مزمور 38:89-52

به اشتراک گذاشتن

مزمور 38:89-52 Persian Old Version (POV-FAS)

لیکن تو ترک کردهای و دور انداختهای و بامسیح خود غضبناک شدهای. عهد بنده خودرا باطل ساختهای و تاج او را بر زمین انداخته، بیعصمت کردهای. جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نمودهای. همه راه گذران او را تاراج میکنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است. دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساختهای. دم شمشیر او را نیز برگردانیدهای واو را در جنگ پایدار نساختهای. جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداختهای. ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیدهای، سلاه. تا به کیای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟ به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریدهای؟ کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه. ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی. ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل میباشم. که دشمنان توای خداوند ملامت کردهاند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نمودهاند. خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین.

مزمور 38:89-52 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای. آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای! حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای. هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است. دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای. شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای. تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای. پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای. ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟ به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای. کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟ ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم. دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند. شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

مزمور 38:89-52 مژده برای عصر جدید (TPV)

امّا اکنون بر پادشاه برگزیده‌ات خشمناک هستی و او را ترک نموده‌ای. پیمان خود را با بنده‌ات شکسته‌ای و تاج او را بر زمین زده‌ای. دیوارهای شهر او را ویران کرده و قلعه‏‌هایش را به خرابه تبدیل نموده‌ای. رهگذران دارایی او را تاراج می‌کنند و همسایگانش او را مسخره می‌نمایند. به دشمنانش پیروزی داده‌ای و آنها را شادمان ساخته‌ای. شمشیرش را کُند ساخته و در میدان جنگ به او کمک نکردی. عصای سلطنت را از او گرفتی و تختش را سرنگون ساختی. پیش از وقت، او را به پیری رساندی و نزد مردم او را رسوا نمودی. آیا برای همیشه خود را از من پنهان می‌کنی؟ تا به کی آتش خشمت فروزان خواهد بود؟ خداوندا، به یاد آور که عمر ما بسیار کوتاه است، و تو تمام انسانها را فانی آفریده‌ای. چه کسی می‌تواند خود را از چنگال مرگ برهاند؟ کیست آن کسی‌که بتواند از رفتن به گور خودداری کند؟ خداوندا، آن محبّتی که از اول به ما داشتی، چه شد؟ کجاست آن پیمانی که با کمال وفاداری با داوود بستی؟ خداوندا، ببین که مردم چگونه به من که خادم تو هستم توهین می‌کنند و چطور اهانتهای کافران را تحمّل می‌کنم! دشمنان تو، پادشاه برگزیدهٔ تو را مسخره می‌کنند و هر کجا که می‌رود، به او اهانت می‌کنند. خداوند تا به ابد متبارک باد!

مزمور 38:89-52 هزارۀ نو (NMV)

اما اکنون تو روی گردانیده، او را طرد کرده‌ای و به‌غایت بر مسیح خود غضبناک گشته‌ای! عهد خود را با خدمتگزارت باطل کرده‌ای، و تاج او را بر زمین افکنده، بی‌حرمت ساخته‌ای. همۀ حصارهایش را در هم شکسته‌ای و استحکاماتش را یکسره ویران کرده‌ای. رهگذران جملگی او را چپاول می‌کنند، و مایۀ ریشخند همسایگان گردیده است. دست راستِ خصمان وی را برافراشته‌ای، و همۀ دشمنانش را شادمان ساخته‌ای. دم شمشیرش را برگردانیده‌ای و او را در نبرد بر پا نداشته‌ای. جلال او را منقطع ساخته‌ای و تخت سلطنتش را به خاک نشانده‌ای. روزهای جوانی‌اش را کوتاه کرده‌ای، و او را به ردای خجالت پوشانیده‌ای. سِلاه ای خداوند تا به کِی؟ آیا تا به ابد خود را پنهان خواهی کرد؟ تا به کی آتش خشم تو افروخته خواهد بود؟ به یاد دار که ایام حیاتم چه کوتاه است! تو جملۀ بنی آدم را برای چه بطالتی آفریده‌ای! کدام انسان است که زیست کند و مرگ را نبیند، کیست که جان خویش از دست هاویه خلاصی تواند داد؟ سِلاه خداوندگارا، کجاست آن محبت نخستین تو، که به امانت خویش برای داوود سوگند خوردی؟ خداوندگارا، طعنه‌هایی را که بر خدمتگزارت می‌زنند به یاد آر، که آنها را در سینۀ خود از قومهای بسیار متحمل می‌گردم، که دشمنانت بدانها ریشخندم می‌کنند، و هر قدمی را که مسیح تو برمی‌دارد، به مسخره می‌گیرند. خداوند تا به ابد متبارک باد! آمین و آمین!