حزقیال 47
47
رودی که از معبدِ بزرگ روان است
1آن مرد مرا به ورودی معبدِ بزرگ بازگرداند. آبی از زیر دروازه به‌سوی شرق روان بود، یعنی جهتی که معبدِ بزرگ در آن‌سو قرار داشت، و از زیر قسمت جنوبی معبدِ بزرگ و از جنوب قربانگاه می‌گذشت. 2آنگاه آن مرد مرا از راه دروازۀ شمالی به خارج معبدِ بزرگ به‌طرف دروازه‌ای که به‌سوی شرق است، برد. جویبار کوچکی از دروازۀ جنوبی جاری بود. 3با چوب اندازه‌گیری پانصد متر به‌سوی شرق اندازه گرفت و مرا از آب گذراند؛ عمق آب تا مچ پای من بود. 4او پانصد متر دیگر اندازه گرفت و مرا از آب عبور داد؛ عمق آب تا زانوهایم بود. پانصد متر دیگر اندازه گرفت و مرا از آب گذراند؛ عمق آب تا کمرم رسید. 5او پانصد متر دیگر اندازه گرفت، آب در آنجا بسیار عمیق بود و من نمی‌توانستم از آن بگذرم؛ آن‌قدر عمیق بود که فقط با شنا کردن می‌شد به آن سوی رودخانه رفت. 6او به من گفت: «ای انسان فانی، به آنچه دیدی، به‌دقّت توجّه کن.»
سپس مرا به کنار رودخانه برد. 7هنگامی‌که به آنجا رسیدم، در دو طرف رودخانه، درختان بسیاری دیدم. 8او به من گفت: «این آب در این سرزمین به‌سوی شرق روان است و به دشت اُردن و از آنجا به دریای مُرده می‌ریزد. و هنگامی‌که به دریای مُرده می‌ریزد، آب شور آن را با آب شیرین جایگزین می‌کند. 9هرکجا که رودخانه روان شود، در آنجا حیوانات و ماهیان گوناگونی خواهند بود. رودخانه آب دریای مُرده را شیرین می‌کند و در هرکجا که روان باشد، حیات می‌آورد. 10از چشمه‌های عین‌جِدی تا چشمه‌های عجلایم، ماهیگیران در ساحل دریا خواهند ایستاد و تورهای خود را برای خشک کردن پهن خواهند کرد. در آنجا ماهیان گوناگون فراوانی مانند ماهیان دریای مدیترانه خواهد بود، 11امّا باتلاق‌ها و مرداب‌هایش تازه نخواهند شد و شوره‌زار باقی خواهند ماند. 12در کناره‌های رودخانه، درخت‌های میوه خواهند رویید. برگ‌های آن‌ها هرگز پژمرده نخواهد شد و هرگز از میوه دادن باز نخواهد ایستاد. هر ماه میوۀ تازه خواهند داشت، زیرا آن‌ها از آبی که از معبدِ بزرگ جاری است، آبیاری می‌شوند. از میو‌های درختان برای خوراک و از برگ‌هایشان برای درمان مردم استفاده خواهد شد.»
مرزهای سرزمین
13خداوند متعال می‌گوید: «این است مرزهای سرزمینی که باید میان دوازده طایفۀ اسرائیل تقسیم شود، امّا طایفۀ یوسف دو سهم دریافت خواهد کرد. 14من با نیاکان شما پیمان بستم که این سرزمین را به ایشان بدهم. اکنون آن را به‌صورت مساوی بین خود تقسیم کنید.
15«مرز شمالی از دریای مدیترانه تا شهر حِتلون و گذرگاه حَمات تا شهر صَدَد ادامه دارد. 16از آنجا به شهرهای بیروتَه و سِبرایم (بین پادشاهی دمشق و پادشاهی حَمات واقع هستند) تا شهر تیکان که در مرز حوران است، می‌رسد. 17پس مرز شمالی از دریای مدیترانه به‌طرف شرق تا شهر عینون و منطقۀ دمشق و حَمات که در شمال است، ادامه دارد.
18«مرز شرقی از مکانی بین سرزمین دمشق و حوران به‌طرف جنوب ادامه می‌یابد، و رود اُردن مرز اسرائیل در غرب و در جِلعاد در شرق تا تامار در دریای مُرده خواهد بود.
19«مرز جنوبی از تامار به‌طرف غربی تا آب‌های مریبوت قادش و از آنجا به‌طرف شمال غربی تا مرز مصر و دریای مدیترانه ادامه دارد.
20«مرز غربی از دریای مدیترانه به‌طرف شمال تا نقطه‌ای در غرب گذرگاه حَمات می‌باشد.
21«این سرزمین را بین طایفه‌ها تقسیم کنید، 22آن ملک دائمی شما خواهد بود. بیگانگانی که در میان شما زندگی می‌کنند و فرزندانشان که در اینجا به دنیا آمده‌اند، باید سهمی داشته باشند. با ایشان مانند تبعۀ اسرائیل رفتار کنید و ایشان نیز مانند دیگر طایفه‌های اسرائیل برای سهم زمین خود در قرعه‌کشی شرکت کنند. 23هر بیگانه‌ای که تبعه شده، سهم خود را در میان طایفه‌‌ای که زندگی می‌کند، دریافت خواهد داشت.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.
