Worsteling met Gods genade — het verhaal van de profeet JonaSample

Jona’s hart was koud en verbitterd Jona had God ronduit gezegd dat hij boos was omdat Ninevé niet verwoest werd. In plaats van een filosofische discussie aan te gaan, liet God een plant groeien die Jona van schaduw voorzag. Jona was daar opgetogen over. Maar toen God een worm liet komen die de plant opat, zodat die verdorde, was hij geheel uitgeput en “tot de dood toe in woede ontstoken”. God gebruikte deze plant om te openbaren wat er in Jona’s hart leefde. Zodra God iets goeds voor Jona deed (hem redden van de verdrinkingsdood, hem redden uit de buik van de vis, een schaduwgevende plant laten groeien), was Jona blij. Maar zodra zijn voorrechten werden weggenomen of zodra God andere mensen zegende, was hij woedend. Dat is een groot contrast met het gedrag van Job, toen die alles verloor wat hij had! Jona’s hart was egoïstisch en verbitterd. Hij werd woedend om kleinigheden, maar de ondergang van “meer dan honderdtwintigduizend mensen die het verschil tussen hun rechter- en hun linkerhand niet weten” liet hem volstrekt koud. Jona was een profeet, hij wist veel over God. Hij had gepreekt en hij had God aan het werk gezien. Maar zijn hart was niet vervuld met liefde. Dat is een groot probleem, zoals 1 Korinthe 13:2 duidelijk maakt: “En al zou ik de gave van de profetie hebben en alle geheimenissen weten en alle kennis bezitten, en al zou ik al het geloof hebben zodat ik bergen zou verzetten, maar ik had de liefde niet, dan was ik niets”. Wat woont er op de bodem van jouw hart? Is je hart gevuld met Gods liefde of is het koud en verbitterd?