جامعه 1:7-6

به اشتراک گذاشتن

جامعه 1:7-6 Persian Old Version (POV-FAS)

نیک نامی از روغن معطر بهتر است و روزممات از روز ولادت. رفتن به خانه ماتم از رفتن به خانه ضیافت بهتر است زیرا که این آخرت همه مردمان است و زندگان این را در دل خود مینهند. حزن از خنده بهتر است زیرا که ازغمگینی صورت دل اصلاح میشود. دل حکیمان در خانه ماتم است و دل احمقان در خانه شادمانی. شنیدن عتاب حکیمان بهتر است از شنیدن سرود احمقان، زیرا خنده احمقان مثل صدای خارها در زیر دیگ است و این نیز بطالت است.

جامعه 1:7-6 کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر (PCB)

نیکنامی از بهترین عطرها نیز خوشبوتر است. روز مرگ از روز تولد بهتر است. رفتن به خانه‌ای که در آن عزاداری می‌کنند بهتر از رفتن به خانه‌ای است که در آن جشن برپاست، زیرا زندگان باید همیشه این را به یاد داشته باشند که روزی خواهند مرد. غم از خنده بهتر است، زیرا هر چند صورت را غمگین می‌کند اما باعث صفای دل می‌گردد. کسی که دائم به فکر خوشگذرانی است، نادان است، شخص دانا به مرگ می‌اندیشد. گوش دادن به انتقاد اشخاص دانا بهتر است از گوش دادن به تعریف و تمجید نادانان، که مانند صدای ترق و تروق خارها در آتش، بی‌معنی است.

جامعه 1:7-6 مژده برای عصر جدید (TPV)

نام نیک از عطر گرانبها بهتر است و روز مرگ از روز تولّد. رفتن به خانهٔ عزا بهتر از رفتن به جشن است. همه باید این را بدانیم که مرگ در انتظار ماست. اندوه بهتر از خنده است، زیرا غم آینهٔ دل را صفا می‌دهد. شخص دانا دربارهٔ مرگ می‌اندیشد، ولی مرد احمق در پی عیش و نوش است. شنیدن انتقاد از شخص دانا بهتر از شنیدن تعریف از احمقان است. خندهٔ احمقان مانند صدای تَرَق‌تَرَق خار در آتشِ زیر دیگ بی‌معنی است.

جامعه 1:7-6 هزارۀ نو (NMV)

نیکنامی از عطرِ خوشبو بهتر است، و روز وفات از روز ولادت. رفتن به خانۀ ماتم بِه از رفتن به خانۀ جشن؛ زیرا مرگ است فرجام همۀ انسانها، و بر زندگان است که این را به یاد بسپارند. غم از خنده بهتر است، زیرا غمِ چهره، به شادیِ دل می‌انجامد. دلِ حکیمان در خانۀ ماتم است، دل احمقان در خانۀ بزم. شنیدنِ عتابِ حکیمان، بِه از گوش سپردن به سرودِ احمقان. زیرا خندۀ احمقان به صدای سوختن خارها زیر دیگ مانَد، و این نیز بطالت است.