Zbliż sięPrzykład

CZYTAJ: Psalm 19:4-6 (BT), Kolosan 2:1-10

POZM: Psalm 19:4-6 (BT)

„Ich głos się rozchodzi na całą ziemię

i aż po krańce świata ich mowy.

Tam słońcu namiot wystawił,

i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty,

weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.

Ono wschodzi na krańcu nieba,

a jego obieg aż po krańce niebios,

i nic się nie schroni przed jego żarem”.

(Psalm 19:4-6, BT) 

Czy kiedykolwiek rozmyślałeś o fenomenalnej mocy Słońca? Ma ono tak kolosalny rozmiar, że zmieściłoby się w jego wnętrzu ponad milion planet wielkości Ziemi. Ponadto promieniuje na Ziemię idealną ilość światła i ciepła, ani za dużo, ani za mało, tak by mogło istnieć na niej życie. Słońce zajmuje doskonałą pozycję względem Ziemi, pozostając na swojej orbicie. Zawile złożony ruch Słońca i Ziemi prowadzi do powstania dnia i nocy oraz pór roku. Stwarzając Słońce Bóg zamanifestował swoją wszechmoc i całkowitą niezależność. 

Psalmista porównał Słońce do pana młodego — chwała, miłość i oczekiwanie odczuwane przez pana młodego, gdy opuszcza komnatę, by pojąć za żonę swoją oblubienicę. Psalmista porównuje je również do energicznego, biegnącego w wyścigu atlety, pisząc o jego mocy i determinacji. Z całą pewnością Słońce jest jedną z ozdób Bożego stworzenia. Możemy z tego wnioskować, że jeśli jest ono tak potężne, to o ile bardziej musi być taki jego Stwórca!!

Dziękujemy Ci, Boże, że każdego dnia objawiasz nam swoją moc i wielkość poprzez rzeczy, które stworzyłeś. Dziękuję Ci za Twoją wierność i to, w jaki sposób każdego poranka objawiasz swoją miłość, a każdej nocy swoją wierność. Amen.