اکنون انتخاب شده:
حزقیال 47: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
حزقیال 47
47
رودی که از معبدِ بزرگ روان است
1آن مرد مرا به ورودی معبدِ بزرگ بازگرداند. آبی از زیر دروازه به‌سوی شرق روان بود، یعنی جهتی که معبدِ بزرگ در آن‌سو قرار داشت، و از زیر قسمت جنوبی معبدِ بزرگ و از جنوب قربانگاه می‌گذشت. 2آنگاه آن مرد مرا از راه دروازۀ شمالی به خارج معبدِ بزرگ به‌طرف دروازه‌ای که به‌سوی شرق است، برد. جویبار کوچکی از دروازۀ جنوبی جاری بود. 3با چوب اندازه‌گیری پانصد متر به‌سوی شرق اندازه گرفت و مرا از آب گذراند؛ عمق آب تا مچ پای من بود. 4او پانصد متر دیگر اندازه گرفت و مرا از آب عبور داد؛ عمق آب تا زانوهایم بود. پانصد متر دیگر اندازه گرفت و مرا از آب گذراند؛ عمق آب تا کمرم رسید. 5او پانصد متر دیگر اندازه گرفت، آب در آنجا بسیار عمیق بود و من نمی‌توانستم از آن بگذرم؛ آن‌قدر عمیق بود که فقط با شنا کردن می‌شد به آن سوی رودخانه رفت. 6او به من گفت: «ای انسان فانی، به آنچه دیدی، به‌دقّت توجّه کن.»
سپس مرا به کنار رودخانه برد. 7هنگامی‌که به آنجا رسیدم، در دو طرف رودخانه، درختان بسیاری دیدم. 8او به من گفت: «این آب در این سرزمین به‌سوی شرق روان است و به دشت اُردن و از آنجا به دریای مُرده می‌ریزد. و هنگامی‌که به دریای مُرده می‌ریزد، آب شور آن را با آب شیرین جایگزین می‌کند. 9هرکجا که رودخانه روان شود، در آنجا حیوانات و ماهیان گوناگونی خواهند بود. رودخانه آب دریای مُرده را شیرین می‌کند و در هرکجا که روان باشد، حیات می‌آورد. 10از چشمه‌های عین‌جِدی تا چشمه‌های عجلایم، ماهیگیران در ساحل دریا خواهند ایستاد و تورهای خود را برای خشک کردن پهن خواهند کرد. در آنجا ماهیان گوناگون فراوانی مانند ماهیان دریای مدیترانه خواهد بود، 11امّا باتلاق‌ها و مرداب‌هایش تازه نخواهند شد و شوره‌زار باقی خواهند ماند. 12در کناره‌های رودخانه، درخت‌های میوه خواهند رویید. برگ‌های آن‌ها هرگز پژمرده نخواهد شد و هرگز از میوه دادن باز نخواهد ایستاد. هر ماه میوۀ تازه خواهند داشت، زیرا آن‌ها از آبی که از معبدِ بزرگ جاری است، آبیاری می‌شوند. از میو‌های درختان برای خوراک و از برگ‌هایشان برای درمان مردم استفاده خواهد شد.»
مرزهای سرزمین
13خداوند متعال می‌گوید: «این است مرزهای سرزمینی که باید میان دوازده طایفۀ اسرائیل تقسیم شود، امّا طایفۀ یوسف دو سهم دریافت خواهد کرد. 14من با نیاکان شما پیمان بستم که این سرزمین را به ایشان بدهم. اکنون آن را به‌صورت مساوی بین خود تقسیم کنید.
15«مرز شمالی از دریای مدیترانه تا شهر حِتلون و گذرگاه حَمات تا شهر صَدَد ادامه دارد. 16از آنجا به شهرهای بیروتَه و سِبرایم (بین پادشاهی دمشق و پادشاهی حَمات واقع هستند) تا شهر تیکان که در مرز حوران است، می‌رسد. 17پس مرز شمالی از دریای مدیترانه به‌طرف شرق تا شهر عینون و منطقۀ دمشق و حَمات که در شمال است، ادامه دارد.
18«مرز شرقی از مکانی بین سرزمین دمشق و حوران به‌طرف جنوب ادامه می‌یابد، و رود اُردن مرز اسرائیل در غرب و در جِلعاد در شرق تا تامار در دریای مُرده خواهد بود.
19«مرز جنوبی از تامار به‌طرف غربی تا آب‌های مریبوت قادش و از آنجا به‌طرف شمال غربی تا مرز مصر و دریای مدیترانه ادامه دارد.
20«مرز غربی از دریای مدیترانه به‌طرف شمال تا نقطه‌ای در غرب گذرگاه حَمات می‌باشد.
21«این سرزمین را بین طایفه‌ها تقسیم کنید، 22آن ملک دائمی شما خواهد بود. بیگانگانی که در میان شما زندگی می‌کنند و فرزندانشان که در اینجا به دنیا آمده‌اند، باید سهمی داشته باشند. با ایشان مانند تبعۀ اسرائیل رفتار کنید و ایشان نیز مانند دیگر طایفه‌های اسرائیل برای سهم زمین خود در قرعه‌کشی شرکت کنند. 23هر بیگانه‌ای که تبعه شده، سهم خود را در میان طایفه‌‌ای که زندگی می‌کند، دریافت خواهد داشت.» خداوند متعال چنین سخن می‌گوید.
اکنون انتخاب شده:
:
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023