ایوب 3:22-30

به اشتراک گذاشتن

ایوب 3:22-30 Persian Old Version (POV-FAS)

آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ مینماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده میشود؟ آیا بهسبب ترس تو، تو را توبیخ مینماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟ آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بیانتهانی، چونکه از برادران خود بیسبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی، به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟ امامرد جبار، زمین از آن او میباشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن میشود. بیوهزنان را تهیدست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید. بنابراین دامها تو را احاطه مینماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب میسازد. یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را میپوشاند. آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند. و تو میگویی خداچه میداند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟ ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک میخرامد. آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند، که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟ و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود. «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بیگناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد. آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟ پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید. تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه. اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری، آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود، زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت. نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت. امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید. وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد. کسی را که بیگناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»

ایوب 3:22-30 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟ اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟ هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای! از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی. به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای، هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی. بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی. برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند. خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است. ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟ ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.» آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟ همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟ زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟» در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت. درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.» ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود. دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده. اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت. اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی، آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود! به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد. نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد. دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید. وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد. پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

ایوب 3:22-30 مژده برای عصر جدید (TPV)

هرقدر که صالح و درستکار باشی، باز هم برای خدا مفید نیستی و بی‌عیب بودن تو برای او سودی ندارد. او تو را به‌خاطر تقوی و خداترسی تو، مجازات نمی‌کند. گناهان تو بی‌شمار و شرارت تو بسیار زیاد است، زیرا لباسهای دوستانت را که به تو بدهکار بودند، گرو گرفتی و آنها را برهنه گذاشتی. به تشنگانِ خسته آب ندادی و نان را از گرسنگان دریغ کردی. با استفاده از قدرت و مقامت صاحب زمین شدی. تو نه تنها به بیوه زنان کمک نکردی، بلکه مال یتیمان را هم خوردی و به آنها رحم ننمودی. بنابراین در دامهای وحشت گرفتار شده‌ای و بلای ناگهانی بر سرت آمده است. در ظلمت و ترس به سر می‌بری و بزودی سیلاب فنا تو را در خود فرو می‌برد. خدا بالاتر از آسمانهاست. ستارگان را بنگر که چقدر دور و بلند هستند. با این‌همه تو می‌گویی که خدا چطور می‌تواند، از پس ابرهای تیره و غلیظ شاهد کارهای من باشد و مرا داوری کند. ابرهای ضخیم او را احاطه کرده است و از بالای گنبد آسمان که بر آن می‌خرامد، نمی‌تواند مرا ببیند. آیا می‌خواهی راهی را دنبال کنی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی می‌کردند؟ آنها به مرگ نابه‌هنگام گرفتار شدند و اساس و بنیادشان را سیلاب فنا ویران کرد. زیرا آنها به قادر مطلق گفتند: «با ما کاری نداشته باش. تو نمی‌توانی به ما کمک کنی.» درحالی‌که خدا خانه‌هایشان را از هرگونه نعمت پر کرده بود. به همین جهت، من خود را از راه ایشان دور می‌کنم. وقتی شریران هلاک می‌شوند، اشخاص صالح و بی‌گناه شادی می‌کنند و می‌خندند و می‌گویند: «بدخواهان ما از بین رفتند و دارایی و مالشان در آتش سوخت.» پس ای ایّوب، با خدا آشتی کن و از دشمنی با او دست بردار؛ تا از برکات او برخوردار شوی. تعالیم او را بپذیر و کلام او را در دلت حفظ کن. اگر به سوی خدا بازگردی و بدی و شرارت را در خانه‌ات راه ندهی، آنگاه زندگی گذشته‌ات به تو بازمی‌گردد. طلایت را دور بینداز، طلای نابت را در بستر خشک رودخانه بینداز. آن وقت خود خداوند طلای خالص و نقرهٔ تو خواهد بود. آنگاه پیوسته به او اعتماد خواهی نمود و از وجود او لذّت خواهی برد. وقتی به حضور او دعا کنی، دعایت را می‌پذیرد و می‌توانی نذرهایت را بجا آوری. هر تصمیمی که بگیری، در انجام آن موفّق می‌شوی و راههایت همیشه روشن می‌باشند. خدا مردمان حلیم و فروتن را سرفراز و اشخاص متکبّر را خوار و ذلیل می‌سازد. پس اگر درستکار بمانی و گناه نکنی، او تو را نجات خواهد داد.

