#JEZUS - 30 dni wspólnych rozważań SłowaPrzykład

Chcę nieść swoje sprawy pod krzyż, na Golgotę

List do Rzymian 5,8

„Bóg natomiast daje dowód swojej miłości do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł”

Postać Barabasza pojawia się w każdej z czterech Ewangelii, jednak nie dowiadujemy się o nim zbyt wielu szczegółów. Za każdym razem jest o nim mowa w jednym lub w dwóch wersetach. Można chyba powiedzieć, że był pierwszym człowiekiem, za którego umarł Chrystus. Piłat zapytał tłumu: „Czy chcecie więc, abym wam uwolnił króla Żydów? W odpowiedzi zawołali: Nie tego, tylko Barabasza! Barabasz natomiast był przestępcą. Wówczas Piłat kazał odprowadzić Jezusa i ubiczować”. (Ewangelia wg św. Jana 18,39-19,1)

Te wersety stały się inspiracją dla Jacka Kaczmarskiego do napisania bardzo poruszającego mnie tekstu „Kara Barabasza”. Opisuje w nim, jak tłum świętuje ocalenie Barabasza:

„W karczmie z widokiem na Golgotę możesz się dzisiaj napić z łotrem (…) co właśnie wyłgał się od krzyża”. Słuchając tej piosenki, myślę o tym, jak inna jest perspektywa patrzenia „z karczmy z widokiem na Golgotę” od tej, którą ma się, stojąc na Golgocie pod krzyżem. W karczmie z widokiem na Golgotę świętują odzyskanie życia: „Żyjemy! Dobra nasza, co z życia chcesz, za życia bierz”; wychwalają Piłata za okazaną łaskę: „Namiestnik dał dowody łaski. Bez łaski czymże byłby żywot? (…) Jest na tym świecie sprawiedliwość”. Jednak jeśli przejdziemy z karczmy pod krzyż, na Golgotę, dostrzeżemy, że to nie Piłat okazał łaskę, że to nie on trzyma w ręku władzę nad życiem i śmiercią, i że życie to coś więcej niż czerpanie korzyści. Pod krzyżem, na Golgocie doświadczamy Bożej mocy, miłości, sprawiedliwości i przebaczenia: „Bóg natomiast daje dowód swojej miłości do nas przez to, że gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, Chrystus za nas umarł” (List do Rzymian 5,8). Przejście „z karczmy z widokiem na Golgotę” pod krzyż może dużo kosztować: przeprowadzenie rewizji swojego życia, uznanie swojej grzeszności, czasem porzucenie swoich racji, rezygnację z czegoś, co do tej pory było istotne. Może się też wydawać miejscem dużo smutniejszym niż świętująca karczma. Jednak to tam znajdziemy pokój i radość w Duchu Świętym, możemy zaufać, że nasze życie nie zależy od okoliczności i innych ludzi, ale znajduje się w ręku Boga.

Pod krzyżem możemy spojrzeć na nasze problemy, doświadczenia z Bożej perspektywy i przejść przez nie w Jego Obecności. I dopiero w tym miejscu można prawdziwie świętować zwycięstwo nad śmiercią. Jak wiele spraw w moim życiu jeszcze czeka, żebym przestała je analizować, siedząc przy stoliku w karczmie i przeszła z nimi pod krzyż?

Blanka Ziomkowska