نتایج جستجو برای: Job 4
ایوب 4:1 (nmv)
آنگاه اِلیفازِ تیمانی در پاسخ گفت:
ایوب 4:2 (nmv)
«اگر کسی بخواهد سخنی با تو بگوید، آیا تاب خواهی داشت؟ اما کیست که بتواند از سخن گفتن بازایستد؟
ایوب 4:3 (nmv)
هان تو خود بسیاری را پند داده‌ای، و دستان ضعیف را تقویت کرده‌ای.
ایوب 4:4 (nmv)
سخنانت لغزندگان را استوار داشته است، و زانوان لرزان را نیرو بخشیده‌ای.
ایوب 4:5 (nmv)
اما حال که به تو رسیده، تاب نمی‌آوری، و اکنون که تو را لمس کرده، پریشان گشته‌ای.
ایوب 4:6 (nmv)
آیا اطمینان تو نباید بر خداترسی‌ات باشد، و امید تو بر بی‌عیبیِ رفتارت؟
ایوب 4:7 (nmv)
«به یاد آر: کیست که بی‌گناه هلاک شده باشد، و کجا صالحان تلف شده‌اند؟
ایوب 4:8 (nmv)
بنا بر مشاهدات من، آنان که شرارت شیار می‌کنند و شقاوت می‌کارَند، همان را دِرو می‌کنند.
ایوب 4:9 (nmv)
به دَمِ خدا هلاک می‌شوند، و به بادِ غضبش تباه می‌گردند.
ایوب 4:10 (nmv)
غرش شیر و نعرۀ شیر ژیان، و دندانهای شیران جوان شکسته است.
ایوب 4:11 (nmv)
شیر نر از نبودِ شکار تلف می‌شود، و بچه‌های شیر ماده پراکنده می‌گردند.
ایوب 4:12 (nmv)
«سخنی در خفا به من رسید، و گوشم زمزمه‌ای از آن شنید.
ایوب 4:13 (nmv)
در میان افکارِ پریشانِ ناشی از رؤیاهای شب، آنگاه که خواب سنگین بر آدمیان غالب می‌شود،
ایوب 4:14 (nmv)
رُعب و وحشت بر من مستولی شد، و لرزه بر تمام استخوانهایم افتاد.
ایوب 4:15 (nmv)
روحی از پیش روی من گذشت، و موی بر تنم راست شد.
ایوب 4:16 (nmv)
آنجا ایستاد، اما قادر به تشخیص سیمایش نبودم. شکلی در برابر دیدگانم بود؛ خاموشی بود، و آنگاه آوازی شنیدم:
ایوب 4:17 (nmv)
”آیا انسان خاکی در حضور خدا پارسا شمرده شود؟ آیا آدمی در نظر خالق خویش پاک باشد؟
ایوب 4:18 (nmv)
او حتی بر خادمان خود اعتماد ندارد، و بر فرشتگان خویش خُرده می‌گیرد؛
ایوب 4:19 (nmv)
چقدر بیشتر بر آنان که در خانه‌های گِلین ساکنند، که بنیادشان بر خاک است و آسانتر از بید لِه می‌شوند.
ایوب 4:20 (nmv)
از یک صبح تا شام خُرد می‌شوند؛ بی‌آنکه کسی دریابد، تا ابد هلاک می‌گردند.
ایوب 4:21 (nmv)
آیا طنابِ خیمۀ ایشان به در نمی‌آید؟ می‌میرند، بدون حکمت.“
ایوب 1:4 (nmv)
پسرانش هر یک به نوبۀ خود ضیافتی در خانۀ خویش می‌دادند و فرستاده، سه خواهر خود را دعوت می‌کردند تا با ایشان بخورند و بیاشامند.
ایوب 2:4 (nmv)
شیطان در پاسخ خداوند گفت: «پوست به عوض پوست! انسان هر چه دارد برای جان خود خواهد داد.
ایوب 3:4 (nmv)
کاش آن روز سیاه شود! کاش خدا از بالا بر آن التفات نکند، و نوری بر آن نتابد.
ایوب 5:4 (nmv)
فرزندان او از امنیت به دورند؛ در محکمه پایمال می‌شوند، و ایشان را رهاننده‌ای نیست.