ایوب 3:22-30 هزارۀ نو (NMV)

اگر تو پارسا باشی، چه لذتی نصیب قادر مطلق خواهد شد؟ اگر طریقهایت بی‌عیب باشد، چه نفعی به او خواهد رسید؟ «آیا به سبب خداترسیِ توست که تأدیبت می‌کند، یا تو را به محاکمه می‌کشد؟ آیا شرارت تو عظیم نیست، و گناهانت بی‌انتها نِی؟ زیرا از برادرانت به ناحق گِرو گرفتی، و لباسِ برهنگان را برکَندی. به خستگان آب ندادی، و نان از گرسنگان دریغ داشتی. پنداشتی که قدرتمندانْ زمین را تصاحب می‌کنند، و بلندمرتبگان در آن زیست می‌نمایند. بیوه‌زنان را تهی‌دست روانه کردی، و بازوی یتیمان شکسته شد. از این روست که دامها از هر سو احاطه‌ات کرده، و وحشت به ناگاه تو را درگرفته است، که تاریکی نمی‌گذارد چیزی ببینی، و سِیلْ تو را می‌پوشانَد. «آیا خدا در جایهای رفیع آسمان نیست؟ ببین بلندترین ستارگان چه رفیع‌اند! و تو می‌گویی: ”خدا چه می‌داند؟ آیا می‌تواند از میانِ تاریکیِ غلیظ داوری کند؟ ابرها مخفیگاه اوست، پس نمی‌بیند، او بر تارکِ آسمانها می‌خرامد.“ آیا در طریق قدما همچنان پیش می‌روی، که مردمان شریر در آن گام زده‌اند؟ همانها که پیش از وقتْ ربوده شدند، و بنیاد‌شان را سیلاب برد. که به خدا گفتند: ”از ما دور شو!“ یا ”قادر مطلق به ما چه توانَد کرد؟“ حال آنکه او بود که خانه‌هایشان را به نعمات پر می‌ساخت، پس من از تدبیر شریران به دور می‌ایستم. پارسایان چون این را بینند، شادمان خواهند شد؛ بی‌گناهان ایشان را استهزا کرده، خواهند گفت: ”به‌یقین مخالفان ما منقطع شدند، و دولتِ ایشان را آتش در کام کشید.“ «پس تسلیم خدا باش که از صلح و سلامت برخوردار خواهی بود، و بدین‌گونه سعادت به تو روی خواهد کرد. تعلیم را از دهانِ او پذیرا شو، و سخنانش را در دلت جای ده. اگر نزد قادر مطلق بازگشت کنی، بنا خواهی شد، اگر ظلم را از خیمۀ خود دور سازی. اگر طلای خود را در خاک نَهی، و طلای اوفیر را میان سنگهای نهرها بگذاری، آنگاه قادر مطلق طلای تو خواهد بود، و نقرۀ خالصِ تو. زیرا آنگاه از قادر مطلق لذت خواهی برد، و روی خود را به سوی خدا بر خواهی افراشت. به درگاهش استدعا خواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و تو نذرهای خویش را اَدا خواهی کرد. آنچه عزم کنی برایت برقرار خواهد شد، و روشنایی بر راههایت خواهد تابید. چون مردمان پست گردند، تو می‌گویی: ”سرافرازی باشد؛“ و او افتاده‌دلان را نجات خواهد بخشید. او کسانی را که بی‌گناه نیستند خواهد رهانید، و به پاکیِ دستان تو رهایی خواهند یافت.»