
23Edhe i epinë të pijë verë përzierë me smirnë; po ay nuk’ e mori.
24Edhe si e kryqëzuanë, ndanë rrobet’ e ati tuke shtyrë shortë mb’ ato, ç’të marrë gjithësecili.
25Edhe ish ora tri, edhe e kryqëzuanë.
26Edhe përmbishkronja e punës’ ati ish shkruarë përsipër: M b ë r e t i i J u d h e v e t.
27Edhe bashkë me atë kryqëzojënë dy kursarë, një prej së diathtësë, e një prej së mëngjërës’ ati.
28Edhe u mbush shkronja që thotë: “Edhe u numërua bashkë me të paudhët”.
29Edhe ata që shkoninë aty drejti e vllasfimisninë, tuke tundurë krerët’e tyre, e tuke thënë: “Ua, ti që prish tempullinë, edhe për tri dit e ndërton,
30Shpëto vetëhenë tënde, edhe sbrit nga kryqi.”
31Kështu edhe kryepriftërit’e përqeshninë njëri me tiatrinë, bashkë me shkronjësitë, e thoshinë: “Të tierë shpëtoj, vetëhen’e ti s’munt ta shpëtojë.
32Krishti, Mbëreti i Israilit, le të sbresë tani nga kryqi, që të shohëmë edhe të besojmë.” Edhe ata që ishinë kryqëzuarë bashkë me atë e shaninë.
33Edhe kur u bë ora gjashtë, u bë një errësirë mbë gjithë dhenë, gjer mbë të nënttën’ orë.
34Edhe mbë të nënttën’ orë Jisuj bërtiti me zë të math, tuke thënë: “Elloj, Elloj, llamma savahthani?”, që ajo këthyerë do me thënë: “Perëndia im, Perëndia im, përse hoqe dorë prej meje?”
35Edhe dica nga ata që ishinë tuke ndenjurë atie, kur dëgjuanë, thoshinë: “Na tek po thërret Ilinë.”
36Edhe një u sul, e mbushi një sfungar me uthullë, edhe e vuri mbë një kallam, e i dha të pijë, tuke thënë: “Lini, le të shohëmë ndë vien Ilia ta sbresë.”
37Edhe Jisuj lëshoj një zë të math, edhe dha shpirtinë.
38Edhe kurtina e tempullit u shklye mbë dy prej së larti gjer poshtë.
39Edhe qindori, që ish ndenjurë kundruell ati, kur pa, se tuke bërtiturë kështu dha shpirtinë, tha: “Me të vërtetë kyj njeri paska qënë Bir Perëndie.”
40Ishinë edhe gra tuke vënë re për së largu; ndër ato ish edhe Maria Magdhalini, edhe Maria e ëm’ e Jakovit vogëlë edhe Josiut, edhe Salloma,
41Të cilatë, edhe kur ish ndë Galilet, i vininë pas, edhe i shërbeninë; edhe shumë të tiera që patnë hipurë me atë ndë Jerusalim.
42Edhe tani si u ngrys, (sepse ish e premte, do me thënë para së shëtunësë).
43Erdhi Josifi që ish nga Arimathea, këshillës i nderëshim, që edhe ay priste mbëretërin’ e Perëndisë; kuxoj e hyri te Pillati, edhe lypi trupin’ e Jisujt.
44Edhe Pillati u çudit, ndë qoftë se kish vdekurë ay tani; edhe thërriti përanë qindorinë edhe e pyeti, ndë qoftë se ka kohë që vdiq.
45Edhe si mori vesh prej qindorit, i fali trupinë Josifit.
46Edhe kyj bleu pëlhurë, edhe e sbriti, edhe e pështolli me pëlhurënë, edhe e vuri ndë një varr, që e kish latuarë prej një shkëmbi; edhe rrukullisi një gur mbi derët të varrit.
47Edhe Maria Magdhalini edhe Maria, e ëm’ e Josiut, vininë re ku po vihetë.
Aktualisht i përzgjedhur:
MARKUT Krej 15.: DERKK79
Thekso
Ndaje
Kopjo
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
Interconfessional Bible Society of Albania.
MARKUT Krej 15.
Krej 15.
1Nd’ atë kohë kryepriftëritë bashkë me pleqt’ e me shkronjësitë, edhe gjithë bashkëndënjia dhanë këshillë, edhe si lithnë Jisunë, e prunë, edhe e dhanë ndë duar të Pillatit.
2Edhe Pillati e pyeti: “Ti je Mbëreti i Judhevet?” Edhe ay u përgjeq e tha: “Ti po thua.”
3Edhe kryepriftëritë e përflisninë për shumë.
4Edhe Pillati përsëri e pyeti, tuke thënë: “Nukë përgjigje fare? Shiko sa martirisënjë kundrë teje.”
5Edhe Jisuj nuk’ u përgjeq më fare, kaqë sa Pillati çuditej.
6Edhe për ditë të kremteje u lëshonte atyre një të lidhurë, cilinë të lypnin’ ata.
7Edhe një që thuhej Varavva, ish lidhurë bashkë me shokët’ e ti që kishinë ngriturë krye, të cilëtë kishinë bërë gjak mbë të ngriturit krye.
8Edhe gjëndëja bërtiti, e zuri të lypëjë tuke bërë sikundrë bënte përherë mb’ata.
9Edhe Pillati u përgjeq atyre, tuke thënë: “Doni t’u lëshoj juve Mbëretin’e Judhevet?”—
10Sepse e dinte se kryepriftërit’ e kishinë dhënë ndër duar për cmir.
11Po kryepriftëritë shtynë gjëndëjenë të lypëjënë me tepërë t’u lëshojë atyre Varavvanë.
