De doodsschaduw ontmaskerd

Het doet pijn om in het land van de schaduw van de dood te wonen. Als onze geliefden van ons worden afgescheurd, blijven we verbijsterd achter bij een leeg lichaam. We kunnen niet zien waar ze zijn heengegaan, ons zicht is belemmerd.

Toch is er iets hoopvols aan het feit dat de dood een schaduw genoemd wordt. Een schaduw heeft in zichzelf namelijk geen kracht, net zo min als duisternis. Een schaduw verdwijnt zodra er licht overheen schijnt. Daarom is het zo hoopvol dat Jezus zegt: ‘Ik ben het licht van de wereld. Wie Mij volgt, zal nooit in de duisternis leven, maar hij zal het licht hebben dat Leven geeft.’ (Johannes 8:12, HTB).

Hij brengt in vervulling waar in het Oude Testament al over gesproken wordt: ‘Hij openbaart het diepste van de duisternis, en de schaduw van de dood brengt Hij in het licht.’ (Job 12:22, HSV). Duisternis maakt geen enkele kans ten opzichte van licht. Licht is altijd sterker.

Als het over licht en duisternis gaat is er nog iets opvallends: een lichtbron valt meer op in een donkere omgeving. Sommige sterren zie je alleen tijdens een inktzwarte nacht. Zo is het ook met het leven: juist als het donker is, kun je lichtpuntjes ontdekken. Bronnen van hoop en troost, waar je overheen kijkt op een klaarlichte dag.

Toen de schaduw van de dood ons gezin omringde, hebben wij dat ook mogen ervaren. Het leek wel of we de lichtglans vanuit de hemel beter konden waarnemen. Een gouden gloed die we niet eerder hadden ontdekt en die alles in een ander perspectief zette. Zelfs de doodsschaduw kwam er anders uit te zien: vluchtig, leeg en minder donker.

De dood is verslagen en heeft zijn macht verloren. D-day heeft plaatsgevonden, de beslissende slag is gewonnen op Golgotha. Toch hebben we nog wel te maken met de laatste stuiptrekkingen van de dood en dat is moeilijk. Het doet pijn om tijdelijk gescheiden te zijn van onze geliefden. We wachten nog op V-day: de uiteindelijke overwinning waarbij de dood volkomen vernietigd wordt.

V-day, de dag van de victorie, zal komen wanneer Jezus terugkeert naar deze aarde. De eindzege staat op Zijn naam en met die zekerheid kunnen we zegevierend leven, zelfs nu het nog nacht is.

Zie jij er naar uit? De blinkende Morgenster is al verschenen en schittert aan de horizon.

Dit leesplan is geschreven door Gerdine Blom. In de video hieronder deelt zij in een openhartig gesprek over het verlies van haar dochter. Een video over troost, hoop en zingen dwars door alle tranen heen. Wil je meer lezen over het verhaal van Maarten en Gerdine Blom klik hier.