12Edhe Pillati u përgjeq përsëri, e u tha atyre: “Ç’doni pra ta bëj këtë që i thoni Mbëret i Judhevet?”
13Edhe ata përsëri bërtitnë: “Kryqëzoje.”
14Edhe Pillati u thosh atyre: “Përse, ç’të keqe ka bërë?” Po ata më tepërë bërtitnë: “Kryqëzoje.”
15Edhe Pillati, passi deshi t’i bëjë zemrënë gjëndëjesë, u lëshon Varavvanë, edhe Jisun’ e dha ndër duar që të kryqëzonetë, passi e rrahu.
16Atëhere ushtëtorët’ e prunë përbrënda avllisë, që është vëndi gjyqit, edhe thërresënë bashkë gjithë tufën’ e ushtëtorëvet.
17Edhe i veshjënë një rrobe të kuqe, edhe thurnë një kurorë drizash, e ia vënë rreth kresë.
18Edhe zunë ta përshëndesënë, duke thënë:
19“Gëzonu, o Mbëret i Judhevet!” Edhe i bininë kresë me kallam, edhe e pështyninë ndër sy, edhe bininë mbë gjunj, e i faleshinë.
20Edhe si e përqeshnë, i sveshnë rroben’ e kuqe, edhe i veshnë rrobet’ e tia, edhe e prunë jashtë, që ta kryqëzojënë.
21Edhe zënë angari, për të ngriturë kryqin’ e ati, një farë Simon Qyrineas, t’an’ e Aleksandhrit edhe Rufit, që shkonte aty drejti, tuke ardhurë nga ara.
22Edhe e bienë ndë vënt Gollgotha, që ajo këthyerë do me thënë Vëndi kresë.
23Edhe i epinë të pijë verë përzierë me smirnë; po ay nuk’ e mori.
24Edhe si e kryqëzuanë, ndanë rrobet’ e ati tuke shtyrë shortë mb’ ato, ç’të marrë gjithësecili.
25Edhe ish ora tri, edhe e kryqëzuanë.
26Edhe përmbishkronja e punës’ ati ish shkruarë përsipër: M b ë r e t i i J u d h e v e t.
27Edhe bashkë me atë kryqëzojënë dy kursarë, një prej së diathtësë, e një prej së mëngjërës’ ati.
28Edhe u mbush shkronja që thotë: “Edhe u numërua bashkë me të paudhët”.
29Edhe ata që shkoninë aty drejti e vllasfimisninë, tuke tundurë krerët’e tyre, e tuke thënë: “Ua, ti që prish tempullinë, edhe për tri dit e ndërton,
30Shpëto vetëhenë tënde, edhe sbrit nga kryqi.”
31Kështu edhe kryepriftërit’e përqeshninë njëri me tiatrinë, bashkë me shkronjësitë, e thoshinë: “Të tierë shpëtoj, vetëhen’e ti s’munt ta shpëtojë.
32Krishti, Mbëreti i Israilit, le të sbresë tani nga kryqi, që të shohëmë edhe të besojmë.” Edhe ata që ishinë kryqëzuarë bashkë me atë e shaninë.
33Edhe kur u bë ora gjashtë, u bë një errësirë mbë gjithë dhenë, gjer mbë të nënttën’ orë.
34Edhe mbë të nënttën’ orë Jisuj bërtiti me zë të math, tuke thënë: “Elloj, Elloj, llamma savahthani?”, që ajo këthyerë do me thënë: “Perëndia im, Perëndia im, përse hoqe dorë prej meje?”
35Edhe dica nga ata që ishinë tuke ndenjurë atie, kur dëgjuanë, thoshinë: “Na tek po thërret Ilinë.”
36Edhe një u sul, e mbushi një sfungar me uthullë, edhe e vuri mbë një kallam, e i dha të pijë, tuke thënë: “Lini, le të shohëmë ndë vien Ilia ta sbresë.”
37Edhe Jisuj lëshoj një zë të math, edhe dha shpirtinë.
38Edhe kurtina e tempullit u shklye mbë dy prej së larti gjer poshtë.
39Edhe qindori, që ish ndenjurë kundruell ati, kur pa, se tuke bërtiturë kështu dha shpirtinë, tha: “Me të vërtetë kyj njeri paska qënë Bir Perëndie.”
40Ishinë edhe gra tuke vënë re për së largu; ndër ato ish edhe Maria Magdhalini, edhe Maria e ëm’ e Jakovit vogëlë edhe Josiut, edhe Salloma,
41Të cilatë, edhe kur ish ndë Galilet, i vininë pas, edhe i shërbeninë; edhe shumë të tiera që patnë hipurë me atë ndë Jerusalim.
42Edhe tani si u ngrys, (sepse ish e premte, do me thënë para së shëtunësë).
43Erdhi Josifi që ish nga Arimathea, këshillës i nderëshim, që edhe ay priste mbëretërin’ e Perëndisë; kuxoj e hyri te Pillati, edhe lypi trupin’ e Jisujt.
44Edhe Pillati u çudit, ndë qoftë se kish vdekurë ay tani; edhe thërriti përanë qindorinë edhe e pyeti, ndë qoftë se ka kohë që vdiq.
45Edhe si mori vesh prej qindorit, i fali trupinë Josifit.
46Edhe kyj bleu pëlhurë, edhe e sbriti, edhe e pështolli me pëlhurënë, edhe e vuri ndë një varr, që e kish latuarë prej një shkëmbi; edhe rrukullisi një gur mbi derët të varrit.
47Edhe Maria Magdhalini edhe Maria, e ëm’ e Josiut, vininë re ku po vihetë.
Aktualisht i përzgjedhur:
:
Thekso
Ndaje
Kopjo
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
Interconfessional Bible Society of Albania.